Η μετάθεση των λύσεων σε ένα μέλλον, συχνά αόριστο, συχνά μακρινό, είναι ένας τρόπος διακυβέρνησης στη χώρα μας και μια μέθοδος παράτασης του πολιτικού χρόνου.
Στην πολιτική ζωή της χώρας μας φαίνεται πως, τουλάχιστον κατά ένα μέρος, επικρατεί ακόμη η αντίληψη ότι οι αξίες και οι ηγετικές θέσεις κληρονομούνται, ενώ τα λάθη των φερόντων ιστορικά ονόματα εύκολα λησμονούνται
Για να περιοριστεί η έκλυση διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να μειωθεί η κατανάλωση των ορυκτών καυσίμων.
Ό,τι συντελείται σήμερα στα κεντροανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελούν μια προμνησία, ένα απαράδεκτο déjà vu, όλων όσων είχαν εκτυλιχθεί δύο χρόνια νωρίτερα στον Έβρο.
Μήπως η βίαιη φύση του άνδρα τον ωθεί σε εγκλήματα, βίαιες ενέργειες και παιχνίδια ανταγωνισμού με το άλλο φύλο; Γιατί, άραγε, η βία είναι γένους - ως επί το πλείστον- αρσενικού;
Το κορίτσι στο διπλανό τραπέζι μιλάει για έναν μεγάλο «κρυφό» χώρο όπου πραγματοποιούνται parties με αρκετό κόσμο.
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο
Η Ευρώπη, βρίσκεται για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της πανδημίας της Covid-19 εν μέσω μιας «ψευδούς αίσθησης ασφάλειας» που προσφέρουν τα εμβόλια.
Ταπεινά νομίζουμε ότι η πρώτη σοβαρή παράλειψη της κυβέρνησης είναι που δεν έχει αντιμετωπίσει τον ολοένα και πιο διαδιδόμενο ισχυρισμό ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι αντισυνταγματικός.
Νομίζω πως ελάχιστοι γνώστες της ανώτατης παιδείας στην Ελλάδα θα διαφωνούσαν με τον χαρακτηρισμό πως το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι στο σημείο που θα έπρεπε να βρίσκεται και που θα επιθυμούσαμε όλοι μας να είναι.
Το ερώτημα είναι αν ξέρουμε ακριβώς ποια προσόντα/προτερήματα πρέπει να διαθέτει ο κεντρο-σοσιαλ-αριστερός σωτήρας και αν αυτές του οι ιδιότητες είναι συμβατές με την πολιτική μας κουλτούρα.
Εν τέλει είναι θέμα ανθρωπιάς το να φορέσουμε τη μάσκα μας σωστά για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας.
Στον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αρέσουν τα ρίσκα και τα στοιχήματα. Κάτι τέτοιο κάνει και με την πολιτική για τα επιτόκια
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Ο Πατριάρχης χειροκροτούσε. Ίσως να είναι η πρώτη φορά που ο Οικουμενικός Πατριάρχης είδε ζωντανά την φωταγώγηση του κέντρου της Αθήνας και όπως μου είπαν το καταχάρηκε.
Οι επισκέπτες του Ντουμπάι αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς σε σχέση με τον κορωνοϊό. Πέρυσι έριξαν τα δημοφιλή θέρετρα χειμερινών σπορ στις Ελβετικές και Γαλλικές Αλπεις σε δεύτερη θέση.
Αφήνω κατά μέρος τη συζήτηση περί fake news και στέκομαι στο μείζον: Το πρόβλημα με την ιστορία της Καλαμπάκας είναι πως μπορεί να συμβεί. Για την ακρίβεια, μπορεί να συμβαίνει παντού γύρω μας. Ακόμη και στους χώρους που απαιτούν επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού.
Αν υπάρχει ένα θαύμα εδώ, είναι το πώς έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα να έχουμε μια στοιχειώδη κοινωνική συνοχή, να μη σκοτωνόμαστε στους δρόμους.
Είμαστε μια (μεσογειακή βεβαίως) χώρα του θορύβου, των κραυγών, της φασαρίας, του σαματά. Μιλάμε πάρα πολύ χωρίς ενίοτε να λέμε τίποτα το ουσιαστικό. Λόγια, λόγια, λόγια... Και όταν μιλάς πολύ, κατά κανόνα τείνεις να δημιουργείς προβλήματα. Δεν λύνεις προβλήματα.
Ο Ζοζέπ Μπορέλ παρουσίασε στις Βρυξέλλες τη λεγόμενη «Στρατηγική Πυξίδα» που έχει ως στόχο να απαντήσει στο καίριο ερώτημα για το ποιες είναι οι προκλήσεις ασφαλείας που αντιμετωπίζει σήμερα η Ενωση και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να τις αντιμετωπίσει.