Για έναν περίεργο λόγο, οι πολίτες συνεχώς βρίσκονται προ εκπλήξεων. Μεγάλων, μεγαλύτερων, τεράστιων. Το γεγονός ότι αυτές οι εκπλήξεις πολλές φορές σηματοδοτούν τον ακραίο «ωχαδερφισμό» που και τους ίδιους διακρίνει, ή τους περισσότερους τέλος πάντων, καθόλου δεν φαίνεται να τους απασχολεί.
Η συρρίκνωση των γεννήσεων και η διεύρυνση της διαφοράς με τους θανάτους μονοπωλούν τη συζήτηση - Τα ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με τις γεννήσεις στην Ελλάδα.
Η Καταλίν Καρικό δεν έγινε ποτέ καθηγήτρια. Ισως επειδή ήταν ξένη. Ισως επειδή ήταν γυναίκα. 'Η ίσως επειδή σκόνταψε στο βαθιά ταξικό, σεξιστικό και καθοδηγούμενο από το κέρδος αμερικανικό ακαδημαϊκό περιβάλλον. Αλλά τι σημασία έχουν τώρα όλα αυτά; Το Νομπέλ έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση.
Ο Πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, Ψυχίατρος Χρίστος Λιάπης για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.
Τι κρύβει η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΠαΣοΚ στο δήμο Αθηναίων
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο
Yπό την προεδρία Κασελλάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές ότι δεν του αξίζει η θέση της αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο πρώτος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών κύλισε κατά τα προγνωστικά: χαλαρά.
Γιατί δεν έχουν άμεση πρόσβαση οι πολίτες στα περιβαλλοντικά δεδομένα;
Τίθεται επιτακτικά το ερώτημα: είναι δυνατόν να σταθεροποιηθούν οι γεννήσεις μεσοπρόθεσμα;
Φόρος τιμής στον Κωνσταντίνο Καψάσκη
Οι επιπτώσεις του πολέμου στο Ισραήλ για την Ελλάδα - Τι φοβάται η Αθήνα
Είναι μια ωραία ειρωνεία της ζωής ότι η υποτιθέμενη επιστημονική θεωρία του μαρξισμού καταλήγει να γίνεται θρησκεία, το αποτέλεσμα όμως της νοοτροπίας αυτής σε όσους την εκφράζουν είναι να μην μπορούν να διαχειριστούν το λάθος και την ευθύνη
Για να μεταρρυθμίσουμε τη χώρα πρέπει σε θέσεις-κλειδιά να έχουμε δικούς μας ανθρώπους. Ε δεν το λες και πολύ μεταρρυθμιστικό το σκεπτικό
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν να εμπαίζει αυτούς τους ανθρώπους, δίνοντάς τους υποτίθεται την «επιλογή» να «επανενταχθούν» στο αζερικό κράτος.
Το γαλάζιο «13αρι» , η νέα ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Δούκας του ΠαΣοΚ.
Κάθε γειτονιά έχει τα δικά της προβλήματα, που τα συνενώνει μια κοινή γραμμή θέλησης και ελπίδας για μια πιο ανθρώπινη πόλη.
Ο διευθυντής σύνταξης του περιοδικού «Θεσσαλονικέων Πόλις» και συγγραφέας γράφει για την πόλη του, τις αντιφάσεις της, το παρελθόν και το μέλλον της.
Η αρθρογράφος και επιμελήτρια ύλης του free press «Athens Voice» γράφει για την Αθήνα, την ατομική ευθύνη και τη σχέση που χτίζουμε με τον δημόσιο χώρο.
Ενδεχομένως η ψήφος της κρύας καρδιάς να είναι και το πιο εκκωφαντικό μήνυμα αυτής της κάλπης.