Γνώμες

Υπάρχουν φορές – συχνά στις γιορτές, μα όχι πάντα – που νιώθω μέσα μου αυτό που ο νευρολόγος Ολιβερ Σακς ονομάζει «ταραγμένη απελπισία»: το συναίσθημα ότι τίποτα απ’ όσα έχω κάνει ή θα κάνω ποτέ στη ζωή μου δεν έχει νόημα, μαζί με την επιτακτική, σωματική σχεδόν ανάγκη να του ξεφύγω. Δεν είναι κατάθλιψη· στην κατάθλιψη έχεις […]

Σήµερα ψηφίζουµε και η εκλογική προσφορά δυστυχώς – και µε τις θεσµικές αγωνίες που προέκυψαν µε την υπόθεση των υποκλοπών – δεν δίνει µεγάλα περιθώρια επιλογής σε όσους επιθυµούν να στηρίξουν µια βιώσιµη δηµοκρατική επιλογή ανάταξης της χώρας, εµπέδωσης της κοινωνικής συνύπαρξης και εµβάθυνσης της ευρωπαϊκής δηµοκρατικής ταυτότητάς της. Αν µη τι άλλο, µετά από την υπερδεκαετή […]

Η πρόσφατη τραγωδία των Τεμπών έφερε στο προσκήνιο μια σειρά ερωτημάτων για το τι συνιστά πολιτική ευθύνη, τα πρόσωπα που την επικαλούνται, τους τρόπους ανάληψής της και ποιος τελικά είναι ο «φυσικός κριτής» εκείνων που την αναλαμβάνουν. Στο άρθρο αυτό δεν επιχειρούμε να υπεισέλθουμε στην ουσία της υπόθεσης, η οποία άλλωστε ερευνάται ακόμη υπηρεσιακά και […]

Αυτό που περιμέναμε, στην Ελλάδα και στον κόσμο, είναι πια πραγματικότητα: Θα ζήσουμε όλοι περισσότερο και με καλύτερη υγεία. Οι νέοι που θα μπαίνουν στην απασχόληση θα είναι λιγότεροι, αλλά πιο μορφωμένοι και (πιθανότατα) πιο παραγωγικοί. Αυτό, τουλάχιστον, λένε οι στατιστικές και προβλέπουν οι προβολές. Στην πορεία αυτή πρωτοπόρος διεθνώς είναι η Ιαπωνία, ενώ στην […]

Τι κρίνεται στις διπλές εκλογές του 2023; Η κυβερνητική και οικονομική σταθερότητα, η συνέχιση ενσωμάτωσης της χώρας στην ευρωπαϊκή κανονικότητα.

Της Εφης Γαζή Τις τελευταίες ημέρες, η δημόσια συζήτηση στράφηκε στην «ησυχία» αυτής της προεκλογικής περιόδου, στις πολλές «σιωπές» που συνοδεύουν την εκλογική διαδικασία και στις δυσκολίες αποτύπωσης των επιλογών των πολιτών μέσα από δημοσκοπήσεις ή έρευνες. Αυτές οι «σιωπηλές εκλογές» δεν αποτελούν μόνο ελληνικό φαινόμενο. Οι πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα, στις δυτικές τουλάχιστον […]

Ρυθμιστής ή αντιρρησίας; (φωτό Ανδρέας Λοβέρδος) Ο Ανδρέας Λοβέρδος φάνηκε να γνωρίζει την ψυχολογία των ψηφοφόρων του Κινήματος – τόσο αυτών που τού έμειναν πιστοί, όσο και εκείνων που το εγκατέλειψαν μετακινούμενοι είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά. Το ΠαΣοΚ ιδρύθηκε για να κυβερνήσει, αποφάνθηκε σε προεκλογική του συγκέντρωση. «Δεν είμαστε κόμμα-αντιρρησίας». Δεν συμφωνούν […]

Συχνά η πόλωση είναι τεχνητή. Επιλέγεται όταν οι βασικοί υποψήφιοι κρίνουν ότι το ανέβασμα των τόνων και η απαξίωση του αντιπάλου διευκολύνουν τη συσπείρωση του ακροατηρίου τους.

Η κάλπη, αυτή καθεαυτή και πριν τον τοκετό της, είναι ένα θρίλερ με τη δική του γοητεία και το δικό του κυριακάτικο τελετουργικό.

Το «στοίχημα του Πασκάλ» οφείλει την ονομασία του σε ένα επιχείρημα που πρόβαλε ο άλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Μπλεζ Πασκάλ τον 17ο αιώνα. Το επιχείρημά του για την πίστη στον Θεό βασιζόταν στην ιδέα ότι είναι προς το δικό μας συμφέρον να πιστεύουμε. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν δύο ενδεχόμενα, είτε ο Θεός να υπάρχει είτε να […]

Η ώρα της συγκομιδής έφτασε και σήμερα το βράδυ θα μας λυθούν όλες οι απορίες για το εκλογικό αποτέλεσμα. Την «απάντηση θα τη δώσει ο λαός», όπως συνηθίζουν να λένε οι πολιτικοί, και αυτή την φορά η έκφραση κατακτά την κυριολεκτική της σημασία. Μένει να δούμε ποιον θα επιβεβαιώσει το εκλογικό σώμα, μετά από μία […]

Στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξε καμία τεχνολογική εξέλιξη – ακόμη και απλός νεωτερισμός – που δεν γέννησε σκεπτικισμό και αμφισβήτηση από μεγάλο πληθυσμό. Ακόμη και ο Σιδηρόδρομος είχε τους αρνητές του τον 18ο αιώνα. Ο φόβος των ανθρώπων μπροστά στο καινούργιο, εκείνο που μας ξεβολεύει από τη ρουτίνα μας, που απαιτεί από εμάς την ανάπτυξη ενός […]

Στην οικονομική επιστήμη το πιο δύσκολο πράγμα για έναν αναλυτή είναι να μπορεί να προβλέψει εκείνο τον αστάθμητο παράγοντα που θα ανατρέψει όλα όσα έχει υπολογίσει ότι θα συμβούν στο μέλλον. Η ελληνική οικονομία ιστορικά βρίθει τέτοιων αστάθμητων παραγόντων που εμφανίστηκαν άλλοτε από το πουθενά και άλλοτε γιατί εθελοτυφλούσαν οι κυβερνώντες και οι οποίοι στη […]

ήμερα κρατάμε όλοι την ίδια ταυτότητα στο χέρι. Είμαστε «λαός». Καθαγιασμένος από το πολίτευμα, πάντα σοφός, αλλά συνάμα και αθώος. Διότι ο λαός «πάντα ξέρει» ή και «θυμάται», πλην όμως όταν έρχεται ο λογαριασμός πλένει τα χέρια του και ύστερα τα σηκώνει για να μουντζώσει. Ως μονάδες είμαστε όλοι διαφορετικοί. Ως λαός αποκτούμε κοινό πρόσωπο. […]