Το πρόσωπο της Κάρλα Μπρούνι ακτινοβολεί όταν μιλάει για τις δύο συναυλίες που πρόκειται να δώσει στην Ελλάδα, στις 23 και 24 Οκτωβρίου.
Η Θέμις Μπαζάκα βλέπει φανατικά αμερικανικές σειρές και θεωρεί ότι ζούμε σε μια συντηρητική χώρα. απο την Ερη Βαρδάκη
Τα πράγματα αξίζουν όχι μόνο γι' αυτό που είναι, αλλά, κυρίως, γι' αυτά που σημαίνουν.
«Είναι αυθεντική τραγουδίστρια της τζαζ.
Ο διασημότερος ίσως δορυφόρος του κόσμου ήταν αποτέλεσμα κακών υπολογισμών.
Μέντορας, αλλά και πατρική φιγούρα, έχει υπάρξει για τον Μανώλη Μητσιά ο Νίκος Γκάτσος, και μοιάζει απολύτως σαφής και ειλικρινής ο τίτλος «Ο Γκάτσος που αγάπησα» για το αφιέρωμα στον σπουδαίο στιχουργό που ξεκίνησε δειλά για ελάχιστες παραστάσεις στην Αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, γνώρισε απρόσμενα μεγάλη ανταπόκριση, περιόδευσε σε Ελλάδα και Κύπρο, για να κλείσει πανηγυρικά τον κύκλο του με μια συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 6 Οκτωβρίου.
«Οπιο πρόσφατος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αφήσει τη Γη διαλυμένη.
Ο Τζο Νέσμπο αγαπά τις στατιστικές.
O συνθέτης και performer Theodore πιστεύει ότι οποιοσδήποτε ήχος μπορεί να είναι μουσική
«Τέλος του χρόνου και ακόµα µε ψάθινο καπέλο και σανδάλια».
Υπάρχει ένα διακριτό είδος αποµνηµονευµάτων στην αµερικανική πολιτική, έγραφε πριν από λίγες ηµέρες ο Τζον Μίτσαµ στους «New York Times»:
Στις αρχές Νοεμβρίου του 2016 η είσοδος γνωστής κληρονόμου στο φαντασμαγορικό fashion show διάσημης ελληνίδας σχεδιάστριας στο κέντρο της Αθήνας πραγματικά προκάλεσε αίσθηση.
«Να υπενθυμίσουμε το αληθινό περιεχόμενο αυτού του τόπου, να σκεφτόμαστε την Ελλάδα σαν χώρα των ονείρων και όχι σαν χώρα των δανείων».
Η συνάντηση δύο ποιητών είναι πάντα μια αφορμή ώστε ο ωρολογιακός μηχανισμός της ανάμνησης να εκραγεί με «θύματα» που θα τα χαρακτήριζε κανείς ευεργετημένα, καθώς αποκαλύπτονται κοιτάσματα ζωής που «κοιμούνταν» ενώ τώρα αφυπνιζόμενα μπορεί να συγκριθούν με αληθινό χρυσάφι.
Οταν ήταν μικρός ήθελε να επιδεικνύει τις δεξιότητές του και τον θαυμάζουν γι' αυτές.
Μετά το μυθιστόρημα «Υπουργός νύχτας» επιστρέφετε στα διηγήματα με το «Ντεπό» (αμφότερα από τις εκδόσεις Πατάκη).
Περπατάς το μικρό καλοκαιράκι με γυμνά πόδια πάνω στα χαλίκια των πηγών του Αχέροντα και αισθάνεσαι το ρίγος της ζωής να κυριεύει το σώμα σου.
Εχει να το λέει και να το καυχιέται.
Φέτος συμπληρώνεται μία δεκαετία από τη στιγμή που το Ιδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη άρχισε να λειτουργεί στην καρδιά της Αθήνας, απέναντι από τη Βουλή, δείχνοντας στο αθηναϊκό κοινό το γοητευτικό έργο του ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά.
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί θέλουν να πιστεύουν ότι η ηγεσία τους είναι ηγεσία ήθους.