Η ουδετερότητα, την οποία εγγυήθηκε η κιναλίτικη αφωνία, λειτούργησε ως νεοδημοκρατικό άλλοθι στη θεσμική παρέμβαση Βενιζέλου. Αφού δεν μίλησαν οι δικοί σου για σένα, γιατί να μιλήσουμε εμείς;
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Ελληνες πλοιοκτήτες από το Μονακό με πληροφόρησαν ότι ο Louboutin ανέλαβε να σχεδιάσει τον ιστορικό Χορό των Ρόδων σε στυλ Open air!
«Μοιράσαμε λεφτά και κερδίσαμε τις εκλογές»
Η μέχρι τώρα ανάγκη για εγγύτητα των εργαζομένων στον φυσικό χώρο διαφοροποιείται και μας επιτρέπει να «αποσυνδέσουμε» την εργασία από στατικούς γεωγραφικούς παράγοντες.
Η επιδείνωση των όρων εμπορίου και ο εισαγόμενος πληθωρισμός λειτουργούν, στην πράξη, όπως λειτουργούσε η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος στην εποχή της δραχμής.
Η εξαιρετικά επικίνδυνη «περιφερειακή κρίση» της Ουκρανίας - στα σύνορα της ίδιας της ΕΕ - ήρθε για να αποδείξει ότι τελικά «κλινικά νεκρή» είναι η ΕΕ και όχι το ΝΑΤΟ (όπου διαφεντεύουν οι Αμερικανοί) και στο οποίο τώρα όλοι προσφεύγουν (ακόμη και ο ίδιος ο Μακρόν) για την επίλυση του ζητήματος.
Η πολιτική μας ζωή έχει γνωρίσει πολύ χειρότερες καταστάσεις, στα σχεδόν πενήντα χρόνια από τη μεταπολίτευση και μετά - για τα προ της δικτατορίας, καλύτερα να μη συζητάμε καθόλου. Τα όσα συνέβησαν τότε, κάνουν τις γραφικότητες του κ. Πολάκη παιχνίδια νηπίων στο διάλειμμα νηπιαγωγείου.
Το Επταήμερο του Διόδωρου.
Με την ηλεκτρονική διαδικασία που θα εκκινεί από δικηγόρο, επιδιώκεται η απλούστευση και επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης του συναινετικού διαζυγίου, η μείωση της γραφειοκρατίας και η βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, δικηγόρων και συμβολαιογράφων
Οι πάντες επιθυμούν να βγουν έξω, να διασκεδάσουν με άνεση, να πάνε εκδρομές, να απολαύσουν το φαγητό τους
Οι όποιοι δεσμοί φαίνεται να λύθηκαν οριστικά κατά την ολοκλήρωση της συζήτησης επί της πρότασης δυσπιστίας
Το μνημόνιο υπερψηφίστηκε και ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το περίφημο PSI, μέσω του οποίου διαγράφηκαν 106 δισ. ευρώ(!) από το σύνολο του δημοσίου χρέους, το οποίο ήταν 368 δισ. ευρώ (177% του ΑΕΠ).
Σταδιακά τώρα, η χώρα μοιάζει να επιστρέφει σε εκείνο το τοξικό περιβάλλον που νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω μας. Λάθος. Η τραγωδία ίσως να έχει κι άλλα επεισόδια.
«Το Βήμα» διήλθε συμπληγάδες, έκλεισε έναν αιώνα εκδοτικής ζωής και φιλοδοξεί να «διπλώσει» την τωρινή επέτειο.
Δεν αρκεί να καταδικάζουμε τη βία. Ούτε φτάνει να καταδικαστούν οι αυτουργοί. Χρειάζεται να μιλήσουμε και για όσους σπρώχνουν τα πράγματα προς τα εκεί
Στο ΙΕΠ φαίνεται ότι θα καθίσουν στο «εδώλιο» μόνο οι υπάλληλοι και οι εισηγητές του, ενώ στο υπουργείο Παιδείας ανώτατα στελέχη απαντούσαν σε πρωινή συνομιλία μας ότι «οι ευθύνες για τις εγκρίσεις αυτών των προγραμμάτων ανήκουν στον γενικό γραμματέα»…
Οι ευθύνες πολλές, είναι διαχρονικές και, σε πολλές πλευρές.
Είχα την τύχη να είμαι μάρτυς του κομβικού ρόλου της εφημερίδας «Το Βήμα». Το πρώτο δημοσιογραφικό «δίδαγμα» που ενσταλάχτηκε στη μνήμη μου όταν γύρω στο 1953-54 είχα την ευκαιρία ως νεαρός μαθητής να «δουλέψω» για λίγους μήνες στο μεταφραστικό τμήμα του «Βήματος» ήταν ένα μάθημα δημοκρατίας