«Καμιά νίκη δεν διαρκεί για πάντα». Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν η ιστορικός Λιάνα Φιξ και ο Μάικλ Κίματζ, καθηγητής της Ιστορίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής σε εκτενές άρθρο τους στο περιοδικό «Foreign Affairs». Το άρθρο με τίτλο «What if Russia Wins?» (Κι αν νικήσει η Ρωσία;) δημοσιεύτηκε έξι μέρες πριν από τη ρωσική […]
Η πανδημία συνεχίζεται μετά από δύο δεινά για την ανθρωπότητα χρόνια, η λιτότητα την ακολουθεί και ο πρόεδρος Πούτιν πραγματοποιεί το όραμά του να γίνει Αυτοκράτορας της Ρωσίας! Οσοι έχουμε διαβάσει την Αποκάλυψη του Ιωάννη ριγούμε κυριολεκτικά! Βρισκόμαστε μπροστά σε μία παγκόσμια κρίση μεγάλων διαστάσεων, και μας προετοίμασε για αυτήν με σχετικό διάγγελμά του ο […]
Πριν από κάποιους μήνες, στα άρθρα γνώμης της «Guardian», ο ριζοσπάστης δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζορτζ Μόνμπιοτ έγραφε πόσο τον σοκάρουν αριστεροί που υιοθετούν θεωρίες συνωμοσίας από τo ρεπερτόριο της σύγχρονης Ακρας Δεξιάς. Ο Μόνμπιοτ είναι υπεράνω υποψίας γιατί δεν ανήκει σε κάποιο «ακραίο Κέντρο» που επιδιώκει, όπως λένε, να προβάλει τη «θεωρία των δύο άκρων» […]
Papa won’t leave you, Henry – Nick Cave «Θα έρθει ο καιρός που θα υποχρεωθούμε να ανακαλύψουμε καινούργιες ονομασίες για κείμενα που κρύβονται πίσω από τον υπότιτλο «μυθιστόρημα», διότι θα παρουσιαστεί κάποτε ένα βιβλίο που δεν θα ξέρουμε πώς να το βαφτίσουμε». Την απορία που μου προκάλεσε το απόσπασμα αυτό από ένα κείμενο της Βιρτζίνια […]
Η κλασική πια φράση «form follows finance» δεν είναι μόνο ένα σύνθημα αλλά και τίτλος βιβλίων και μελετών για τη σχέση ανάμεσα στην αρχιτεκτονική, την πολεοδομία και τον σύγχρονο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό των τελευταίων δεκαετιών. Το νέο βιβλίο του καναδού καθηγητή Αρχιτεκτονικής Matthew Soules, «Icebergs, Zombies, and the Ultra Thin. Architecture and Capitalism in the Twenty-First […]
Αυτό το blog ξεκίνησε στις 2 Ιανουαρίου του 2006. Πέρασε εποχές δόξας όπου κάθε μέρα είχε χιλιάδες αναγνώστες και εκατοντάδες σχόλια. Η επιτυχία του ήταν όμως και το μεγάλο του πρόβλημα. Μου κάλυπτε όλο τον διαθέσιμο χρόνο μου. Η πληθώρα των σχολίων είχε ενδιαφέρον αλλά σύντομα τράβηξε όλα τα τρολ και τους βωμολόχους. Αναγκάστηκα να […]
Οταν νιώθεις πως οι λέξεις είναι εντελώς αδύναμες, σχεδόν άχρηστες, τότε είναι που πρέπει να τις βρεις για να κρατήσεις το μυαλό σου. Ασκήσεις ανθρωπιάς είναι οι λέξεις. Γιατί πρώτα δεν θα έχουν καμία σημασία οι λέξεις και αμέσως μετά δεν θα έχουμε καμία σημασία εμείς. Η γλώσσα που σε όργια στρεψοδικίας προσπαθεί να δικαιολογήσει […]
Ο Γκι Σονιέ εργάστηκε ως καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας και διευθυντής του Νεοελληνικού Ινστιτούτου της Σορβόννης (paris IV). Με το ψευδώνυμο Μισέλ Σονιέ έχει μεταφράσει στα γαλλικά την «Αργώ» του Εμπειρίκου, τον «Τελευταίο πειρασμό» και την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Καζαντζάκη, τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη κ.ά. Το 2002 το βιβλίο του «Εωσφόρος και Αβυσσος – […]
Το ξεχασμένο πράσινο «Ελληνικό». Ποιο είναι; Ποιο άλλο από το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή – Ιλισίων. Ηταν το 2010 όταν η τότε υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωνε ότι για την αναβάθμιση της Αττικής θα κατασκευάζονταν μέχρι το 2014 δύο εμβληματικά έργα, τα Μητροπολιτικά Πάρκα Ελληνικού και Γουδή – Ιλισίων. Στην πορεία το […]
Στοιχεία για τη δεκαπενταετία 1950-65 Ακόμα και σήμερα, δεκαετίες μετά την κατάρρευση όλων των μύθων με τους οποίους γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές κομμουνιστών, κάποια στερεότυπα δείχνουν να επιβιώνουν, έστω με τη μορφή φράσεων οι οποίες εκφωνούνται ή γράφονται σχεδόν αυτόματα απ’ όσους αναφέρονται στην πρώτη μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου περίοδο. Είναι, πιστεύω, κι […]
Ο πόλεμος συνεχίζεται. Ο Θάνατος παραμονεύει παντού· στις σφαίρες, στις βόμβες, στα τανκς, στα αεροπλάνα – τελικά τον βλέπεις και στα πρόσωπα όλων όσοι βρίσκονται γύρω σου: καθένας μπορεί να σε σκοτώσει για να γλιτώσει ο ίδιος. Οι άνθρωποι γίνονται πανικόβλητες μηχανές αυτοσυντήρησης, αγριεμένα πλάσματα που γαληνεύουν κάπως μόνο όταν σκοτώνεται κάποιος άλλος· και επειδή οι […]
Το περιμέναμε ότι, μετά το Ομικρον, θα ερχόταν το Πι· όχι όμως και σε τόσο επικίνδυνα μεταλλαγμένη μορφή: Πι, όπως Πούτιν και Πόλεμος. ΕΙΘΕ: «ΣΙΓΜΑ» (ΟΠΩΣ ΣΤΑΥΡΟΣ!) Δ. Κουτσούμπας («Το Βήμα», 27/2): «η ΕΣΣΔ αποτελούνταν από κυρίαρχα κράτη, με σύνορα, με δικαίωμα αποχωρισμού…». Δηλαδή, η Ουκρανία θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ο […]
Καλό θα είναι οι ύστεροι Τσάροι και Σουλτάνοι – μια και αρέσκονται σε ιστορικές αναδρομές – να έχουν κατά νουν και τον δελφικό χρησμό για τον εδαφικά άπληστο βασιλιά Κροίσο: «Αλυν ποταμόν διαβάς μεγάλην αρχήν καταλύσει»… ΣΤΑΥΡΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΟΔΙΦΗΣ Πρέπει να αλλάξουν τα σχολικά βιβλία Γεωγραφίας. Να γράφουν: βορείως η Ρωσία συνορεύει με τον Αρκτικό Ωκεανό, ανατολικά […]
Το διάγγελμα της 21ης Φεβρουαρίου με το οποίο ο πρόεδρος Πούτιν αναγνώρισε την «ανεξαρτησία» των δύο αποσχισμένων περιοχών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ θα μείνει στην Ιστορία. Μερικές ώρες αργότερα ο Πούτιν εξαπέλυσε τη μεγαλύτερη στρατιωτική επίθεση που έχει λάβει χώρα στην Ευρώπη μετά το 1945. Η απόφαση του Πούτιν αποτελεί κορύφωση της στρατηγικής του […]
Οπρόεδρος Πούτιν αποκάλυψε τα σχέδιά του για την Ουκρανία με το διάγγελμά του της 21ης Φεβρουαρίου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην κατ’ αυτόν ιστορική αδικία που προκάλεσε η ΕΣΣΔ σε βάρος της Ρωσίας. Υποστήριξε τη θεωρία ότι η Ουκρανία είναι δημιούργημα του σοβιετικού οικοδομήματος, αποκαλώντας το ναζιστικό. Θεώρησε ότι τα σύνορα που χαράχθηκαν τότε ήταν σε […]
Η προοπτική του πρώτου μεγάλης κλίμακας πολέμου στην Ευρώπη μετά το 1945 γεννά ένα προφανές ερώτημα: τι πήγε στραβά; Και κυρίως, πώς η γρήγορη κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης φύτεψε τους σπόρους της σημερινής σύγκρουσης; Μέχρι στιγμής, η δημόσια συζήτηση στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική επικεντρώνεται στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς μετά τον Ψυχρό […]
Η επίθεση στην Ουκρανία ήταν αναμενόμενη μετά το διάγγελμα ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Λουχάνσκ και του Ντονέτσκ. Σ’ αυτό ο Πούτιν αναθεωρεί την ιστορία. Κάτι που όταν το κάνει αυτός ενθουσιάζει τους δικούς μας τηλε-λαϊκιστές «αναλυτές» τού «γι’ όλα φταίει η Δύση», ενώ όταν το κάνει ο Ερντογάν εξοργίζονται. Το διάγγελμα Πούτιν – με τη γνωστή […]
(Η λογοπαικτική πλευρά του ουκρανικού προβλήματος) Υπήρξε κάποτε ένας ψυχρός και αδηφάγος ηγέτης, που η μόνη του επιθυμία ήταν να αποκτήσει γαίες και τόπους που η χώρα του είχε χάσει όταν διαλύθηκε. Ο λαός του δεν καλοπερνούσε αλλά ήταν συνηθισμένος – εβδομήντα χρόνια ήδη πεινούσε και καταπιεζόταν. Ισα-ίσα που η καινούργια πείνα και καταπίεση, ήταν […]
Στις κρίσεις, δηλαδή στις συγκυρίες εκείνες κατά τις οποίες επιδεινώνονται καταστάσεις και κορυφώνονται αρνητικές εξελίξεις, οι βεβαιότητες υποχωρούν και υπαρξιακά ζητήματα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν. Ενας εσωτερικός κλονισμός των ατόμων που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης ή απειλούνται από αυτές λειτουργεί ως επιταχυντής αρνητικών συναισθημάτων όπως είναι ο φόβος, ο θυμός, η απογοήτευση, η […]
Σε φάσεις κρίσης φανερώνονται όλα. Επιλογές, αντιλήψεις, πεποιθήσεις, δυνατότητες, αντοχές και όρια. Ενας διάσημος γάλλος φιλόσοφος έχει ευρύτερα γίνει γνωστός με την πρότασή του «η κόλαση είναι οι άλλοι». Μικρή έχει σημασία ότι αυτό είναι σε γνώση των ανθρώπων από καταβολής κόσμου. Ολοι οι αφορισμοί διεκδικούν πρωτοτυπία. Υπουργοί της κυβέρνησης μοιάζει να ασπάζονται αυτή τη […]