Από το καλοκαίρι και ως τα τέλη του 2014 ζήσαμε ένα πολιτικό δράμα ανάλογο του σημερινού.
Δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν Πρόεδρος της Δημοκρατίας που να παρεμβαίνει καθημερινά σχεδόν με δηλώσεις και παρεμβάσεις σε κάθε θέμα της επικαιρότητας.
Τι κρίμα. Η όλη συζήτηση για το περίφημο ταξίδι Τσίπρα στην Κούβα περιορίστηκε στα έξοδα που βάρυναν τους
Οταν είσαι πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας και εμφανίζεσαι να ταυτίζεσαι με τους προέδρους της Κολομβίας,
Η παρατήρηση είναι εμπειρική και όχι αξιολογική. Οπου βρέθηκαν αναχώματα και όπου λειτούργησαν άμυνες απέναντι στην επίθεση του λαϊκισμού προήλθαν από την Κεντροδεξιά.
Η απορία είναι απλή. Υπήρξε ηγέτης άλλης δημοκρατικής ευρωπαϊκής χώρας που έτρεξε στην Αβάνα να συμμετάσχει στο πένθος για τον Κάστρο;
Ηταν εμφανής η αμηχανία του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση όταν διάβαινε την είσοδο της οικίας του Κώστα Μητσοτάκη στο Ακρωτήρι.
Τα βαριά σύννεφα των εθνικών θεμάτων που ξαφνικά πύκνωσαν πάνω από την ασθμαίνουσα από τα οικονομικά αδιέξοδα ελληνική κοινωνία μάς εμποδίζουν να συνειδητοποιήσουμε επαρκώς δύο ακόμη πιο μείζονες απειλές:
Διανύουμε μια περίοδο που στις τραπεζικές ειδήσεις κυριαρχούν οι εξελίξεις στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, στις νέες εποπτικές απαιτήσεις και στις επερχόμενες διοικητικές αλλαγές.
Την περασμένη εβδομάδα, για πολλοστή φορά, ήλθε στη Βουλή το θέμα της εγκατάστασης GPS στα βυτιοφόρα μεταφοράς καυσίμων για την πάταξη του λαθρεμπορίου.
Η αποχώρηση του Μιχάλη Σάλλα από την Τράπεζα Πειραιώς είχε ξαφνιάσει τον περασμένο Ιούλιο. Οχι τόσο επειδή ήταν δημιούργημά του όσο διότι δύσκολα μπορούσε να τον φανταστεί κανείς εκτός της εγχώριας τραπεζικής σκηνής.
Οσο κι αν ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί τα αίτια του δημοσκοπικού κατήφορου στα μέτρα που ξόρκιζε από τη θέση της αντιπολίτευσης και τελικά αναγκάστηκε - όπως θέλει να ισχυρίζεται - να εφαρμόσει δεν πρόκειται να βρει απάντηση και λύση.
Αδύναμη να ανταποκριθεί στη σωρεία των ταυτόχρονων προκλήσεων που αντιμετωπίζει στο εξωτερικό μέτωπο εμφανίζεται η κυβέρνηση,
ΥΠΑΡΧΟΥΝ αθλήματα - όπου η Ελλάδα έχει ισχυρή διεθνή παρουσία - τα οποία, επειδή δεν ανήκουν στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων,
Διαβάστε τα άρθρα: Η Ιστορία θα κρίνει Μια αντιφατική φυσιογνωμία Κεντροαριστερά, πεθαίνοντας στην Αβάνα Το συμβατικό και ο θάνατός του Το τέλος της επικίνδυνης οπερέτας Οι ζωές των Αλλων Τι είναι το ΣΥΡΙΖΑ; Μην είναι..; ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Το καθεστώς Μπατίστα ήταν μια τυραννία σάπια ως το μεδούλι, που είχε καταντήσει την Κούβα αποικία της αμερικανικής μαφίας.
Ο θάνατος του γηραιού πρώην δικτάτορα Φιντέλ Κάστρο οριοθετεί κατά πάσα πιθανότητα το τέλος μιας εποχής, όχι μόνο για την Κούβα,
Κανείς δεν αιφνιδιάστηκε με την αγιοποίηση του Φιντέλ από όσους στη χώρα μας επικαλούνται την κομμουνιστική Αριστερά
Στις εποχές της σταθερότητας και της γραμμικής εξέλιξης θριαμβεύει το συμβατικό.
Στις 23 Ιουνίου 2016 οι βρετανοί πολίτες με μια ισχνή πλειοψηφία (51,9%) αποφάσισαν την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ενωση.