Νέες Εποχές

Ολοι συζητούν για τον χειμώνα που έρχεται. Θα πρέπει να κόψουμε το 15% της κατανάλωσης αερίου, όπως μας το ζητάει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (δηλαδή η Γερμανία); Αλλά αυτή η διαφορά, του15%, είναι η απόσταση μεταξύ άνεσης και ταλαιπωρίας στο σπίτι – και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην παραγωγή. Αχ, η Γερμανία! Οταν έγινε το ατύχημα της […]

Καθώς η συζήτηση γύρω από την κλιματική κρίση τακτικά γίνεται πλέον πρωτοσέλιδο, εγώ ανησυχώ. Ανησυχώ γιατί πίσω από τις λέξεις βλέπω μια κρυφή επιθυμία, μια γλυκιά προσδοκία να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα» όταν πια όλος αυτός ο εφιάλτης έχει περάσει. Πιθανότατα ο καθένας εννοεί κάτι διαφορετικό με αυτή την κανονικότητα, όλοι μας όμως παραπέμπουμε σε κάτι […]

Οι εκλογές είναι πάντα η διέξοδος της δημοκρατίας. Αρκεί στο τιμόνι της δημοκρατίας να υπάρχουν πολιτικές ηγεσίες που σέβονται τον ρόλο τους ως διαχειριστών της δημόσιας ζωής.

Αυτή η πόλη μυρίζει άσκημα. Γυρίζοντας από τις διακοπές (όσο κι αν ήταν σύντομες και λειψές) με χτύπησε μία περίεργη μυρωδιά στα ρουθούνια. Δεν είχε καμία σχέση με τις συνηθισμένες μυρωδιές μιας μεγαλούπολης: σκουπίδια, καυσαέριο, καπνός. Οι οσμές που με ενόχλησαν είχαν – όσο κι αν φαίνεται περίεργο – ιδεολογικό χαρακτήρα: Αγανάκτηση, ύβρεις, προσβολές, οξύτητα, διαμαρτυρία, οργή […]

Εναν μήνα τώρα δεν ήθελα με κανένα αντάλλαγμα να είμαι πυροσβέστης ή Στυλιανίδης, ημερολόγιό μου: στιγμή δεν σταμάτησαν τα μελτέμια να φυσούν, οι φωτιές στα δάση να φουντώνουν, τα αεροπλάνα να πετούν, οι πυροσβέστες να τρέχουν. Δήμαρχος ήθελα να είμαι, να λέω στις κάμερες «το κράτος είναι άχρηστο, άργησαν να έρθουν τα αεροπλάνα να σβήσουν […]

Ηδημοκρατία υπό όλες τις ιστορικές και θεσμικές εκδοχές της είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο του λαϊκισμού, αν με τον όρο αυτόν χαρακτηρίσουμε όλες τις πολιτικές συμπεριφορές που συνδέονται με την έναντι παντός τιμήματος διεύρυνση της εκλογικής επιρροής και κυρίως την αποφυγή διατύπωσης αντιδημοφιλών θέσεων και λήψης αντιδημοφιλών αποφάσεων. Αυτό ίσχυε στην αρχαία, ισχύει και στη σύγχρονη […]

Παρά τους κινδύνους που εμφανίστηκαν μετά το 2010, η από το 1974 δημοκρατική και ειρηνική πορεία της Ελλάδας είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ιστορία της. Η ελευθερία του Τύπου όμως, όχι: αποτελεί παλαιότατη κατάκτηση, της πρώτης «μεταπολίτευσης» που συνέβη στη χώρα μας, όπως ονομάστηκε τότε η έξωση του Οθωνα, όρο που 90 χρόνια μετά δανειστήκαμε και […]

Η διεξαγωγή δίκης και η δημοσίευση δικαστικής απόφασης είναι η πρωταρχική αποστολή της δικαιοσύνης ως πολιτειακής λειτουργίας. Η δίκη και η δικαστική απόφαση διέπονται από συνταγματικές αρχές και δικονομικούς κανόνες που απευθύνονται στο δικαστήριο και στους διαδίκους, συνιστούν δε άσκηση πολιτειακής εξουσίας και ταυτόχρονα αναδεικνύονται σε θεμελιώδεις μορφές λογοδοσίας της δικαιοσύνης και των δικαστών. Η […]

Η 24η Ιουλίου 1974 έχει καθιερωθεί ως η επέτειος αποκατάστασης της δημοκρατίας. Η αλήθεια είναι ότι το βράδυ της 24ης Ιουλίου δεν επέστρεψε η δημοκρατία στην Ελλάδα. Επέστρεψε ο Κων. Καραμανλής. Επειτα από 11 χρόνια αυτοεξορίας στο Παρίσι, ο Κων. Καραμανλής κλήθηκε να αναλάβει το ιστορικό έργο αποκατάστασης της δημοκρατίας και ανόρθωσης της χώρας από […]

Στη διαδικασία και προπάντων στο momentum της μετάβασης από ένα αυταρχικό καθεστώς στη δημοκρατία, ο ενθουσιασμός που επικρατεί μεταξύ των οπαδών της συγκαλύπτει τις ιδεολογικές διαφορές που θα εμφανιστούν στην πορεία για να προκαλέσουν διαχωρισμούς, συγκρούσεις ή και πόλωση μεταξύ των οπαδών της δημοκρατίας. Τη στιγμή της μετάβασης αλλά και μέχρι να ξεθωριάσει η μνήμη […]

Μνήμη 10ης και 24ης Ιουλίου Θα ήθελα, λόγω της ημέρας, να μεταφέρω στους απανταχού Ελληνες ένα ψύχραιμο μήνυμα αισιοδοξίας. Παρά τις εντυπωσιακές δυσκολίες των ημερών και τα πολιτικά παίγνια που βρίσκονται σε εξέλιξη… Χωρίς να υποβαθμίζω διόλου το γεγονός ότι η σημερινή επέτειος της αποκατάστασης της δημοκρατίας συμπίπτει με τη μεγάλη πληγή της τουρκικής εισβολής […]

Ο κανόνας Νο 42, λέει ο Βασιλιάς, αναφέρει πως όλα τα άτομα που έχουν ύψος μεγαλύτερο από ένα μίλι πρέπει να εγκαταλείψουν πάραυτα την αυλή. Η Αλίκη απαντά ότι δεν έχει ύψος ούτε ένα μίλι. Και, ούτως ή άλλως, δεν είναι σωστός κανόνας, γιατί ο Βασιλιάς απλώς τον έφτιαξε, έτσι, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Τα παραπάνω […]

Δύο κατηγορίες πάντα: Οι δρώντες και οι θεατές Μανόλης Αναγνωστάκης Φοβάμαι ότι έχουμε πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση ως λαός αλλά και υστερικά, σε σημείο βρασμού, ανακλαστικά αφού πανικοβαλλόμαστε απλώς με το άκουσμα ενός εμπορικού – επιτυχημένου ομολογουμένως – τουριστικού τρυκ: του Turkaegean! Σιγά τα αβγά (Τουρκίας). Σιγά δηλαδή την, εύκολη, παγίδα ενός δέντρου που πάλι ετοιμάζεται να μας […]

Τα έχουμε στο αίμα μας και τον ολοκληρωτικό αφορισμό και την υπέρμετρη αισιοδοξία. Πέφτουμε πολύ εύκολα στα πατώματα ακριβώς όπως ξεστομίζουμε κορόνες για τα πράγματα που αλλάζουν επιτέλους προς το καλύτερο. Βιαζόμαστε πολύ. Σαν να μην έχουμε μάθει πια πως τα πράγματα αλλάζουν επίπονα, βασανιστικά αργά, κάθε λεπτό μεν, αλλά σε μεγάλο βάθος χρόνου. Αρκεί […]