Γνώμες

Με τον θάνατο, την επικήδεια τελετή στη Μητρόπολη των Αθηνών και τέλος την ταφή του στα κτήματα του Τατοΐου, δίπλα στα μνήματα των γονέων του, έκλεισε το κεφάλαιο που λέγεται «Κωνσταντίνος Β’, τέως βασιλεύς της Ελλάδος». Οδηγήθηκε ως απλός πολίτης, αλλά με ένα είδος απόδοσης ανεπίσημων  τιμών και όχι ως τέως αρχηγός κράτους ή, έστω, […]

Η Ελληνική Δημοκρατία, προεδρευόμενη και κοινοβουλευτική, όπως ορίζει το Σύνταγμα, διαθέτει τη θεσμική ισχύ και την πολιτική αυτοπεποίθηση που της επιτρέπει να είναι μεγάθυμη και συμπεριληπτική. Η ιστορική μνήμη είναι προϋπόθεση του μέλλοντος. Αυτό όμως αφορά μια μνήμη που τροφοδοτείται από την ιστορική διερεύνηση και γνώση. Το κατά βάθος ζητούμενο είναι μια εθνική αναστοχαστική ενότητα. […]

Δεν παρακολουθείς δίκες, βλέπεις σειρές.

Είναι κοινό μυστικό ότι οι προσεχείς εκλογές θα είναι από τις πιο κρίσιμες στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας. Και σίγουρα από τις πιο κρίσιμες της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, που διανύει τον 49ο χρόνο ζωής. Οχι επειδή όπως πολλοί πιστεύουν το διακύβευμα είναι ποιος θα κερδίσει ή αν αυτός που κερδίσει θα έχει την απόλυτη […]

Πώς θα πάμε στις εκλογές; Ποια θέματα θα κυριαρχήσουν στην προεκλογική αντιπαράθεση; Τι ύφος θα έχει; Θα υπάρξει μια μάχη ιδεών και επιχειρημάτων για την πορεία της χώρας ή θα κυριαρχήσουν τα συνθήματα, οι φανταχτερές ατάκες, οι εύκολες γενικεύσεις; Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της διατήρησης του σημερινού επιζήμιου δικομματισμού, έχουν αποφασίσει να στήσουν […]

Ο Αίσωπος, εκτός από γνωστός παραμυθάς ήταν και δικηγόρος. Οπως αναφέρει στη Ρητορική του ο Αριστοτέλης, μια ημέρα υπερασπιζόταν έναν σάμιο πολιτικό ο οποίος κατηγορούνταν για διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Η ποινή εκείνα τα χρόνια για το έγκλημα αυτό ήταν η θανατική ποινή. Ηταν σοβαρά τα πράγματα τότε. Δεν υπήρχαν εξεταστικές επιτροπές. Πώς η ΑΔΑΕ «έσπασε» […]

Ριάλιτι για ρεζέρβες Αν οι συγγενείς του πρίγκιπα Χάρι είχαν κρατήσει την ελάχιστη επαφή με τις ελληνικές τους ρίζες, θα μπορούσαν να αντιληφθούν ότι μια ρεζέρβα δεν γίνεται να φωνάζει τίποτα άλλο παρά εκείνη τη βρισιά που τελειώνει με τη φράση «κι εσύ κι ο γρύλος σου». Οπως και να ‘χει, τα απομνημονεύματά του – που […]

Στις μεγάλες απογοητεύσεις μου ο Παρθενώνας δεν μπορεί να παρηγορήσει ούτε καν ένα μικρό κομμάτι μου.

Αντιπαραθέτοντας απλά τους αριθμούς των μονάδων (πλοίων, αεροσκαφών, αρμάτων κ.λπ.) που κατέχουν Ελλάδα και Τουρκία θα μπορούσε κάποιος να πει πως υπάρχει μια σχετική ισορροπία. Εν τούτοις, η αντιπαράθεση αριθμών είναι μεν ένας εύχρηστος τρόπος σύγκρισης αλλά ελάχιστα χρήσιμος. Αυτό, γιατί οι μεγάλες μονάδες είναι κατά βάσει πλατφόρμες των οποίων η μαχητική αξία συναρτάται από […]

Προσωπική πείρα δεν έχω, παιδί της πόλης είμαι, αλλά έχω τη δυνατότητα να φανταστώ πόσο πολύτιμη και επιθυμητή μπορεί να είναι, σε κάποιες κοινωνίες λιγότερο ανεπτυγμένες, μία κατσίκα. Κατ’ επέκταση, καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να επιθυμεί τον θάνατο του γείτονά του, αν αυτό σημαίνει ότι η περιπόθητη κατσίκα του γείτονα θα περιέλθει στη δική του […]

Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.

Τέτοια σύναξη… γαλαζοαίματων στην Αθήνα είχε να συμβεί από τις 18 Σεπτεμβρίου του 1964, στους βασιλικούς γάμους τού τότε βασιλιά Κωνσταντίνου με τη 18χρονη πριγκίπισσα της Δανίας Άννα-Μαρία. Στην εξόδιο ακολουθία του Κωνσταντίνου τη Δευτέρα αναμένεται να υπάρξει άλλη μια νέα μαζική παρουσία από βασιλείς, βασίλισσες και πρίγκιπες. Επί ποδός βρίσκεται αναγκαστικά και η κυβέρνηση, με […]

Οι «βασιλικές» ιστορίες παίζουν έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο στη συγκρότηση του συλλογικού φαντασιακού της ύστερης νεωτερικότητας. Τα βασιλόπουλα, οι βασιλοπούλες και οι κακιές βασίλισσες δέσποζαν «πάντα» στο συμβολικό και αφηγηματικό σύμπαν της νεωτερικής παραμυθίας, διαμορφώνοντας για παράδειγμα τις αρχετυπικές μορφές της παιδικής λογοτεχνίας και εκβάλλοντας δυναμικά στη σύγχρονη μετανεωτερική περίοδο σε όλη τη βιομηχανία του […]

Στο ερώτημα του «Βήματος» τι βλέπει ένας ιστορικός στον θάνατο ενός (πρώην) βασιλιά, η απάντηση θα ήταν εύκολη και άμεση: τα προφανή. Ο θάνατος του θεσμού έχει συντελεστεί εδώ και δεκαετίες τώρα, ευτυχώς χωρίς επιπλοκές, ο θάνατος ενός προσώπου προκαλεί πάντοτε ένα συναίσθημα λύπης και ιδιαίτερα στους οικείους του ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Οσο για τις […]

Ο Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκε βασιλιάς το 1964 και η βασιλεία του υπήρξε πολυκύμαντη. Τον Δεκέμβριο του 1974, με το τέλος της χούντας των συνταγματαρχών και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα, με το δημοψήφισμα υπέρ της προεδρευομένης δημοκρατίας, κηρύχθηκε έκπτωτος και έκλεισε οριστικά το κεφάλαιο «βασιλεία» για την Ελλάδα. Διαβάστε επίσης: Τρία χρόνια και δέκα μήνες […]

Η ανάγκη διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το πολιτειακό ήταν κοινός τόπος αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας. Η κατάργηση της μοναρχίας το καλοκαίρι του 1973 από τη χούντα του Παπαδόπουλου δεν μπορούσε να θεωρηθεί νόμιμη. Υπήρχε γενική συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων ότι μόνο ο ελληνικός λαός ήταν αρμόδιος να αποφασίσει, διά της ψήφου του, για τη […]

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος υπήρξε ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Ενα βραχύ αλλά σημαντικό κομμάτι. Στην πραγματικότητα βασίλευσε μόλις τρία χρόνια και δέκα μήνες (Μάρτιος 1964 – Δεκέμβριος 1967). Τα επόμενα έξι χρόνια έως τον Ιούνιο 1973 τα έζησε στο εξωτερικό και η παρουσία του στην κεφαλή του κράτους ήταν απλώς […]

Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος θα ταφεί με τον σεβασμό που δικαιούται, με τη λαμπρότητα των προσκεκλημένων της οικογένειάς του και με την αξιοπρέπεια που χαρακτηρίζει τη δημοκρατία μας.

'Η μήπως τελικά βολεύουν...

Ξεδιάντροπα περιφρόνησε τα ιδανικά των αρχαίων προγόνων μας, τα οποία αποτελούν κτήμα ες αιεί στην Ευρώπη και σε όλη την ανθρωπότητα.