Το καλοκαίρι του 1946 ήταν γεμάτο από γεγονότα. Στις 2 Ιουνίου ένα δημοψήφισμα στην Ιταλία κατήργησε τη βασιλεία και ανακήρυξε τη χώρα σε δημοκρατία
Ενδειξη πολυτέλειας, σύμβολο αθλητικής ζωής, προστιθέμενη αρχιτεκτονική αξία, φορολογικό τεκμήριο, η πισίνα αποτελεί αντικείμενο με τη δική του ιδιαίτερη γοητεία.
Μουσείο γνώσης, χώρος παιδείας, τόπος συσσώρευσης πληροφορίας, η βιβλιοθήκη θέλγει ως παρουσία από την αρχαιότητα ήδη.
Πύργοι που ανυψώνονται στον ουρανό. Λεπτές κατασκευές από γυαλί. Στιβαροί όγκοι οπλισμένου σκυροδέματος. Κτίρια με παράδοξες απολήξεις σε εξίσου παράδοξα σχήματα.
«Τα σύννεφα πυκνώνουν γύρω από την Amazon.com» έγραφε το άρθρο της «Washington Post» στις 21 Φεβρουαρίου 2001.
Το «μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα» αποτελεί το ιδανικό των συγγραφέων της άλλης όχθης του Ατλαντικού, το έργο εκείνο που αποτυπώνει την όψη και την κουλτούρα της Αμερικής σε μια δεδομένη στιγμή του χρόνου.
«Λέγεται Μέγαρο Ντάνις. Το αγόρασα δέρνοντας ανθρώπους σε όλη μου τη ζωή». Ενας ηλικιωμένος άνδρας περιγράφει σε δύο απρόσκλητους επισκέπτες τον τρόπο με τον οποίο απέκτησε το σπίτι του στην Μπάχα Καλιφόρνια του Μεξικού.
Το μήνυμα του ποιήματος δεν έχει να κάνει με την αποχή από το σεξ αλλά με την καθυπόταξη της γυναίκας.
Οι «Υιοί του Τζιχάντ» είναι έτοιµοι να εξαπολύσουν έναν ιό που θα εξαλείψει στο λεπτό ολόκληρη την ψηφιακή υποδοµή των Ηνωµένων Πολιτειών βυθίζοντας τη χώρα στο χάος.
Θα περίμενε κανείς να αποτελεί γενική παραδοχή το γεγονός ότι σε μια δημοκρατία ο ζωτικότερος για την ύπαρξή της διάλογος γίνεται στο Κοινοβούλιο - πόσω μάλλον όταν πρόκειται για μια δημοκρατία τόσο καλά θεμελιωμένη σε ένα σύστημα ελέγχων και ισορροπιών μεταξύ των εξουσιών της, όπως συμβαίνει με την αμερικανική.
Αν δώσει κανείς πίστη στον ίδιο τον Μπένεντικτ Αντερσον (1936-2015), σημαντικό πολιτικό επιστήμονα που άνοιξε νέους δρόμους στη μελέτη του εθνικισμού με τις «Φαντασιακές κοινότητες», τα βασικά θέματα της αυτοβιογραφίας του είναι δύο:
«Χειρότερο κι από τις γόβες-στιλέτο που φόρεσε στο ταξίδι για τους αστέγους του τυφώνα Χάρβεϊ», «κερδίζει το βραβείο χειρότερης ένδυσης του αιώνα», «η χειρότερη κίνηση από την εποχή της Μαρίας Αντουανέτας».
«Αναζήτησα τη γαλήνη παντού και πουθενά δεν τη βρήκα, παρά σε μια γωνιά μ' ένα βιβλίο»: η κατακλείδα της εισαγωγής του Ουμπέρτο Εκο στο «Ονομα του Ρόδου» ισχύει urbi et orbi, κατ' εξοχήν ωστόσο για τις ημέρες του θέρους και των διακοπών.
Θα πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός για να εντοπίσει το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Χάρβαρντ στο Ναύπλιο:
Τον Οκτώβριο του 1919, σε μια κρίσιμη στιγμή για τα πεπραγμένα του σύγχρονου ελληνικού κράτους, στο ενδιάμεσο μεταξύ Συνθήκης των Βερσαλλιών και Συνθήκης των Σεβρών, ο Ελευθέριος Βενιζέλος βρέθηκε στο Λονδίνο προκειμένου να παρακολουθήσει μια ομιλία του ανερχόμενου βρετανού ιστορικού Αρνολντ Τόινμπι.
Τον Φεβρουάριο του 2018 η αμερικανική κυβέρνηση δημοσιοποίησε το αναθεωρημένο δόγμα της αναφορικά με τη λογική και τη στρατηγική του πυρηνικού οπλοστασίου της.
Μιλώντας με τον Κλάουντιο Μάγκρις συνειδητοποιεί κανείς ότι ούτε η σκέψη ούτε το έργο του μπορούν να περιγραφούν συνοπτικά ή να περιοριστούν σε καλούπια - όπως ακριβώς το magnum opus του
Υπήρξαν διάφορες προηγούμενες παρουσίες του, αλλά η ημερομηνία γέννησης του δίσκου βινυλίου όπως τον γνωρίζουμε είναι η 20ή Ιουνίου του 1948.
Καθηγητής Ανθρωπιστικών Σπουδών, Φιλοσοφίας και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον από το 1990, διακεκριμένος μελετητής του Νίτσε, της πλατωνικής μεταφυσικής και αισθητικής, όπως και της σωκρατικής φιλοσοφίας, ο 72χρονος σήμερα Αλέξανδρος Νεχαμάς είναι από τις 17 Μαΐου το πιο πρόσφατο τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Τώρα που η ιταλική πολιτική σκηνή διέπρεψε σε ακόµη µία περίσταση κωλοτούµπας