Γνώμες

Δεν είναι μόνον η ατμόσφαιρα σε αναστάτωση, είναι και οι λαοί, που ανασυντάσσονται πολιτικά χωρίς να διαθέτουν, μάλιστα, πολιτικούς άξιους να τους καθοδηγήσουν.

Πόσες φορές άραγε θα πρέπει να υποπέσουμε στο ίδιο σφάλμα, για να μάθουμε;

Αιχμές από το Γιώργο Βέλτσο.

Ο φόβος της ανόδου της ακροδεξιάς, αναγκάζει και την αριστερά να πεισθεί ότι το μόνο ρεαλιστικό μπλόκο στον πολιτικό εξτρεμισμό είναι η συνοχή του ευρωπαϊκού μοντέλου ιδεών και πρακτικών.

Οι Γάλλοι λοιπόν έδωσαν χθες μια απάντηση σύνθετη σε ένα περίπλοκο ερώτημα που τίθεται τελικά σε όλη την ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Οι πολίτες οδηγούνται όλο και περισσότερο στην αποχή ή στην ακροδεξιά. Διότι δεν βλέπουν εναλλακτική λύση. Αυτή την εναλλακτική λύση οφείλουν να προσφέρουν τα προοδευτικά πολιτικά κόμματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία οφείλει να συμμετέχει ενεργά και πρωταγωνιστικά στην ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου.

Η εκλογή προέδρου δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνη της, ούτε να καταστήσει αυτομάτως το ΠαΣοΚ κόμμα εξουσίας.

Ερχόμενος στις εσωκομματικές εξελίξεις εντός του ΠαΣοΚ, πιστεύω ότι θα έπρεπε να προηγηθεί μία ουσιαστική πολιτική διαδικασία και να ακολουθήσει η εκλογική διαδικασία, εντός του έτους.

Οσα προηγήθηκαν των εκλογών, και όσα ακολούθησαν, έχουν αφήσει βαθιές χαρακιές στο σώμα του Κινήματος. Και σίγουρα μια πικρή γεύση στην εκλογική του βάση. Που καταλαβαίνει ότι όλα αυτά ήταν αχρείαστα. Γίνονται «για ένα αδειανό πουκάμισο, για μιαν Ελένη»...

Κι εμείς οι πολίτες δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών, εμείς είμαστε που τους αναγορεύουμε σε πρωταγωνιστές, ενίοτε μοιραίους.

Η βροχή ήταν τόσο σύντομη και τόσο ισχυρή, ώστε αναρωτιέσαι αν πράγματι φοράει λαμέ κοστούμι και μήπως τα βράδια τραγουδάει στο «Ελυζέ» του Λονδίνου...

Την ίδια στιγμή που προβάλλεις τον εαυτό σου, προβαίνεις στην αυτο-απονομιμοποίησή του. Ποιος εαυτός όμως υπάρχει για να απονομιμοποιηθεί; Ο «εαυτός» χάνει ολοένα και περισσότερο την αυτοδυναμία του.

Αν όλα αυτά δεν είχαν καταγραφεί, ο Λευτέρης Αυγενάκης θα συνέχιζε να περιφέρει τη βουλευτική του ιδιότητα ως μέσο απειλής;

Αλλος για τη μαύρη τρύπα της λήθης;

Αλλά δυστυχώς αυτά συμβαίνουν στη θεωρούμενη μεγαλύτερη δημοκρατική χώρα στον πλανήτη.

Στη Γαλλία, αμέσως μετά την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών συγκροτήθηκε άρον-άρον το Νέο Λαϊκό Μέτωπο από τα κόμματα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, τόσο για να αντιταχθούν στην Ακροδεξιά όσο και για να τιμωρήσουν τον Μακρόν.

Editorial

Την επόμενη μέρα από την εκλογική επιτυχία της Λεπέν, οι δύο «πρώην» εμφανίστηκαν μαζί στο Πολεμικό Μουσείο και εξαπέλυσαν μια σφοδρή επίθεση στον Πρωθυπουργό και την κυβερνητική πολιτική.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει για επανεκκίνηση μέσω εσωκομματικού Μπιγκ Μπανγκ και παίρνει μεγάλο πολιτικό ρίσκο. Εάν θα του βγει θα φανεί.