Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο
Στα ελληνικά πανεπιστήμια ήδη παρατηρούνται ελλείψεις καθηγητών, πράγμα το οποίο οδηγεί σε μαζικές σχολές με χιλιάδες φοιτητές σε «συμπτύξεις τμημάτων», με αποτέλεσμα σε μια μικρή αίθουσα διδασκαλίας να συνωστίζονται 150 ή 200 φοιτητές.
Οι επιστήμονες μας προειδοποιούσαν ότι οι μετεωρίτες της κλιματικής αλλαγής θα είναι πολλοί και θα πέφτουν σιγά-σιγά: θα είναι μικροί στην αρχή και μεγάλοι αργότερα. Αλλά δεν τους ακούγαμε.
Πόσες φορές δεν ακούµε για σπίτια που καταρρέουν επειδή οι περισσότεροι του ενός ιδιοκτήτες δεν τα βρίσκουν. Και αντί να τα πουλήσουν, έστω για λίγα χρήµατα, σε εκείνον που θα τα αγαπούσε όπως δεν τα αγάπησαν εκείνοι και που θα τα συντηρούσε, προτιµούν να τα αφήσουν να ρηµάξουν.
Η χώρα μας πρέπει να επενδύσει δυναμικά στον πολιτισμό και στον τουρισμό της. Αυτά άλλωστε πάνε μαζί αν θέλουμε να δείχνουμε προς τα έξω το όμορφο, καλό, αισιόδοξο, φωτεινό πρόσωπο της πατρίδας μας.
Οι εθελοντές με τη δράση τους θέτουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του συνόλου. Ζουν σε μια υψηλότερη ηθική σφαίρα, που δύσκολα προσεγγίζεται, όταν καθημερινά ο πόλεμος και η βία μαστίζουν την ανθρωπότητα. Και όμως, σε αυτήν τη μικρή μας χώρα, όταν οι άλλοι λαοί βρίσκονταν μέσα στην άγνοια και υπηρετούσαν τη βία, οι πρόγονοί μας θεμελίωσαν την πίστη στην έννοια του ανθρώπου και δίδαξαν την αλληλεγγύη στην κοινωνία.
Και φθάσαμε εδώ που η «πανδημία» του κλίματος δεν έχει τελειωμό - και πολλοί φοβούνται ούτε γυρισμό. Φθάσαμε εδώ που ο μισός πλανήτης πνίγεται και την ίδια στιγμή ο άλλος μισός τσουρουφλίζεται. Που οι πυρκαγιές έχουν γίνει καθημερινότητα, όπως και οι συνθήκες ακραίου καύσωνα. Που η κανονικότητα των εποχών έχει προ πολλού καταλυθεί και έχει δώσει τη θέση της σε αυτή τη νέα κανονικότητα που οδηγεί στον θάνατο, στις ασθένειες, στη φτώχεια, στον λιμό, στον ξεριζωμό.
Εκκινώντας από τον ιδεολογικό πυρήνα της Αριστεράς, ο προγραμματικός λόγος της οφείλει να καταπιάνεται με μια σειρά θεμάτων που άπτονται της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της προσβασιμότητας, των δικαιωμάτων, της βιώσιμης και συμπεριληπτικής ανάπτυξης, της ευημερίας κ.ά.
Γιατί να υποδεικνύει το κόμμα τον εκλεκτό του υποψήφιο για τους δήμους και τις περιφέρειες όταν στην πραγματικότητα σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τις εθνικές εκλογές, εδώ δεν συγκρούονται ιδεολογίες αλλά κατά βάση διαχειριστικές ικανότητες;
Όλοι έχουν δικαίωμα και σε κακές μέρες. Πολλώ δε μάλλον σε νύχτες που αρχίζουν στις 23:45 και φτάνουν στις 2:30. Το ίδιο και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
Οι παλιακές καινοτομίες, το ευπώλητο στυλ και η αντιπολίτευση της πετσέτας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης είχα την εξαιρετική τύχη να παρακολουθήσω σειρά εβδομαδιαίων διαλέξεων από διακεκριμένους καθηγητές αναφορικά με τις διάφορες τάσεις στο πεδίο της σύγχρονης θεωρίας της λογοτεχνίας. Ενας εξ αυτών των έγκριτων ομιλητών ήταν ονομαστός αμερικανός θεωρητικός της λογοτεχνικής κριτικής, ο οποίος αρεσκόταν να επαναλαμβάνει, εν είδει ειρωνικού […]
Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι παγκοσμίως παίρνουν την απόφαση να «τραβήξουν την πρίζα» και να σβήσουν τα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υποστηρίζοντας την αναδυόμενη τάση της λεγόμενης «ψηφιακής αποτοξίνωσης». Και μπορεί να εμφανίζονται νέες εφαρμογές, όπως το περίφημο Threads που χαρακτηρίστηκε ως πολιορκητικός κριός της Meta ή ως νέο Twitter, ωστόσο ο ρυθμός νέων […]
Αγαπητέ Διόδωρε, χαίρε! Δηλαδή, χαίρε, τηρουμένων των αναλογιών. Διότι άνθρωπος είσαι κι εσύ… Πόσο να σε παρηγορήσουν οι βουτιές και η παρέα με τον Μπούφο, όταν συμβαίνουν τόσα πράγματα, που – τέλος πάντων – δύσκολα θα μπορούσαν να ταξινομηθούν στην κατηγορία «τα καλά νέα της ημέρας». Εγώ, πάντως, θα συνεχίσω να προσπαθώ να σε ενημερώνω για το […]
Μπορεί η πράσινη ανάπτυξη να συνιστά δέσμευση και στόχο του ανεπτυγμένου κυρίως κόσμου. Ομως η εξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών εξακολουθεί να βασίζεται στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο. Και οι προβλέψεις βεβαιώνουν ότι η εξάρτηση από αυτά θα παραμείνει σχεδόν απόλυτη για πολλές ακόμα δεκαετίες. Συνεπώς δεν δικαιολογείται κανένας δισταγμός στη δρομολόγηση επιτέλους και στην […]
O Δημήτρης Δρίτσας υπηρέτησε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επί τέσσερις δεκαετίες, διανύοντας όλη την κλίμακα θέσεων και αξιωμάτων και αποχώρησε με τη φήμη του άτεγκτου αλλά συστηματικού και επίμονου υπερασπιστή του δημοσιονομικού συμφέροντος. Από νωρίς εκπαιδεύτηκε για να αριστεύσει σε αυτόν τον ρόλο. Αφού πήρε το πτυχίο Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, συνέχισε τις σπουδές […]
Οπως άλλωστε αναμενόταν, η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Λευκωσία δεν επεφύλασσε εκπλήξεις. Ετσι για μια ακόμη φορά η ελληνική κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει την τετριμμένη, αλλά βολική προφανώς, διαβεβαίωση ότι στηρίζει τη Κύπρο και την «κοινή γραμμή» για την επίλυση του μακροχρόνιου κυπριακού ζητήματος. Πρόκειται ουσιαστικά για τη συνέχιση της γνωστής εδώ […]
Στις 27 Μαΐου 2016 ο Μπαράκ Ομπάμα, ως πρώτος εν ενεργεία αμερικανός πρόεδρος, επισκέφθηκε επισήμως τη Χιροσίμα. Η ομιλία του για την ελπίδα της διαρκούς ειρήνης χωρίς πυρηνικά υπήρξε ιστορική. Αλλά αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη για τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και τρεις μέρες αργότερα στο Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945), όπως […]
Ηελληνική επιστημονική κοινότητα παρακολουθούσε με έντονο ενδιαφέρον τις εξελίξεις που έφερε η ατομική βόμβα και από την πρώτη στιγμή τάχθηκε υπέρ της ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής τεχνολογίας, καθώς διέκρινε τα μεγάλα οφέλη που υποσχόταν για την ανθρωπότητα. Αν ξεφυλλίσει κανείς τις ελληνικές εφημερίδες της εποχής, θα εισπράξει το πνεύμα των ημερών: «Η εφεύρεσις υπερβαίνει εις […]
Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου η 6η Αυγούστου προσφερόταν κάθε χρόνο για μια διπλή υπόμνηση, ρητή και υπόρρητη ταυτόχρονα. Το ρητό της μέρος αναφερόταν στη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα το 1945∙ το υπόρρητο στην ύπαρξη στη διάθεση των υπερδυνάμεων ενός γιγάντιου παρόμοιου οπλοστασίου το οποίο έθετε σε κίνδυνο την υπόσταση του πλανήτη. Μια […]