Οπως γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις, αν κανείς θέλει να τονίσει την ταυτότητά του μέσα από περιχαράκωση και αντίθεση και όχι θετικά, θα επινοήσει άπειρους τρόπους για να αμυνθεί απέναντι στο προφανές.
Η ύπαρξη νομοθετικών ελλειμμάτων και οι εσφαλμένοι νομικοί χειρισμοί που έγιναν.
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Η Κυριακή Καρύδου, ερευνήτρια του ΕΛΙΑΜΕΠ, γράφει για τα Σχέδια Δράσης για την Ισότητα των Φύλων στα Πανεπιστήμια και την Έρευνα
Η πολυσυζητημένη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στον Λευκό Οίκο προσέκρουσε σε αδιέξοδο κι αυτό δεν ξέρω για ποιον λόγο είναι καλό για τον Ερντογάν.
«Η Γαλλία μόνη της δεν φτάνει και ο Μακρόν, αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις τον Ιούνιο για την πρωτιά της Λε Πεν στις ευρωεκλογές, θα είναι πρόεδρος μειοψηφίας»
Αυτή τη στιγμή κάνουμε τα πάντα για να μην ξαναμπεί αστυνομία στο πανεπιστήμιο και βοηθάμε στις διαβουλεύσεις, ώστε να διαφυλαχθεί η αυτονομία του.
Είναι φανερό ότι τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνέδεσαν με τον Πάλμε ο αγώνας για το περιβάλλον, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την συνεργασία των λαών.
Γιατί η αφρικανική σκόνη «έβαψε» κόκκινο τον ουρανό; Όχι βέβαια επειδή «μας ψεκάζουν»!
Και να σκεφτεί κανείς πόσα άλλα δεν θα γίνουν ποτέ όσο συνεχίζεται αυτή η πενία των υποδομών στη χώρα μας αλλά και πανευρωπαϊκά.
«Είμαι μόνιμος δημόσιος υπάλληλος και δεν μπορώ να απολυθώ».
Με την Ακροδεξιά δεν τελειώσαμε. Και η λύση ασφαλώς δεν είναι τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου να βουτήξουν στα θολά νερά τού «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια».
Ανεξαρτήτως εκθέσεων, το μοτίβο που ακολουθείται κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν είναι απολύτως ευδιάκριτο. Ολα κάτω απ’ το χαλί, ώσπου να ξεχαστούν.
Ξέρετε εσείς μήπως κανέναν αυταρχικό ηγέτη στην Ιστορία που πήρε την εξουσία υποσχόμενος ότι θα επιβάλει τις προσωπικές επιθυμίες του στους πάντες;
Σταθερά προσανατολισμένα στην παρατεταμένη ομφαλοσκόπηση, τα κόμματα επιχειρούν να μετατρέψουν την κάλπη του Ιουνίου σε πεδίο επίλυσης των ανοιχτών λογαριασμών που έχουν μεταξύ τους, από τις περσινές εθνικές εκλογές.
Οι ακροδεξιοί πλακώνονται μεταξύ τους και η δημοκρατία μπαίνει στη μέση πρώτα για να τους χωρίσει και έπειτα για να τους μαζέψει. Και αυτή είναι η δυστυχία τους.
Στη χώρα μας η παρεξήγηση είναι προϊόν της ασάφειας που αποτελεί μια παράδοση της πολιτικής. Και η οποία συντηρείται από ευφάνταστους μεσάζοντες που ενδιαφέρονται να μετακινούνται δωρεάν από το Κέντρο στην Αριστερά ή αντιστρόφως.
Ενώ τα αμερικανικά πανεπιστήμια «φλέγονται» από τις διαμαρτυρίες και τις συλλήψεις των φοιτητών, τα Ελληνικά Δημόσια πανεπιστήμια υποβαθμίζονται και «αφήνονται στη μοίρα τους»
Δεν υπάρχει δρόμος πλήρους επιστροφής ή ανασκευής. Η ίδια η χώρα έχει γίνει χειρότερη και ο υπόκοσμος επιβιώνει χάρη σε αυτό.
Ο Ντελόν ήταν δυσπρόσιτος. Δεν μπορούσες να φτάσεις στον πυρήνα του.