Υπάρχουν φορές που ο ανθρώπινος λόγος μεταγλωττίζεται στοχευμένα, με αποτέλεσμα να επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε την πραγματικότητα.
Δεν έχει σημασία αν στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για τη Μακεδονία μαζεύτηκαν 90.000 ή 400.000 άτομα. Ενας αριθμός δεν λύνει ποτέ προβλήματα ηθικής, δικαίου ή εξωτερικής πολιτικής!
Η διαδικασία επίλυσης του χρονίζοντος ζητήματος της ονομασίας της γειτονικής μας χώρας/πΓΔΜ ξεκίνησε στην τρέχουσα φάση της με σχετικά καλούς οιωνούς.
Δημόσιο χρέος.
Για μας τους Ελληνες, το Μακεδονικό είναι, κατ' αρχήν, ένα «εύκολο» πρόβλημα. Γιατί; Διότι ξέρουμε τι μας συμφέρει στρατηγικά (ειρήνη και σταθερότητα στα Βαλκάνια, πολιτική επιρροή, οικονομική συνεργασία) και κυρίως έχουμε τα μέσα να το πετύχουμε: πλεονεκτικό ισοζύγιο γεωπολιτικής ισχύος και συναίνεση των περισσότερων κοινοβουλευτικών κομμάτων στην επιδιωκόμενη λύση (σύνθετη ονομασία και απάλειψη του αλυτρωτισμού).
Τελικά το διέπραξες. Η συλλογή σου έφθασε, μαζί με το βιβλίο ενός 60άρη συναδέλφου σου. («Νέος ποιητής» κι αυτός - μόνο που άργησε 45 χρόνια να ανοίξει το συρτάρι του και δημοσιεύει τώρα τα πρωτόλεια.)
Η κρίση των Ιμίων, η σοβαρότερη από πολλών ετών που διετάραξε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, έχει μια ουσιώδη διαφορά από τις περιστασιακές αναφλέξεις της θερμοκρασίας στις διμερείς ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις οποίες με ελαφρότητα χαρακτηρίζουμε κρίσεις, ενώ στην πραγματικότητα δεν πρόκειται παρά για τουρκικές δραστηριότητες που αποσκοπούν στην υπόμνηση και υπογράμμιση πάγιων θέσεων της Αγκυρας και δεν αποτελούν καμιά ιδιαίτερη εξέλιξη στις σχέσεις Αθηνών - Αγκυρας.
Διαβάστε:
Η ΑΘΛΗΣΗ στον χώρο του σχολείου είναι ένα σπουδαίο κεφάλαιο του «αθλητικού πολιτισμού» της κοινωνίας.
Το καταφέραμε και αυτό!
Εμεινε στην Ιστορία το δάκρυ του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τη Μακεδονία. Και κέρδισε πρωτοσέλιδα και απέσπασε συμπάθεια και προκάλεσε συγκίνηση. Τα χρόνια πέρασαν και οι εξελίξεις γνωστές.
Η μη επίλυση του προβλήματος για 26 χρόνια οφείλεται κυρίως στην αδιαλλαξία της πλευράς των Σκοπίων και στην έλλειψη σταθερής και ενιαίας στρατηγικής από την δική μας πλευρά.
Αυτό που θα σας περιγράψω παρακάτω μου το διηγήθηκε, με αφορμή το Σκοπιανό, ο Δημήτρης Κρεμαστινός
Βασικό ερώτημα. Μπορούν δύο αδύναμες κυβερνήσεις να λύσουν ένα περίπλοκο και φορτισμένο πρόβλημα όπως το Σκοπιανό;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να ξεπερνάει την πρώτη μεγάλη δοκιμασία της αρχηγίας του χωρίς σοβαρές βλάβες. Ενδεχομένως να βγει και ενισχυμένος.
Οι δαιδαλώδεις διαδικασίες που απαιτούνται για την αναθεώρηση του Συντάγματος της πΓΔΜ δημιουργούν την αίσθηση ότι όλο αυτό που έγινε στο Νταβός κάτω απο την ασφυκτική πίεση των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε έναν και μόνο στόχο: με ψίχουλα παραχωρήσεων από πλευράς της γειτονικής χώρας, να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξή της στις ευρωπαϊκές δομές και στο ΝΑΤΟ.
Κάποτε στη Θεσσαλονίκη, σε μια συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου, όταν το πλήθος συνεπαρμένο από τα άσματα εκδήλωσε με κάποιου είδους επιθετικότητα τον ενθουσιασμό του, ο Νιόνιος με τρόπο θεατράλε, σχεδόν ενσωματωμένο στο πρόγραμμα, ανέκραξε εκείνο το περίφημο «πίσω, μάζα!».
Ητυχοδιωκτική επιλογή της κυβέρνησης να διαχειριστεί το ζήτημα του ονόματος της πΓΔΜ με όρους τρέχουσας εσωτερικής πολιτικής και να επιχειρήσει να μεταφέρει το πρόβλημα της διαφωνίας των κυβερνητικών εταίρων στην αντιπολίτευση έφερε στην επιφάνεια το θεμελιώδες ζήτημα του τόπου που είναι η ιδιοσυστασία και η στάση της κοινωνίας των πολιτών.
Ο σχεδιασμός του Μαξίμου αναφορικά με το «Μακεδονικό» ήταν και παραμένει προφανής.
Η μακρά, πολυετής για την ακρίβεια, οικονομική κρίση έχει επιδράσει καταλυτικά στην ελληνική πολιτική. Από την εκδήλωσή της θέτει υπό δοκιμασία ηγεσίες, κλονίζει δυνάμεις και βεβαίως αναδεικνύει συνεχώς νέες.