Ταινία της εβδομάδας, και μία από τις καλύτερες της σεζόν, είναι φυσικά η τελευταία δημιουργία του Κεν Λόουτς.
Το όνομα «Toni Erdmann» (Γερμανία / Αυστρία, 2016), του τίτλου της πρώτης ταινίας της γερμανίδας σκηνοθέτριας Μάρεν Αντε, που βλέπουμε στην Ελλάδα,
Το ποδήλατο ούτως ή άλλως κάνει καλό, στο περιβάλλον, την υγεία και την τσέπη μας. Όταν όμως μία ποδηλατοδρομία διοργανώνεται για την στήριξη παιδιών το όφελος είναι πολλαπλό.
Μετά από ένα διάλειμμα της πλάκας με το «Δεν κρατιέμαι» (που καλό θα ήταν να το σβήσουμε από τη μνήμη μας)
Μετά την πανωλεθρία που υπέστησαν οι εννέα από τις δέκα ταινίες της προηγούμενης εβδομάδας (εξαίρεση η «Εκείνη» του Πολ Βερχόφεν), τα γραφεία εκμετάλλευσης επιμένουν με έξι νέες ταινίες. Τον κυρίαρχο λόγο έχει το «Inferno» του Ρον Χάουαρντ δίπλα στην καλλιτεχνικά ανώτερη «Αποφοίτηση» του Ρουμάνου Κριστιάν Μουντζιού
Γυρισμένη εξ ολοκλήρου με τη ματιά του σκηνοθέτη Πολ Βερχόφεν κολλημένη σαν βδέλλα πάνω σε μια γυναίκα, η
Από τις καλύτερες ταινίες «καταστροφής» που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, το «Deepwater Horizon»
To κλασικό γουέστερν του Τζον Στέρτζες «Και οι επτά ήσαν υπέροχοι» (1960) δεν χρειάζεται ασφαλώς συστάσεις,
Η σταδιακή ψυχολογική αποσύνθεση και πορεία προς την πλήρη, ολοκληρωτική κατάρρευση ενός ανθρώπου ο οποίος δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την τραγωδία που ανέτρεψε πλήρως τη ζωή του είναι το θέμα της ξενέρωτα μεταφρασμένης στα ελληνικά ταινίας «Ξανά από την αρχή» («Demolition», ΗΠΑ, 2016).
Περιχαρακωμένος στη στεγανή, τετράγωνη λογική του, με μια σχεδόν εκνευριστική ηρεμία και μια ατσαλένια αυτοπεποίθηση, ο πιλότος Τσέσλι «Σάλι» Σαλενμπέργκερ που υποδύεται ο Τομ Χανκς στην τελευταία ταινία του Κλιντ Ιστγουντ «Sully» (ΗΠΑ, 2015), είναι κυριολεκτικά η ψυχή και το σώμα της· ο κύριος λόγος για τον οποίο αξίζει κανείς να τη δει (μια υποψηφιότητα […]
Στο «Jason Bourne» (ΗΠΑ, 2016) ο Ματ Ντέιμον υποδύεται για τέταρτη φορά στην καριέρα του τον πράκτορα του τίτλου τον οποίο γνωρίσαμε για πρώτη φορά στο σινεμά το 2002 στο «Χωρίς ταυτότητα» (είχε προηγηθεί μια τηλεταινία αδιάφορη με τον Ρίτσαρντ Τσαμπερλέιν).
Να τος λοιπόν και πάλι, κεφάτος και ορεξάτος, παρά τα 80 του, ο Γούντι Αλεν με την τελευταία ταινία του «Café Society» (ΗΠΑ, 2016) ανοίγει για μία ακόμη φορά μια νέα κινηματογραφική περίοδο.
Αεικίνητος και νευρικός σαν ένας άλλου τύπου Λουί ντε Φινές, ο αλγερινός ηθοποιός Φατσάχ Μπουγιαμέντ
Η ιστορία ενός «καταραμένου» ζευγαριού, ενός πυρακτωμένου ερωτικού πάθους αλλά και ενός ανεξήγητου
Να μια αμερικανική κωμωδία που ενώ δείχνει ότι είναι «της σειράς», δεν είναι. Αυτό οφείλεται στο ότι πίσω από την