Γνώμες

Σιγά σιγά η ιδιωτική πρωτοβουλία στην ελληνική εκπαιδευτική σκηνή υποχωρεί, ενώ ο κάθε μεσαίος ή και μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ενός εκπαιδευτηρίου, μπαίνει πλέον καθημερινά στο γραφείο του με μια απροσδιόριστη ανησυχία για το τι ακριβώς συμβαίνει.

Εχω αρχίσει να καταλαβαίνω τι θα πει να συλλέγεις και δη μανιωδώς.

Τι συμβαίνει λοιπόν με το πρόσφατο στέλεχος του ιού; Αλλαξε άραγε προς το ηπιότερο, ή όχι;

Mας υπενθυμίζουν ότι η τέχνη που αξίζει δεν υποτάσσεται – ούτε στον χρόνο, ούτε στις αγορές.

Ηχησαν πάλι οι στομφώδεις αερολογίες κατά του σατανικού νεοφιλευθερισμού.

H τέχνη είναι συναρπαστική σε όλες της τις εκφάνσεις.

Καιρός για απολογισμούς και σχεδιασμούς και στην εξωτερική πολιτική.

Ενόχλησε πράγματι τον Πρωθυπουργό η επιμονή του Πατέλη ότι η κυβέρνηση πρέπει να υπερηφανεύεται, όχι να ντρέπεται, για την ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου; Ηταν πράγματι η ανάρτησή του για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στη στέγαση η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι;

Κανείς φυσικά δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι μια υπερδύναμη θα χαράξει την πολιτική της με γνώμονα το παγκόσμιο καλό, πόσο μάλλον όταν, κατά τη γνωστή ρήση του Κέινς, «μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί».

Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε σήμερα ο Τζον Λένον για όσα συμβαίνουν στον πλανήτη

Η κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει εάν θα παραμείνουν ή όχι τα πλαφόν για ένα ακόμα εξάμηνο

Ενώ το Ιράν μέτρησε το μπόι του και μαζεύτηκε. Το Ισραήλ βαράει, έρχεται κι ο Τραμπ, ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Σιγά που θα πήγαιναν οι αγιατολάδες να σώσουν τον Ασαντ. Εδώ δεν ξέρουν εάν «εαυτούς δύνανται σώσαι».

Το 2024, από σύγκρουση σε σύγκρουση, άλλοτε μεγαλύτερη, άλλοτε μικρότερη, προετοίμασε αυτή την ησυχία της προσωρινής ισορροπίας

Οσο οι σημερινές ελίτ θα περιμένουν υπομονετικά να κλείσει η παρένθεση Τραμπ, μια άλλη ελίτ, την οποία διαμορφώνουν οι ακροδεξιοί, λαϊκιστές, αυταρχικοί ηγέτες, αναδύεται σε όλον τον κόσμο

Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ θέτει με ακόμη πιο επιτακτικό τρόπο το ζήτημα της αποδοχής και διάδοσης των αυταρχικών προτύπων

Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.

Σήμερα η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μείζονες γεωπολιτικές, τεχνολογικές και γεωοικονομικές εξελίξεις, οι οποίες αναμένεται να μεταβάλουν διαρθρωτικά το περιβάλλον στο οποίο θα κληθεί να κινηθεί κατά τις επόμενες δεκαετίες.

Η ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής της Μεταπολίτευσης επιβάλλεται για να δούμε πόσο δρόμο διανύσαμε από το παρελθόν, αν κάτι μπορούσε να γίνει διαφορετικά, και κυρίως πού θα πάμε στο μέλλον.

Διακυμάνσεις των πολιτικών ελίτ και της κοινής γνώμης στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία.

Η πολιτική ενσωμάτωσης θα προβλέπει ως κίνητρο για τα υποψήφια μέλη τη μεταβίβαση πόρων για προσαρμογή στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και την οικονομική τους ανάπτυξη.