Να υπάρχουν τόσοι Παπανδρέου διαθέσιμοι και να μην είναι κανένας τους πρόεδρος του ΠαΣοΚ;
Εκτός από όσους μπορούν να χαρούν τα μελτέμια του Αυγούστου, για όλους τους άλλους καλοκαίρι πια σημαίνει απεγνωσμένη αναζήτηση σκιάς και περιορισμός σε εσωτερικό κλιματιζόμενο χώρο.
Μόνο δομικός δεν ήταν ο ανασχηματισμός, διότι ούτε χαρτοφυλάκια μεταφέρθηκαν ούτε δομές υπουργείων άλλαξαν ούτε δημιουργήθηκαν νέα, άρα στη δομή της κυβέρνησης δεν άλλαξε το παραμικρό.
Ιδού ένα ακόμη θύμα της μοιραίας γοητείας του Γιώργου Λιάγκα. Γιατί αυτός ήταν η αιτία της καταστροφικής επίδοσης του Στέφανου στις εκλογές, μην αμφιβάλλετε.
Πέρα όμως από την αποτυχία της κυβέρνησης, είναι σαφές ότι καταγράφεται η συνολική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος. Τα μηνύματα αφορούν και το ΠαΣοΚ.
Ορισμένα στελέχη μας, ίσως εύλογα, απαντούν πως «το καλύτερο είναι εχθρός του καλού» και πως η λογική του «ώριμου φρούτου» δεν αρμόζει στο ΠαΣοΚ.
Είναι η ώρα της κεντροαριστεράς για την χώρα μας; Ποιας κεντροαριστεράς όμως;
Για το ΠαΣοΚ, πεποίθησή μου είναι ότι ο δύσκολος και συνάμα ελπιδοφόρος αυτός δρόμος απαιτεί ειλικρίνεια και γενναιότητα.
Η ευκαιρία είναι μοναδική και το ΠαΣοΚ-Κίνημα Αλλαγής μπορεί να διεκδικήσει ξανά την εξουσία, αν αγκαλιάσει τις δημοκρατικές του διαδικασίες με συντεταγμένο τρόπο, όπως αξίζει στη μεγάλη δημοκρατική παράδοση.
Στη σύγχρονη διαδρομή μας, σε μια χώρα που υστερεί στα θεμελιώδη, και τα αιτήματα και οι ανάγκες είναι σαν ανοιχτές πληγές, η Ανακεφαλαίωση της Αριστεράς είναι αρνητική.
Πρόκειται για μια τελευταία(;) ελπίδα επιστροφής της δημοκρατίας στη δύναμη των πολλών, αλλά ταυτόχρονα και για μια παραδοχή της αδυναμίας της να τους συγκινήσει.
Η αποχή από τις ευρωεκλογές μπορεί να μην είναι η απόλυτη καταστροφή, αλλά είναι μια σημαντική προειδοποίηση.
Γραφόταν ότι τη νύχτα των αποτελεσμάτων όλοι θα πανηγύριζαν σαν νικητές. Και όμως όλοι έκλαψαν σαν ηττημένοι. Στα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης οι τριγμοί είναι κιόλας απειλητικοί.
Οπως σε κάθε ανασχηματισμό, έτσι και σε αυτόν αλλάζουν όλοι για να μην αλλάξει κανένας.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί πια να παίζει τη χαρωπή στρουθοκάμηλο, όποιοι κι αν συγκροτήσουν τη νέα ηγεσία της.
Μην διστάσετε...
«Η μεγάλη πλειονότητα των νέων γύρισε επιδεικτικά την πλάτη στο δικαίωμα της ψήφου που τους παρέχει η πολιτεία».
«Το τελικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών ήταν μεν κακό, λόγω της εκλογικής ανόδου των ακραίων λαϊκίστικών κομμάτων. Ωστόσο μπορεί να αποδειχθεί και «θετικό»
Αναμνήσεις από ένα ταξίδι στην Καλιφόρνια, που όλο και πιο πολύ την θυμίζει η Αθήνα της κλιματικής κρίσης. Κι αυτό δεν είναι λόγος για να χαιρόμαστε...
Tα ζάρια για τις κυβερνήσεις, τα μεγάλα και τα σπουδαία, είναι παρακινδυνευμένη μέθοδος. Δεν ξέρεις τι θα σου βγάλουν. Από τη Λεπέν και τον Τραμπ έως τους γερμαναράδες νεοναζί. Ασε που τα ζάρια μπορούν εύκολα να γυρίσουν το παιχνίδι σε παπατζιλίκι.