Του Αύγουστου Τσινάκου Το έγκλημα στον κυβερνοχώρο αυξήθηκε κατά 600% λόγω της πανδημίας COVID-19, ενώ, σύμφωνα με τις εκθέσεις του Κέντρου Εγκλήματος στο Διαδίκτυο του FBI, υπήρχαν σχεδόν 20% περισσότερα παιδιά θύματα εγκλήματος στον κυβερνοχώρο το 2022 σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Ενθαρρυντικό στοιχείο στο ζοφερό αυτό τοπίο είναι ότι η χώρα μας έχει […]
Ανείπωτη τραγωδία οι εφετινές θερινές πυρκαγιές, που κατέκαψαν σχεδόν ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και τη Ρόδο. Ακόμα τραγικότερο το αποτέλεσμα των πλημμυρών. Ακραίες οι περιγραφές των απεσταλμένων από τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια υπό έντονη δυσφορία και επικίνδυνες συνθήκες, αλλά και στερεότυπες. Υπεράνθρωπες όλες οι προσπάθειες των πυροσβεστών και των εθελοντών. Επίθετα πιο αξιόπιστα, […]
Η απόφαση του οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης DBRS για επιστροφή της Ελλάδας στην επενδυτική βαθμίδα θέτει τρία ερωτήματα. Πρώτον, πώς επιτυγχάνεται η επενδυτική βαθμίδα; Δεύτερον, να περιμένουμε περαιτέρω αναβαθμίσεις από τους τρεις «βασικούς» οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης (Moody’s, Standard & Poor’s, και Fitch) οι οποίοι, με συνολικό μερίδιο αγοράς 93% σε σχέση με το «πενιχρό» 1,3% της […]
«Νόμιζα ότι ήταν μαύρος, Πακιστανός»
Η πεποίθηση ότι το κράτος όλα τα μπορεί χτίζει μια συνθήκη δέους για την εξουσία του, οδηγεί τους ανθρώπους σε μια στάση διαρκούς αναμονής προστασίας και εγγύησης, γεννάει μια εξάρτηση προσδοκίας θρησκευτικού τύπου.
Οι δημόσιες υποδομές κατασκευάζονται, ελέγχονται και συντηρούνται ανεξάρτητα αν τα καιρικά φαινόμενα αποδειχθούν πρωτόγνωρα ή συνηθισμένα.
Με μια αντιπολίτευση για τα μπάζα η κυβέρνηση μένει μόνη με τον καθρέφτη της.
Οφείλουμε να αξιολογούμε σωστά τις πραγματικές απειλές κατά της δημοκρατίας.
Οι εκλογές δεν αποσκοπούν μόνον να περιγράψουν τις τάσεις μέσα στην πολιτική κοινότητα, όπως οι δημοσκοπήσεις. Κατατείνουν προεχόντως στην ανάδειξη των κρατικών οργάνων – βάσει της εκφρασθείσας λαϊκής βούλησης – τα οποία στη συνέχεια θα παράξουν τη βούληση του κράτους.
Υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα μπορούν διαρκώς να επιλύονται με έκτακτες νομοθετικές παρεμβάσεις.
Η εκ των υστέρων έκπτωση καταδικασμένου που εκτίει ποινή (όπως του Κασιδιάρη) δεν αρκεί. Η τοπική δημοκρατία πρέπει να προστατευτεί από τον μισαλλόδοξο και αντιδημοκρατικό λόγο.
Το μήνυμα ήταν σαφές: η θητεία μου ήταν επιτυχημένη· μπορώ να ηγηθώ της νέας προσπάθειας, αν το αποφασίσω.
Το ερώτημα είναι αν μπορούν τα «παλιά κόλπα» να οδηγήσουν στα «παλιά μεγαλεία». Χλωμό. Ο κόσμος έχει προχωρήσει.
«Φωτογραφία ή δεν συνέβη ποτέ» (photo or it never happened) λέγαμε παλιά, «story ή δεν ένιωσες τίποτε» είναι το αφήγημα του σήμερα. Όσοι πονούν ή οργίζονται μακριά από τα social media είναι σαν να μην πονούν ή οργίζονται πραγματικά.
Αναρωτιέμαι πόσοι θυμούνται ότι εδώ και τρεις μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αρχηγό.
Ζούμε σε έναν δίκαιο κόσμο; Είναι δίκαιη η ζωή; Δύο ερωτήματα – ένα φαινομενικά πραγματιστικό και ένα μάλλον μεταφυσικό – στα οποία ακόμα και οι κορυφαίοι φιλόσοφοι της Ιστορίας δεν μπόρεσαν να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις.
Ουδείς, εξαρχής, αμφέβαλλε ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης ήταν ο αρχηγός των Σπαρτιατών και ο Βασίλης Στίγκας ήταν… παροδικός, όμως, τα κόμματα στην Ελλάδα είναι αρχηγικά και ο Βασίλης Στίγκας παίζει τον ρόλο του.
Φοβάμαι πως αν συνεχίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να χάνει δυο υπουργούς το δίμηνο, θα πέσουν σύντομα μεγάλες μοναξιές στο Μέγαρο Μαξίμου.
Mε την προσοχή στραμμένη, όπως είναι φυσικό άλλωστε, στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας (που σήμανε την επανέναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου μέσα σε μια ατμόσφαιρα σοβαρότητας και ηρεμίας) αγνοήθηκε το γεγονός ότι η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε σε ένα πλαίσιο έντονης διπλωματικής κινητικότητας για την επίλυση των εκκρεμοτήτων στην ευρύτερη εύφλεκτη γειτονιά της Ανατολικής […]
Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον κλιματική κρίση και διαμορφώνει νέες συνθήκες και νέα δεδομένα. Κυρίως όμως δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον μέσα και από τη φάση της αυτογνωσίας που βιώνουμε συλλογικά ως κοινωνία.