Ιστορικά γεγονότα καθοριστικής σημασίας για τη διαμόρφωση της συλλογικής μας ταυτότητας και της θέσης μας στον σύγχρονο κόσμο.
Θεωρούσα εξοργιστική τη μοίρα της αγαπημένης μου Ελλάδας κάτω από την άγρια αντι-κομμουνιστική αλλά και ανελεύθερη χούντα των συνταγματαρχών.
Σε αυτές τις δεκαετίες η ελληνική κοινωνία σταδιακά άλλαξε. Πρόκειται για μια αργόσυρτη και βαθιά μεταβολή στο ευρύτερο πλαίσιο των δημοκρατικών μεταβάσεων, των ενεργειακών κρίσεων και της ανάδυσης του μετα-κομμουνιστικού κόσμου.
Αντί να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή, η απονενοημένη πράξη του στρατιώτη γέννησε ένα άθλημα.
Η µάχη για τη δηµοκρατία δεν τελειώνει ποτέ, αλλά το βέβαιο είναι πως για τα πρώτα πενήντα χρόνια την κερδίσαµε.
Και μια μέρα θα ξεκλειδώσουμε και το «μετά» της Μεταπολίτευσης .
Η μεταπολίτευση ανήκει ακόμα στη μυθολογία της και έτσι όπως αρνείται να ορίσει το τέλος της, αλέθει το παρόν και το μέλλον στον μύλο του ένδοξου παρελθόντος, που αποκαθαίρεται στη μνήμη αν και εκκόλαψε τους σπόρους των κατοπινών κρίσεων.
Στην Ελλάδα, τα κίνητρα για την επιλογή των δωρεών ως μέσο ξεπλύματος μαύρου χρήματος είναι αρκετά.
Κατά καιρούς γίνεται λόγος για το τέλος της Μεταπολίτευσης και μετάβαση σε νέα Μεταπολίτευση. Όπως έχει σημειώσει ο Νίκος Αλιβιζάτος, η Μεταπολίτευση θα τελειώσει μόνο αν ανατραπεί η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.
Η γενιά μου έχασε τα όνειρά της, της αρχής της πεντηκονταετίας. Ας ξανανθίσει στις νέες γενιές το όραμα που μαράθηκε στα δικά μας χρόνια, λυπημένα, πια, και ίσως δυστυχισμένα.
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Αν δεν υπήρχε η θάλασσα και οι ακτές της, δεν θα είχε ο σύγχρονος άνθρωπος επινοήσει τις εκδρομές. Θα ζούσε απαλλαγμένος από αυτή την προκλητική φαντασία στις ασφαλείς πόλεις του.
Είναι ίσως η πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια, που σημειώνεται μια τόσο έντονη κινητικότητα σε κορυφαία ζητήματα εξωτερικής πολιτικής
Οι αλλαγές των προσώπων όταν δεν συνοδεύονται από αλλαγές στον τρόπο και τις δομές της διακυβέρνησης θυμίζουν τις προσπάθειες των Τρώων.
Αποτελεί η Μεταπολίτευση ένα συγκεκριμένο συμβάν;
Ο σεξισμός μάς έχει ποτίσει τόσο βαθιά που πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε τι βγαίνει από το μυαλό και το στόμα μας
Είναι δίκαιο να χαρακτηρίσουμε τη μεταπολίτευση του 1974 ως μέγα πολιτικό θαύμα.
Το ερώτημα δεν είναι μόνο αν έχουμε υποψηφίους για όλα τα γούστα, αλλά κυρίως ποιο είναι πια το ακροατήριο
Ζούμε σε μια συνεχώς υποβαθμισμένη οικονομικά, πολιτικά και δυστυχώς και με πολέμους πλέον περίοδο και μια σύγχυση με άγνωστη πλην επικίνδυνη έκβαση που αποπνέει μόνο ανησυχίες.
Αν το ελληνικό κράτος δίκαζε τους πραξικοπηματίες, ουσιαστικά θα αναγνώριζε τη δική του ευθύνη στην εισβολή και κατοχή της Κύπρου