Είναι πασιφανές όταν μιλάμε περί παραγόμενου εθνικού πλούτου ότι αυτό δεν συνιστά προϊόν μιας κανονιστικής, νομοθετικής διαδικασίας που επιβάλλεται ή διατάσσεται, αντίθετα είναι αποτέλεσμα, κατά πρώτον, επαναλαμβανόμενα σκληρής εργασίας που τη διαμοίραση του παραγόμενου προϊόντος της απολαμβάνουν οι πολίτες μιας χώρας που λειτουργούν στο πλαίσιο ενός κράτους με κοινωνικό περιεχόμενο και αυξημένη αντίληψη συλλογικότητας.
Εορταστικό και το σημερινό κείμενό μου (από αύριο πιο προσγειωμένος).
Είναι να απορείς με αυτόν τον Φρανσουά Ολάντ. Τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας που έχασε
«Φως» στην κρυμμένη διαφήμιση
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα η επιστημονική κοινότητα της εποχής παρακολούθησε μια μεγάλη διαμάχη με πρωταγωνιστές τον ιταλό ανατόμο Καμίλο Γκόλτζι (Camillo Golgi, 1843-1926) και τον ισπανό συνάδελφό του Ραμόν ι Καχάλ (Ramon y Cajal, 1852-1934).
Ο Αρτσι (Αρτσιμπαλντ) Φέργκιουσον, ο ήρωας στο μυθιστόρημα του Πολ Οστερ
Ο τραγικός θάνατος του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου, είναι μια ακόμα
Δύο χρόνια Γ. Παπανδρέου, δύο χρόνια Α. Σαμαράς και όπως φαίνεται τέσσερα χρόνια ο Α. Τσίπρας
Αν περάσετε τούτες τις ημέρες από το Τροκαντερό, στη μαρίνα του Φλοίσβου στο Φάληρο,
Ένας άνθρωπος που εξακολουθεί να ζει στο παρελθόν, αυτό αποτελεί γεγονός μόνο για τον ίδιο. Εξάλλου, η πολιτική
Σε μια περίοδο έντασης με την Τουρκία, αλλά και γενικότερων αναταράξεων στην ευρύτερη
Ηταν, νομίζετε, στήριξη προς τον Πάνο Καμμένο αυτό που δήλωσε ο βουλευτής του
Η πατρίδα μας συγκαταλέγεται … τιμητικά στις λίγες έως ελάχιστες χώρες του κόσμου με ραδιοθαλάμους και
Η περιπλοκή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι εμφανής δια γυμνού οφθαλμού, δεν χρειάζεται άλλες επιβεβαιώσεις.
Αυτή τη φορά ο Αλέξης Τσίπρας, η σύντροφός του Περιστέρα (Μπέτυ) Μπαζιάνα, τα δύο παιδιά τους και ένα
Στην Ελλάδα, τη χώρα μας έχουμε την αντίληψη ότι το δικό μας κόμμα (όσοι απέμειναν και πιστεύουν
Δεν χωρά αμφιβολία, ότι η ραδιοτηλεοπτική ενημέρωση και ψυχαγωγία κρατεί την μερίδα του λέοντος σε
Oταν ήµουν µικρός (δηλαδή μικρότερος από όσο τώρα είμαι), το Πάσχα δεν το αγαπούσα. Αγαπούσα πάντα τα Χριστούγεννα. Eρχονταν κάθε Δεκέμβρη. Εκανε κρύο και το κρύο μού αρέσει. Ανάβαμε το τζάκι. Ελεγα κάλαντα, που είναι ένα σόου από μόνα τους, και περίμενα δώρα. Εβλεπα την «Υπέροχη ζωή» του Φρανκ Κάπρα στην τηλεόραση - περίμενα να χιονίσει.
«Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε/ της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι/ σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε/ τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη».
Ξεφύλλιζα προ ηµερών κάπως απρόθυμα το βιβλίο «Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο» (εκδ. Διόπτρα).