Γνώμες

Για να το πούμε αλλιώς, ο λόγος της Ακρας Δεξιάς έχει σήμερα καταστεί πιο προσιτός, δεν τρομάζει.

Δεν βοηθάει, ούτε η υπέρμετρη αισιοδοξία, ούτε η απόλυτη απελπισία. Οι πολίτες δεν χρειάζονται λόγια αισιοδοξίας που δεν ξέρουν τι να την κάνουν μέσα στην απελπισία τους, αλλά λόγια θάρρους και φρόνησης, φυσικά σχέδιο και στρατηγικές προτάσεις, για να δράσουν.

Για όσο καιρό η συλλογική μνήμη για τα αυταρχικά καθεστώτα ήταν νωπή, λειτουργούσε ως «στίγμα απέναντι στην αυταρχική νοσταλγία» (Francesco Colombo) δημιουργώντας ένα άτυπο cordon sanitaire απέναντι στην ακραία δεξιά εκλογική επιλογή.

Ο καλλιτεχνικός και ο πνευματικός κόσμος βρίσκονται πάντα στην πρωτοπορία του πνεύματος και της τέχνης, χωρίς να περιφρονείται η προσήλωση από κάποιους στην παράδοση και τη συντήρηση.

Η Θεσσαλονίκη κακοποιήθηκε όσο καμιά άλλη από την τεράστια ποσότητα ναρκισσιστικού εθνικιστικού μίσους που χύθηκε και για το οποίο γνωρίζουμε όλοι καλά ποιοι έχουν βάλει το χέρι τους.

Στη Θεσσαλονίκη, που είναι κοινωνικά πιο ενιαία και συμπαγής και πολεοδομικά μονοκεντρική, αυτές οι τελετουργικές παραστάσεις (που εκκολάπτονται κυρίως στην άγρια, δυτική πλευρά της πόλης) «ανεβαίνουν» συνήθως στην Αριστοτέλους.

Μια ονειρώδη πραγματικότητα υπόσχεται ο ανεξάντλητα επινοητικός ψηφιακός πολιτισμός μας.

Οταν λοιπόν η κοινή γνώμη φαίνεται να είναι αντίθετη σε μια δικαστική κρίση, ο δικαστής θα συνεχίσει να δεσμεύεται μόνον από τον νόμο και τη συνείδησή του, αλλά καλό είναι να προβληματιστεί για το εάν η κρίση του είναι σωστή ή όχι.

Αν, όπως λένε, στους καιρούς μας δεν μπορείς να διακρίνεις το αληθινό από το ψεύτικο, τότε αδυνατείς να ξεχωρίσεις και το τρολάρισμα από το σοβαρό

Στην κυβέρνηση συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε όλα όσα απαιτούνται για τη ριζική αντιμετώπιση των αιτιών που οδηγούν σε αποτρόπαιες πράξεις, όπως αυτή που είδαμε στη Θεσσαλονίκη

Τίποτα δεν είναι τυχαίο, αντιθέτως όλα είναι στη βάση ενός σχεδιασμού

Μήπως χρειάζεται η δικαιοσύνη των ενηλίκων ένα MeToo ανηλίκων, με παιδικές φωνές που «σπάνε τη σιωπή τους», για να εξασκηθεί στην ιδέα πως ένα παιδί που αγγίζεται βιάζεται;

Υπάρχει μια ολοφάνερη παραδοξότητα: την ώρα που το φετινό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης υπήρξε μια από τις πιο επιτυχημένες του θεσμού που ακούστηκε έτσι όπως σπανίως ακούγεται, οι λόγοι για τους οποίους αυτό έγινε, ήταν οι …λάθος.

«Οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν τίποτα να πουν πέρα από ό,τι λένε ήδη. Απλώς οι κάλπες θα απαντήσουν αν υπάρχει ζωή στην αντιπολίτευση. Ωστε να υπάρξει ζωή και στο πολιτικό μας σύστημα».

Ο Πρωθυπουργός καταδίκασε με τον πιο εμφαντικό τρόπο την παραπάνω αήθη επίθεση των νεαρών . Αυτό όμως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, όταν κορυφαίοι Υπουργοί του αρνούνταν να δεχθούν το πιο απλό μέγεθος για τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό.

Η πολιτική δεν γίνεται με υπονοούμενα. Ούτε με εξυπνάδες.

«Τα «τριάμισι λεπτά» με έκαναν και βούρκωσα όπως πιστεύω θα βούρκωναν όλοι».

Θεωρητικά κι εφόσον το Λαϊκό Κόμμα παραμείνει μεγαλύτερο κόμμα στο Ευρωκοινοβούλιο (αυτό τουλάχιστον λένε οι δημοσκοπήσεις...) δύσκολα θα στερηθεί την Προεδρία της Κομισιόν.

Αιχμές κατά του δημάρχου Αθηναίων κ. Χάρη Δούκα άφησε κατά τη διάρκεια της ώρας του πρωθυπουργού ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφορικά με τη στεγαστική κρίση και τα κλειστά ακίνητα, και αντιμετώπισε με ειρωνεία την αναφορά του Δημάρχου σε «συλλογικότητες»

Αν υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής διαχρονικά σε εκθέσεις ή έρευνες σχετικές με τη βία και παρενόχληση είναι το ότι η εργασία είναι ο κατεξοχήν χώρος εκδήλωσης τέτοιων συμπεριφορών.