Πολλοί μιλούν απαξιωτικά και επικριτικά για «Το τέλος της Ιστορίας» του Φουκουγιάμα, λίγοι όμως το έχουν διαβάσει και ακόμη λιγότεροι έχουν καταλάβει την προβληματική του.
Η επαγγελία των μεταρρυθμίσεων, το κεντρώο προφίλ και οι νέοι διαχωρισμοί
ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ στο άλμα επί κοντώ, αμφοτέρων των φύλων (Στεφανίδη - Φιλιππίδης),
Ενα νέο πολιτικό σκηνικό κυοφορείται στην Ευρώπη μετά την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία και εν όψει των εκλογών στη Βρετανία στις 8 Ιουνίου
Αν αναρωτιέστε τι θα πράξουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ψηφοφορία των μέτρων-αντιμέτρων την προσεχή Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής
Να μη λέμε μεγάλα λόγια αλλά η παρένθεση που άνοιξε στην Ευρώπη πριν από λίγα χρόνια μάλλον οδεύει στο τέλος της.
Το χούι το έχουν από την εποχή της αντιπολίτευσης. Τότε καβγάδιζαν με κανάλια και δημοσιογράφους που δεν έλεγαν όσα εκείνοι ήθελαν να ακούν.
Στον θόρυβο που έγινε στη δημόσια σφαίρα για την περίφημη τροποποίηση του Τελωνειακού Κώδικα, που «άγγιζε» και την εταιρεία ΣΕΚΑΠ υπό τη διοίκηση του επιχειρηματία κ. Σαββίδη, θα ήταν καλό να διατυπωθούν συνοπτικά οι ακόλουθες παρατηρήσεις.
Πώς τα έχει καταφέρει έτσι η Χαριλάου Τρικούπη;
Και στα κυλικεία να ρωτήσεις ποιο είναι το βασικό πρόβλημα του σχολείου σήμερα, θα σου απαντήσουν χωρίς περιστροφές: τα φροντιστήρια!
Eναν σχεδόν αιώνα πριν ο Κάρλο Ροσέλι, σε μια εποχή κρίσης πάλι, έγραφε το βιβλίο του «Φιλελεύθερος Σοσιαλισμός» που προσπαθούσε να τεκμηριώσει ότι οι δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες προέρχονται από την ίδια μήτρα.
Βασικό στερεότυπο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν η καταγγελία των «προηγούμενων» γιατί είχαν αποδεχθεί την επιδίωξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.
«Η Ελλάδα έχει αριστερή κυβέρνηση που ασκεί δεξιά πολιτική και εν αναμονή δεξιά αντιπολίτευση» απεφάνθη προσφάτως σημαίνων οικονομικός παράγων, για να συμπληρώσει αμέσως μετά ότι «έχει δηλαδή όλα τα στοιχεία για να πάει μπροστά».
Πάντοτε σκεφτόμουν ότι ειδικά υπουργός παιδείας θα έπρεπε να ήταν ένα ανεξάρτητο πρόσωπο μακριά από κόμματα, που θα είχε ζωντανές εμπειρίες στη ζωή του για την εκπαίδευση του τόπου. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι ένας καθηγητής πανεπιστημίου με ειδικότητα πολύ κοντά στην εκπαίδευση των νέων θα έπαιρνε αποφάσεις εντελώς αντίθετες προς την πραγματικότητα. Σήμερα η Ελλάδα […]
Οι οικονομολόγοι λένε ότι όταν γνωρίζεις την αιτία η οποία σου δημιουργεί ένα δημοσιονομικό πρόβλημα είναι εύκολο να βρεις και τη λύση του.
Οι «πανελίστες»...
Καλά, ο Γιώργος Κατρούγκαλος έφυγε από το υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης αφήνοντας πίσω του έναν ασφαλιστικό νόμο που σίγουρα θα περάσει στην ιστορία. Κι αυτό γιατί ακριβώς έναν χρόνο μετά από την ψήφισή του ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης δεν έχει καταφέρει να εκδώσει ούτε μία απόφαση οριστικής συνταξιοδότησης. Είναι κι αυτό είναι θαύμα...
Την περασμένη εβδομάδα είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες στο πλαίσιο του Μνημονίου που συμφωνήθηκε η ΤτΕ και το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζουν οδικό χάρτη εξόδου της χώρας από τα capital controls με σταδιακή χαλάρωση των μέτρων και καταληκτική ημερομηνία τα τέλη του 2018.
Από πρόσφατες έρευνες των «Νέων» (6/5) και της «Καθημερινής» (30/4) προκύπτει βάσιμη πιθανολόγηση ότι μάταια προσδοκούν κυβέρνηση και δανειστές ως εξασφαλισμένο και στο μέλλον το περιβόητο 3,5% του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Στο τέλος του 19ου αιώνα οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν ακόμη υπερδύναμη. Ανοίγονταν όμως στον κόσμο.