Στο περασµένο φύλλο δεν µε είχε ειδοποιήσει η Σύνταξη ότι υπήρχε κοινό θέµα (Διανόηση) κι έτσι έµεινα απ’ έξω. Ωστόσο είναι µία ευκαιρία να το συνδυάσω µε τα 100χρονα του «Βήµατος». Η αυθόρµητη απάντησή µου στο ερώτηµα που έθεσε η εφηµερίδα είναι: «Ναι, η Ελληνική Διανόηση υπάρχει αλλά περνάει κρίση». Γιατί; Ο κύριος λόγος είναι […]
Μια βασική αλήθεια αναφορικά με τα όσα παρακολουθούμε από το περασμένο Σαββατοκύριακο να εκτυλίσσονται στην πολιτική ζωή της χώρας, εντός και εκτός Βουλής, είναι ότι δεν πρόκειται δα και για κανένα τόσο τρομερό γεγονός. Ούτε η Δημοκρατία κλονίζεται ούτε η κοινωνία συνταράσσεται ούτε πολύ περισσότερο έχει συμβεί κάτι το αναπότρεπτο. Κάτι που να πλήγωσε ανεπανόρθωτα […]
Ο εκατονταετής διάλογος Θεοδόσης Π. Τάσιος Επειδή συνήθως γκρινιάζοµε για την επιπολαιότητα των θεσµών στη 200-έτη χώρα µας, είναι πολύ παρήγορο ότι αυτόν τον καιρό δύο µεγάλες εφηµερίδες εορτάζουν την εκατονταετηρίδα τους. Και είµαι βέβαιος ότι το γεγονός αυτό θα γίνει αντικείµενο ιστορικής και κοινωνιολογικής έρευνας αρµοδίων επιστηµόνων. Εγώ πάλι, έχοντας µια σχεδόν 50-έτη σχέση […]
Στη ρωσο-ουκρανική κρίση λόγω Κριμαίας, αρχές 2014, η Ελλάδα είχε την προεδρία της ΕΕ. Ο κίνδυνος διακοπής της ροής ρωσικού Φυσικού Αερίου (ΦΑ) προς Ελλάδα και Βουλγαρία ήταν προ των πυλών, με τον βαρύ χειμώνα σε εξέλιξη. Ως προεδρεύων του Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας, συναντήθηκα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Gazprom Αλεξέι Μίλερ. Μετά τη δίωρη […]
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Μία ελληνική εταιρεία (γέννημα- θρέμμα από την Πάτρα) θα «τρέχει» ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας ραχοκοκαλιάς του metaverse.
Η πολιτική δεν είναι μόνο οι μεγάλες αποφάσεις αλλά και η διαχείριση «λεπτομερειών» που σκοτώνουν.
Η πανδημία έχει διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ενα πλειοψηφικό μέτωπο ορθολογισμού και υπευθυνότητας απέναντι σε μια μειοψηφία ανορθολογισμού και ανευθυνότητας τείνει να υποκαταστήσει το δίπολο Δεξιάς - Αριστεράς.
Η πλήρης εμπορευματοποίηση της επιστήμης και της κουλτούρας δεν μπορούσε να μείνει χωρίς συνέπειες για τη δράση των διανοουμένων.
Ολα διαποτίστηκαν από το ήθος του χρήματος.
Δυο σκέψεις για το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και τις «σχέσεις του»
Οι κουρτίνες στα βόρεια της Αθήνας «έκλεισαν», στα mansions όμως στο Πόρτο-Beverly-Χέλι είναι ανοιχτές.
Ενώ οι δίμετροι λοκατζήδες κτυπούσαν «προσοχή», τσουγκρίζοντας το αβγό τους με τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο, ο Χρήστος Σαρτζετάκης αποφάσισε να κάνει την πρώτη του δήλωση, χωρίς χειρόγραφο, ωσάν να την είχε προετοιμάσει προ πολλού.
Κανείς δεν γίνεται συμπαθής με τη φράση «εγώ τα 'λεγα». Ωστόσο...
Ακόμα και μέσα στο σημερινό καθεστώς συλλογικής αμνησίας όπου ο καθένας συγχωρεί τους πάντες γιατί νομίζει ότι όλα τού συγχωρούνται, η ιδέα του διανοουμένου και ο ρόλος του ως «εντολοδόχου του οικουμενικού» που είναι εγγεγραμμένος σε όλα τα πεδία παραγωγής συμβολικών αγαθών ως θεμέλιο της ύπαρξης και λειτουργίας του συνεχίζει να προκαλεί ανησυχία, και ενίοτε αγωνία, και παραμένει ικανός να επιφέρει ισχυρές κοινωνικές συνέπειες.
Βλέποντας στην Ελλάδα τον μικρασιατικό πόλεμο αποκλειστικά ως ελληνοτουρκικό, χάνουμε τον ορίζοντα ότι πρόκειται για το δραματικό τέλος μιας δεκαετίας πολέμων που άρχισε το 1912 και συνεχίστηκε με τον ευρωπαϊκό πόλεμο.
Το πρόβλημα είναι και πάλι η θεσμική ασυνέχεια του κράτους. Ενα κράτος χωρίς μνήμη και πραγματική λογοδοσία. Ο ένας παραδίδει στον άλλον αφού αδειάσει συρτάρια και σκληρούς δίσκους, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Δολοφονίες οπαδών, ακροδεξιές διασυνδέσεις, διάχυτη βία ρίχνουν τη σκιά τους στη Θεσσαλονίκη και θέτουν το ερώτημα: που βρίσκονται οι ευθύνες;
Ο κατάλογος της απραξίας και εντέλει της ανικανότητας είναι μακρύς, ελάχιστους όμως ενδιαφέρει η σύγκριση πεπραγμένων αποτυχίας. Συγκεκριμένες απαντήσεις περιμένουν οι πολίτες που μπορούν να βγάλουν την περιοχή από το αδιέξοδο, όχι κοκορομαχίες.