Γνώμες

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα με ανοιχτούς λογαριασμούς που θα ξεκαθαριστούν

Όποιος κινείται από εκδικητικότητα ή αισθάνεται κυνηγημένος, επειδή οι παλιοί εχθροί του αναστήθηκαν, δεν σκάβει έναν λάκκο σκάβει δύο και συνήθως πρώτο τον δικό του.

Η υπόθεση της οικογένειας των «παλαιοχριστιανών» μάς θυμίζει ότι τα δικαιώματα των θιασωτών των θεωριών συνωμοσίας θα έπρεπε να τελειώνουν εκεί που ξεκινά ο κίνδυνος για τη σωματική και την ψυχική υγεία των άλλων

Με το κεφάλι στην άμμο, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αδύνατον να δει γιατί κέρδισε το 2015. Γιατί έχασε το 2019. Αλλά και γιατί συνετρίβη το 2023.

Η αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι συνταγματικοπολιτικά επιθυμητή, αλλά όχι απαραίτητη.

Aν ψάχνουμε απλώς κάποιον ανισόρροπο να κάνει φασαρία, κανένα πρόβλημα. Από ανισόρροπους η Ελλάδα είναι γεμάτη. Περιττό το ψάξιμο.

Στη Μεταπολίτευση, ο Χρήστος Λαμπράκης, προώθησε την ανάγκη μιας δημοκρατικής ενημέρωσης των πολιτών, που βασιζόταν στον άμεσο προφορικό και γραπτό διάλογο.

Ο Χρήστος Λαμπράκης υπήρξε μέντορας και φίλος, ήταν ο άνθρωπος που επηρέασε όσο κανείς άλλος τη ζωή μου καλλιτεχνικά αλλά και ως προσωπικότητα.

Iδιαίτερο επίτευγμα του Χρήστου Λαμπράκη η έμπνευση και η δημιουργία των «Εποχών», που με τα σαράντα οκτώ τεύχη τους (Μάιος 1963 - Απρίλιος 1967), που διακόπηκαν εξαιτίας της Δικτατορίας, άφησαν εποχή.

Ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης θυμάται τον Χρήστο Λαμπράκη και διηγείται ένα περιστατικό το οποίο και χαράκτηκε βαθιά στη μνήμη του κι έλαβε χώρα μέσα στο Μέγαρο Μουσικής.

Η Νομική Σχολή αρνήθηκε την παρέμβαση του Υπουργού Παιδείας που υποδείκνυε στους Καθηγητές Πανεπιστημίου, ότι θα έπρεπε να διενεργήσουν τις εξετάσεις με διαδικτυακό τρόπο. Γιατί το έκανε αυτό;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να εντοπίσουμε τα κέντρα βασανιστηρίων όπου οι έρημοι δημοσιογράφοι «συλλαμβάνονται, φυλακίζονται και ξυλοκοπούνται» από τους κυβερνητικούς ενώ κάνουν απλώς τη δουλειά τους.

«Ήταν εκδότης, ο οποίος ήξερε ποιοι είναι οι συνεργάτες του, τους οποίους επέλεγε με πολύ αυστηρά κριτήρια, ήξερε ποιους μπορεί να εμπιστευτεί, ήξερε τι γράφουν οι εφημερίδες του». Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλάει για τον Χρήστο Λαμπράκη.

Ο Γιάννης Μαρίνος γράφει για την πολυετή συνεργασία του με τον Χρήστο Λαμπράκη. Η ακεραιότητα, η τόλμη και η ανθρωπιά αποτέλεσαν κάποια από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του.

Ο Χρήστος Λαμπράκης συγκαθόρισε την εποχή της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής Ελλάδας, πολιτικά, εκδοτικά, πολιτιστικά και αισθητικά.

Ανοιχτό πνεύμα, ισχυρές απόψεις. Ο Γιάννης Πρετεντέρης γράφει για τον ευπατρίδη εκδότη, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννησή του.

Το όραμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι περισσότερη φυλακή, αδιακρίτως, για όλους. Μέχρι τον επόμενο νόμο αποσυμφόρησης των φυλακών.

Ο Στέφανος Κασσελάκης, είτε διαφωνεί κανείς μαζί του, είτε συμφωνεί, επέδειξε πολιτικό θάρρος και το ερώτημα είναι αν θα κερδίσει το στοίχημα που ουσιαστικά βάζει ο ίδιος με τον εαυτό του.

Ο κ. Τσίπρας πρότεινε στον διάδοχο του να αναβαπτιστεί στη βάση του κόμματος. Να πάει σε νέες εσωκομματικές εκλογές. Είναι μια πρόταση-δίκοπο μαχαίρι.

Η αποκλειστική εστίαση στη διαδικασία στερεί τους μαθητές από ένα σχολείο που καλλιεργεί τη δημιουργικότητα, την ερευνητική δυνατότητα, την κριτική σκέψη, την ικανότητα αμφισβήτησης και επιλογής.