Στήλες

Είναι δυνατόν, θα πείτε; Να υπάρχει πολιτικός που μην τον ενδιαφέρει το ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας; Και να προτιμά να μένει έξω από την πολιτική, εργαζόμενος ως ιδιώτης, κάνοντας απλώς εμφανίσεις και ομιλίες σε εκδηλώσεις εθνικού χαρακτήρα ή σε παρουσιάσεις βιβλίων;

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που μένει να απαντηθούν μετά τη διαγραφή Σαμαρά - Οι κινήσεις που θα κάνει και ο κυβερνητικός προβληματισμός.

Ουσιαστικά με τη δήλωσή του ο Κώστας Καραμανλής επιβεβαιώνει ότι υπάρχει ανοικτή γραμμή με τον Αντώνη Σαμαρά η οποία μένει να φανεί πως θα εξελιχθεί και σε ποιο βαθμό θα δημιουργεί εμπόδια στον σχεδιασμό του κ. Μητσοτάκη.

Πρόκειται, όπως καταλαβαίνετε, για μια πρωτοφανή εξέλιξη στα κοινοβουλευτικά χρονικά μεταπολεμικά (!) και αυτό από μόνο του κάνει αξιοσημείωτο το γεγονός.

Ο πρώην πρωθυπουργός (που τελευταίως έχει σπάσει τη σιωπή του) είναι πολύ πιθανόν να επαναλάβει πως δεν τον ενδιαφέρει η Προεδρία της Δημοκρατίας (ακόμα κι αν του το προτείνουν)

Ενίοτε είναι σχεδόν αναπόφευκτο η κοινωνική πρόοδος να προέλθει από μια περίοδο όπου μια κυβερνώσα ελίτ θα αγνοήσει μια (σιωπηρή ή φωνασκούσα) πλειοψηφία.

Έως τώρα οι Τούρκοι, μας είχαν συνηθίσει σε παραβάσεις με drones και με κατασκοπευτικά αεροπλάνα. Χθες όμως ξεπέρασαν κάθε όριο.

Δεν μέτρησε τα λόγια του ο κ. Σαμαράς, είπε αυτά που πίστευε, χωρίς όμως να υπολογίζει και αυτός το πολιτικό κόστος, ή ότι θα ξεπερνούσε (όπως τον κατηγόρησαν) τα εσκαμμένα ή ακόμα την πιθανότητα διαγραφής.

Μεταξύ ενός ψέματος, που καλείσαι να το πιστέψεις είτε σου αρέσει είτε όχι, και της κοινής λογικής, οι περισσότεροι θα επιλέξουν τη δεύτερη. Ακόμη και αν σου προσφέρεται σε μία και μοναδική εκδοχή, την πιο χυδαία και χοντροκομμένη

Το κατάλευκο, μαρμάρινο τζάκι στο living room του mansion Ευπαλίδη «έφερε» υπέροχα ανάγλυφα σχέδια που έδειχναν ακόμα πιο εντυπωσιακά έτσι όπως το χρυσοκόκκινο χρώμα της φωτιάς «ανέβαινε» προς τα επάνω. Ο Ντίντης Ευπαλίδης, καθισμένος σε μια πολυθρόνα, παρακολουθούσε απόλυτα ικανοποιημένος το «ύψος» από τις φλόγες που έμοιαζαν να χορεύουν στους ρυθμούς κλασικής μουσικής. Στο τεράστιο […]

Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ο Πρωθυπουργός δεν έχει μιλήσει για το θέμα ούτε στους πιο έμπιστούς του.

Άλλες χρονιές στην μαύρη αυτή επέτειο «κατέφθανε» στα κατεχόμενα μαζί με ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο, ο Ερντογάν, ο οποίος μάλιστα με υποδείξεις του κατοχικού ηγέτη Ερσίν Τατάρ έκανε και... πικνίκ στην πολύπαθη Αμμόχωστο. Εφέτος στα «πανηγύρια» δεν ήρθε ο Ερντογάν, αλλά ο Τούρκος Αντιπρόεδρος, Τζεβντέτ Γιλμάζ.

Ο Χακάν Φιντάν δεν ήταν ο μοναδικός Τούρκος υπουργός που θα ερχόταν στην Αθήνα. Ήταν και η επίσκεψη του πανίσχυρου υπουργού Εσωτερικών Αλί Γερλίγκαγια, του υπουργού που κοιτάζει τι δηλώσεις κάνουν οι Έλληνες πολιτικοί για τον Ερντογάν κι αν δεν συμφωνεί μαζί τους, αναβάλλει την επίσκεψή του στην χώρα μας.

Χωρίς κάμερες και με απενεργοποιημένα τα κινητά, οι βουλευτές όλων των κομμάτων έδειξαν μια πρωτόγνωρη συνεννόηση, κατανόηση, μπορώ να πω, ακόμα και σε θέματα που στη Βουλή (μπροστά στις κάμερες) θα έστηναν καβγάδες.

Ο αστυνόμος Μπέκας εκπροσωπεί τον μέσο κάτοικο της μεταπολεμικής πρωτεύουσας που βλέπει τα νέα ήθη των κοσμικών κέντρων αν όχι με αποστροφή, τουλάχιστον με έντονη καχυποψία.

Τα ερωτήματα για την εμπλοκή του Έλον Μασκ στις αποφάσεις του Ντόναλντ Τραμπ, η επίσκεψη της μητέρας του στη χώρα μας και η παλιά επιθυμία του να δημιουργήσει ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικών φορτηγών στην Ελλάδα.

Χθες, λοιπόν υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία του νέου Πλανητάρχη με τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Ήταν μια θερμή συνομιλία, τόσο, που στο τέλος της επικοινωνίας ο Πρωθυπουργός απηύθυνε πρόσκληση στον Τραμπ να επισκεφθεί την Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι ο πάμπλουτος, κακομαθημένος επιχειρηματίας μπορεί να «κατέκτησε» το Διάστημα, δεν κατόρθωσε όμως να αποκτήσει το υπέροχο αυτό τραπέζι που αποτελεί πραγματικό έργο τέχνης.

Η αποστολή της υφυπουργού στην Ουάσιγκτον ολοκληρώνεται με τις συναντήσεις που θα έχει με το μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, αφού από την 1η Ιανουαρίου η χώρα μας αναλαμβάνει αυτό το πόστο.

Οι συνομιλίες Αθηνών- Λονδίνου έχουν σταματήσει μετά τη νίκη των Εργατικών και αυτό που συνέβη ήταν φυσιολογικό με την Αθήνα να περιμένει εάν ο ηγέτης των Εργατικών Κιρ Στάρμερ θα τηρήσει την υπόσχεση που είχε δώσει πριν από ένα χρόνο ακριβώς.