Μπροστά σε ένα τέτοιο συμβάν, οι κραυγές περί κακόβουλων «συμφερόντων», που τάχα καταδιώκουν την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό, δεν πείθουν την κοινωνία. Μάλλον την εξοργίζουν χειρότερα, καθώς προδίδουν πέραν της ενοχής και πλήρη απουσία ενσυναίσθησης.
«...το κατά τη γνώμη μου σημαντικότερο ήταν ότι το φρικτό δυστύχημα δεν επηρέασε την κρίση του ελληνικού λαού για την τότε κυβέρνηση – το απέδειξε, άλλωστε, το εκλογικό αποτέλεσμα μερικούς μήνες αργότερα».
Μένουν οι ώρες αγωνίας των συγγενών να λάμψει η αλήθεια για τους 57 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους εκείνο το βράδυ. Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι ζούμε τις δικές μας ώρες τραγωδίας.
Τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια του ΟΗΕ για την επανεκκίνηση των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Πώς επηρεάζει την σωματική και ψυχική μας υγεία η αλλαγή ώρας.
Αν λοιπόν κάποια Ευρωπαία Εισαγγελέας (κάτι που προφανώς δεν πιστεύω…) επιχειρήσει αναρμοδίως να ρίξει τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, θα ταχθούμε αναφανδόν ως πολίτες στο πλευρό της κυβέρνησης που έχουμε δημοκρατικά εκλέξει. Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι.
Ούτε πρέπει να «προστατεύονται» με οποιονδήποτε τρόπο πρώην Υπουργοί, αν τελικά έχουν ποινικές ευθύνες.
Μιμούνται όλους εμάς, τους μεγάλους, τους γονείς, τους δασκάλους που τους μιλάμε και με τη γωνία του ματιού μας κοιτάζουμε την οθόνη το κινητού μήπως και ήρθε κάποια ειδοποίηση και τη χάσουμε...
Κάποιες σχέσεις ό,τι είχαν να δώσουν το έδωσαν. Για πολλούς η σχέση με τη μεγαλούπολη έχει τελειώσει. Μένουν μαζί της για τους ίδιους λόγους που μένουν σε όλες τις τελειωμένες σχέσεις τους.
Από το 1974 καμία κυβέρνηση δεν έχει πέσει από πρόταση δυσπιστίας. Και μιλάμε για κυβερνήσεις που κάποιες ήταν πιο αδύναμες και με πιο ισχνή πλειοψηφία από τη σημερινή. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα καταργήσουμε τις προτάσεις δυσπιστίας επειδή δεν ρίχνουν κυβερνήσεις.
Ο Πρωθυπουργός δεν φοβάται μην τον ρίξουν. Φοβάται μήπως πέσει από τις αστοχίες των δικών του.
Αιχμές από το Γιώργο Βέλτσο.
Η εξοικείωσή μας με τις φρικαλεότητες που συμβαίνουν γύρω μας είναι εντυπωσιακή.
Ακόμη και μια ανιαρή διαδικασία μπορεί να διδάξει μερικά χρήσιμα πράγματα.
Η μεγάλης κλίμακας τρομοκρατική επίθεση προκαλεί εξαιρετική ανησυχία στην Ουάσιγκτον και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Η αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου του παχέος εντέρου σε ηλικίες κάτω των 50 ετών, οδήγησε πρόσφατα σε αναθεώρηση των οδηγιών για την κολονοσκόπηση (στις ΗΠΑ), η οποία τώρα συνιστάται να αρχίζει από την ηλικία των 45 ετών.
«Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει πάρει τη σκυτάλη από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και προσπαθεί με στρατιωτικά κουρέματα... να κερδίσει το χαμένο έδαφος»
Στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αξιοποίησε το TikTok πρώτος και κέρδισε από αυτό τουλάχιστον σε επίπεδο εικόνας στις νεότερες ηλικίες. Τώρα έχει να αντιμετωπίσει έναν δυνατό αντίπαλο: τον Στέφανο Κασσελάκη.
Μετά και την ψήφιση του νόμου περί ιδιωτικών ΑΕΙ, ο όντως αξιοκρατικός τρόπος επιλογής των μαθητών είναι επιβεβλημένος.
Οφείλουμε να ασκήσουμε κριτική για να διατηρήσουμε καλύτερα ό,τι αξίζει να διατηρηθεί χωρίς να κάνουμε καμία υποχώρηση στο συντηρητισμό που διαιωνίζεται από την κυριαρχία του κομφορμισμού του αντικομφορμισμού και του ακαδημαϊσμού του αντι-ακαδημαϊσμού εντός του πανεπιστημιακού χώρου