Η γεύση ολάκερου του χρονικού της τροφής των νησιωτών του Αιγαίου αναδύεται μέσα από το πιάτο με τη «βελουδένια» φάβα και το ρεκτικό πλοκάμι του χταποδιού από πάνω.
Αν ο δημόσιος βίος της Ελλάδας πάσχει από κάτι, αυτό είναι η έλλειψη διαλόγου.
Μπορεί το όνομά του να έχει συνδεθεί με τις πιο πειραματικές παραστάσεις,
Πώς μπορεί να ορίσει ένας νέος δημιουργός την επιτυχία;
Εχει αφήσει πίσω της τον ανέφελο ουρανό της ποπ μουσικής η Angelika Dusk και εμφανίζεται πλέον αποφασισμένη να «λερώσει» τον ήχο της αλλά και να παίξει με την εικόνα της. Φοράει γάντια του μποξ για τις ανάγκες της εικονοποίησης του δυναμικού «Catfight», βουτάει σε θολά, λιμνάζοντα νερά στο βίντεο για το «Drown Out the Light», […]
Τι είπε ο σπουδαίος Μαρκ Σαγκάλ όταν πρωτοαντίκρισε ροδιά στον Πόρο;
Το 1966, λίγο πριν η Ελλάδα «μπει στον γύψο» για επτά χρόνια, ο Μάνος Χατζιδάκις βρίσκεται στην Αμερική με τους Μερκούρη και Ντασσέν, προετοιμάζοντας την παράσταση «Ιλια Ντάρλινγκ», θεατρική μεταφορά του «Ποτέ την Κυριακή» που θα ανέβαινε στο Μπρόντγουεϊ.
Οτρίχρονος γιος της φίλης μου έπαιζε αφοσιωμένος με τα κυβάκια του στην άλλη άκρη του σαλονιού.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι των οποίων το όνομα και μόνο δημιουργεί ένα συναισθηματικό πλέγμα, καθώς ξαναζωντανεύει χρόνους του παρελθόντος, χαραγμένους από κραδασμούς συλλογικούς.
Τα ρομπότ θα μας πάρουν τις δουλειές; Και γιατί η 23χρονη Ερικα από το Κιότο διαφέρει από τα υπόλοιπα «δείγματα» τεχνητής νοημοσύνης; Οι τεχνολογίες τού αύριο βγαίνουν σιγά σιγά από το εργαστήριο για να μας λύσουν τα χέρια και να μας περιπλέξουν σε μια ατέρμονη φιλοσοφική συζήτηση
Η Ζηνοβία Τολούδη, αρχιτέκτων και εικαστικός, οραματίζεται την πόλη του μέλλοντος ως ένα μουσείου μεσογειακών φυτικών ειδών, μια τράπεζα σπόρων όπου οι πολίτες θα μοιράζονται ισότιμα τα αγαθά.
Οι μικροί κύκλοι της ζωής στο Αιτωλικό ανοίγονται με επίκεντρο το νησάκι επάνω στο οποίο είναι κτισμένη η πολιτεία των νερών· όπως οι κύκλοι των μικρών κυμάτων που δημιουργεί κάθε στιγμιαίο άγγιγμα στον καθρέφτη της λιμνοθάλασσας.
ΟΑντόνιο Ματσάδο, ο αυτοεξόριστος ισπανός ποιητής (1875-1939), κωδικοποίησε με μαεστρική απλότητα σε ένα δίστιχο τη διαχρονική προσπάθεια των ανθρώπων να ανοίγουν δρόμους προόδου και χειραφέτησης εκεί που δεν υπάρχει τίποτα, να παράγουν ρωγμές στα αδιέξοδα και να γκρεμίζουν εμπόδια. «Δεν υπάρχει μονοπάτι, έγραφε, το μονοπάτι το φτιάχνεις περπατώντας».
Hπρόταση στην Αμαλία Μουτούση από τον Δημήτρη Καμαρωτό ήρθε μετά την πρόσκληση που δέχτηκε ο μουσικός από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Το κλισέ θέλει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να είναι η «ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας».
Εκείνη την ημέρα ξύπνησε αργά, αλλά αποφασισμένος.
Η Ικαρία είναι ένας τόπος στον οποίο μπορείς να αφιερώσεις τα πιο στενάχωρα συναισθήματά σου και αυτός να τα πάρει ως διά μαγείας και να τα κρύψει πίσω από τους λούρους, τις γρανιτένιες πέτρες σαν γιγαντιαία βότσαλα που κάποιο υπερφυσικό χέρι σκόρπισε στο τοπίο για να ενσωματώσει σε αυτό ένα ακόμη μυστήριο.
Πριν από λίγες ημέρες ο οργανισμός έρευνας και ανάλυσης διαΝΕΟσις ανάρτησε στην ιστοσελίδα του για πρώτη φορά στο σύνολό του το κείμενο που είναι γνωστό ως Εκθεση Πόρτερ.
Η Μαρίνα Καρέλλα ζωγραφίζει καθημερινά γιατί αυτή είναι η δεύτερη φύση της.
Ηταν μέσα σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου Regent στο Βερολίνο που είχα ξανασυναντήσει στο παρελθόν τον Ρίτσαρντ Γκιρ και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που του επισημαίνω όταν τον βλέπω να μπαίνει πιθανότατα στο ίδιο δωμάτιο. «Αλήθεια; "Σικάγο", ε;».