Αυτό είναι το αντικείμενο του πολιτικού και της πολιτικής τέχνης, η ανταπόκριση στις ανάγκες.
Θα αποτελούσε μια θαυμάσια πρόκληση αλλά και πηγή γνώσης για τα κυβερνητικά στελέχη το να αποφασίσουν για μια εβδομάδα να μετακινηθούν στην πόλη με τις δημόσιες συγκοινωνίες.
Ούτε την παραίτηση του προέδρου δικαιούται να ζητήσει κανείς ούτε το αναφαίρετο δικαίωμα της αναβάπτισής του μπορεί να απαλλοτριώσει.
Η διατήρηση των δυνάμεων, παρά τη μη ελκυστική εικόνα, σημαίνει ότι ο κόσμος μάς δίνει μια ευκαιρία. Οχι για πολύ όμως.
Το σενάριο ενός εκλογικού αιφνιδιασμού και μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες το φθινόπωρο που θα «διορθώσει» το αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου είναι υπαρκτό.
Όπως είπαμε, η δημοκρατία άντεξε. Για την Αριστερά το βλέπω πιο δύσκολο.
Μολονότι πέρασε μόλις ένας χρόνος από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, οι αλλαγές που έχουν εμφανιστεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή, συνιστούν μια διαφορετική πραγματικότητα.
Πριν το ΠΑΣΟΚ γίνει κάτι, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσει τι είναι. Διότι «κόμμα εξουσίας» ή «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» ή «κίνημα αλλαγής» με 12%-12,5% στο μέτρημα δεν υπάρχει
Από το “late evening” της Κυριακής των Ευρωεκλογών (μεταφραζόμενο στην ελληνική, μετά τις 9:00 μ.μ.), την ώρα που ο Μακρόν προανήγγειλε εκλογές λόγω της πρωτιάς της Λεπέν και η ΝΔ είχε υποστεί την αριθμητική πανωλεθρία των 989.000 ψήφων, έσκασε βόμβα στο ΠΑΣΟΚ.
Ανατρέχοντας στις κοινωνικές πολιτικές παρατηρούμε ότι θέματα που απασχολούσαν τη χώρα για δεκαετίες αντιμετωπίστηκαν με υπευθυνότητα και συνέπεια.
Το ερώτημα όμως είναι απλό. Ποιος δεν θέλει να απονέμεται δικαιοσύνη στην Ελλάδα; Και ποιος αρνείται ότι υπάρχουν «δικαστικές αστοχίες» που επιβάλλεται να ελαχιστοποιηθούν και να διορθωθούν;
Το μάτι είναι ένας μεσολαβητής. Μετέχει, δεξιώνεται τον θρίαμβο της αποκάλυψης του κόσμου. Είναι, εξάλλου, μείζων τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
Το μείζον πρόβλημα, που αποκαλύπτουν αυτές οι εξετάσεις, όπως και οι μετρήσεις της περίφημης PISA, είναι η αδυναμία κατανόησης του κειμένου που διαβάζουν οι περισσότεροι μαθητές.
Ο κ. Τσίπρας μοιάζει να είναι κομμάτι μιας αριστεράς που θέλουμε να ξεχάσουμε και όχι μιας κεντροαριστεράς που μπορεί να υποσχεθεί το μέλλον.
Ιδεολογία είναι μόνο ο καθημερινός μας τρόπος και όχι η δήλωσή μας για τον κόσμο που ονειρευόμαστε.
Αυτή τη στιγμή το ΠαΣοΚ έχει έναν εν δυνάμει πρόεδρο για κάθε δέκα χιλιάδες ψηφοφόρους.
Η πολιτική λυσιτέλεια πλήττεται αμφίπλευρα και ολικά: τόσο για μεμονωμένα κράτη-μέλη όσο και το υπερκρατικό σύστημα. Παγιδευόμαστε επομένως συνολικά.
Η πικρή αλήθεια είναι πως ελάχιστα νοιάζονται για την Κεντροαριστερά ή τη χώρα.
Αυτό που διακυβεύεται είναι η μεταρρύθμιση και η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, το οποίο υπήρξε διαχρονικά το μεγάλο επίτευγμα της ΕΕ. Ας ελπίσουμε ότι το μεγάλο παζάρι για τις ηγετικές θέσεις θα συνοδευθεί από δεσμεύσεις που θα επιβάλουν οι Σοσιαλιστές και οι Δημοκράτες για την χρηματοδότηση των κοινωνικών πολιτικών.
Για να επιτευχθούν οι διακηρυγμένοι ευρωπαϊκοί στόχοι απαιτούνται πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά σήμερα δεν υπάρχουν. Η Ευρώπη έχει μεγάλες ιδέες, αλλά μικρές τσέπες, λένε στην Αμερική. Η ενοποίηση όμως, αν επιτευχθεί, θα επιτρέψει τον Κοινό Ευρωπαϊκό Δανεισμό, απαραίτητο όρο στην εξίσωση.