Μια από τις πολλές υποχρεώσεις που νιώθω ότι έχω απέναντι στην τριών ετών κόρη μου είναι να τη μάθω να ακούει σωστή μουσική. Δηλαδή, να τη μάθω ότι το να συνωστίζεται στις μεγάλες πίστες ακούγοντας νταλκαδιαρικοτσιφτετέλια θα της αφαιρέσει πολύτιμο χρόνο, φαιά ουσία αλλά και μεγάλες ποσότητες αυτοσεβασμού.
ΙΑσφαλώς υπάρχουν άξιοι δικαστές. Δικαστές με συνείδηση αποστολής, που αναλίσκονται στην επιτέλεση του καθήκοντος. Ζήτημα είναι ότι ο κύκλος των λειτουργών αυτών φαίνεται πως στενεύει.
Eνα νέο «Ανατολικό Ζήτημα», εκδοχή του παλαιού, τείνει δημιουργηθεί με κεντρική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Eνωσης (ΕΕ). Αφορά βεβαίως τη θέση της Τουρκίας.
Στα «Αποµνηµονεύµατά» του (τόµος τρίτος, σελ. 153, εκδόσεις Εστία) ο Ανδρέας Συγγρός γράφει ότι στις επιχειρηµατικές δοσοληψίες δεν τον απασχολούσε ποτέ το τι θα κέρδιζε ο άλλος από τη συναλλαγή - «αλλά τι πρόκειται να κερδίσω εγώ εκ της εργασίας του». Και το έβρισκε «ελάττωµα σχεδόν γενικόν» στην Ελλάδα το να αναλώνονται οι «συναλλαττώµενοι» στο να ανακαλύψουν τι θα κερδίσει ο άλλος.
Η δρομολογηθείσα διαδικασία για ανάδειξη του ηγέτη τού υπό συγκρότηση νέου πολιτικού μορφώματος εμπεριέχει ασφαλώς πολλές και πολύμορφες αβεβαιότητες και εκκρεμότητες (πέραν του θέματος της ηλεκτρονικής ψήφου).
Το θέµα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, που αφορά την εκλογή του αρχηγού της Κεντροαριστεράς, φαίνεται ότι εξελίσσεται σε διελκυστίνδα χωρίς τέλος.
Ομεγαλύτερος ανθρώπινος παραλογισμός είναι πιθανόν η «εφεύρεση» του πολέμου.
Τα καλά νέα της επικαιρότητας είναι ότι το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος θεωρεί πλέον τις επενδύσεις την κυριότερη και απαραίτητη προϋπόθεση για να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση.
Το copy-paste δεν είναι απλώς η γνώριμή μας επιλογή για αντιγραφή και επικόλληση.
Διαβάστε:
Ενα νέο σκηνικό στήνεται στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά την κατάρρευση του Ισλαμικού Κράτους, καθώς παλαιές συμμαχίες ανατρέπονται και νέοι παίκτες εμφανίζονται σε έναν αγώνα για την επιβολή ισχύος και κυριαρχίας.
Οποιος σας πει ότι στο άτυπο Eurogoup του Ταλίν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ασχολήθηκαν με την Ελλάδα θα σας πει ψέματα.
Είναι εντυπωσιακοί οι δρόμοι που διαλέγει η πραγματικότητα όταν θέλει να εκδικηθεί. Ούτε μία εβδομάδα δεν πέρασε από τον Μακρόν ή τη ΔΕΘ και η κυβέρνηση βρίσκεται πάλι με την πλάτη στον τοίχο.
Μετά τον Τσίπρα, ήλθε η ώρα να δώσει απαντήσεις και ο Μητσοτάκης. Κυρίως εκείνες που δεν έχει δώσει έως τώρα και με δεδομένο ότι η χώρα βρίσκεται σε οιονεί προεκλογική περίοδο.
Φρίττουν οι πλέον καλλιεργημένοι των σχολιαστών, με τις μικρές και μεγάλες κοτσάνες των λογογράφων του κ. Πρωθυπουργού, τις οποίες εκφωνεί ο κ. Τσίπρας σε διάφορες ομιλίες του.
Οι ελπίδες που γέννησε η αποφασιστικότητα των περισσότερων κομμάτων, κινήσεων και πρωτοβουλιών που τοποθετούνται πολιτικά στον χώρο της Κεντροαριστεράς να μετάσχουν στη διαδικασία για την ανάδειξη του ηγέτη της παράταξης δείχνουν να ξεφτίζουν μπροστά στην ευθεία υπονόμευση που καταβάλλεται από ορισμένες πλευρές να αποκλειστεί ουσιαστικά από τη διαδικασία η ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Μπορεί κανείς να κατανοήσει, ως έναν βαθμό τουλάχιστον, ότι δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν μέσα σε λίγες βδομάδες τα τραύματα, οι παθογένειες, οι προσωπικοί εγωισμοί και σχεδιασμοί που ενδημούν στον χώρο της πάλαι ποτέ ηγεμονεύουσας δημοκρατικής παράταξης.
Η αισθητική του χώρου είναι μοναδική, το αρχιτεκτόνημα του Ρέντσο Πιάνο αξεπέραστο, ξεχωριστό και οι πολίτες που συρρέουν κατά χιλιάδες μένουν με το στόμα ανοιχτό, δεν πιστεύουν στα μάτια τους, αισθάνονται ότι δεν βρίσκονται στην Ελλάδα, μα σε άλλη χώρα.
H μείωση του ΕLA, του έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας από τον οποίο δανείστηκαν οι ελληνικές τράπεζες όταν δεν μπορούσαν να βρουν άλλες πηγές χρηματοδότησης, δείχνει μια τάση επιστροφής στην κανονικότητα, τόσο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα όσο και για την ελληνική οικονομία στο σύνολό της.
Η παγίδα