Γνώμες

Tο Δημοκρατικό Κόμμα φαίνεται να εστιάζει στις ελίτ και όχι στην εργατική τάξη, παρά το Obamacare, τη δημιουργία 16 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας και την αποπληρωμή φοιτητικών δανείων από τον Μπάιντεν.

Ο Μπουτάρης ήταν παθιασμένος με τον εκσυγχρονισμό σε όλα τα επίπεδα. Πολιτικά, κοινωνικά, αυτοδιοικητικά. Ενας «Σημίτης» στη μικροκλίμακα της πόλης του.

Οι εμπορικοί πόλεμοι, αν τελικά ξεσπάσουν, θα πρέπει να βρουν την ΕΕ προετοιμασμένη και έτοιμη να κινηθεί συντεταγμένα, σαν μια ενιαία οντότητα.

Δεν θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε τι κινητοποιεί ανθρώπους όπως τον Ντίλαν και τον Μπουτάρη να εξακολουθούν να είναι ενεργοί και να προσφέρουν σπουδαία πράγματα μέχρι «τας δυσμάς του βίου».

Οι άσχημοι λογότυποι δεν προκύπτουν λόγω έλλειψης χρόνου αλλά πάντα λόγω έλλειψης τρόπου.

Παραμένει για μένα ακατανόητο το θράσος όσων δεν ντρέπονται να απομειώσουν τον αγώνα τόσων ανθρώπων απέναντι σε ένα αδίστακτο καθεστώς.

Η ολική επαναφορά του 2024 δεν είναι το «ατύχημα» του 2016, αλλά μια συνειδητή επιλογή της πλειοψηφίας που έφτασε στα χέρια του εκλεγμένου προέδρου ως λευκή επιταγή.

Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.

Οπως φάνηκε και στις διαλυτικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απέκτησε ποτέ το καλούπι μιας παράταξης, ούτε την ομοιογένεια ενός ακροατηρίου.

Στους καιρούς μας οι δημοκρατίες υφίστανται περισσότερο πλήγματα από εκλεγμένες κυβερνήσεις παρά από το στρατό.

Εως ότου λοιπόν επανεμφανιστεί ο Τσίπρας να διεκδικήσει την πρωθυπουργία χρήσιμο είναι να μετρήσουμε τι μπορεί να διεκδικήσει ο καθένας.

Οι αθόρυβες ιστορίες και η ανθρώπινη φύση

Αριθμοί πνιγμένων και αστέγων περνάνε μπροστά από τα μάτια μας, μπλεγμένοι με αριθμούς βομβαρδισμένων νεκρών σε άλλα σημεία του πλανήτη, και το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι η σύγκριση ανάμεσα στην καταστροφή, στη φρίκη, με μοναδικό κριτήριο τα νούμερα.

Από τις προεκλογικές ομιλίες και την πολιτική διαδρομή του Τραμπ ήταν σαφές πού φιλοδοξεί να οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τις 20 Ιανουαρίου.

Η ματαίωση της διαβούλευσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Μπορεί το πρότυπο αυτό να αποτελέσει έναν ουσιαστικό «πατέρα» των εθνών;

Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν ο Μητσοτάκης κι ο Ανδρουλάκης μπορούν ανενόχλητοι να κάνουν την καλύτερη παρέα. Το πρόβλημα σχέσεων θα προκύψει μόνο αν κάποιος τρίτος μπει στο παιχνίδι. Αλλά πού να βρεθεί τρίτος; Εδώ κι ο δεύτερος με το ζόρι κρατήθηκε όρθιος.

Με τέτοια παρακμή της δημοκρατίας στην ήπειρο που γέννησε τον ολοκληρωτισμό είναι αστείο να κατηγορούνται οι ΗΠΑ για τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο αστυνόμος Μπέκας εκπροσωπεί τον μέσο κάτοικο της μεταπολεμικής πρωτεύουσας που βλέπει τα νέα ήθη των κοσμικών κέντρων αν όχι με αποστροφή, τουλάχιστον με έντονη καχυποψία.

Οι δυτικές κοινωνίες απορρίπτουν όλο και σαφέστερα μια ατζέντα χαζοχαρούμενης αποχαύνωσης.