Εχουμε εδώ στα Λεχαινά το Συνέδριο για τον Ανδρέα Καρκαβίτσα, ημερολόγιό μου, μνημόσυνο για τα 100 χρόνια από τον θάνατό του το 1922. Φιλόλογοι, ιστορικοί, γλωσσολόγοι, λογοτέχνες, κριτικοί λένε πράματα και θάματα για τον συγγραφέα και τα γραπτά του, μας κάνουν να ξεχνάμε την επικαιρότητα και το πόσο άσχημα πάνε όλα. Τόσο άσχημα ώστε ο […]
Πολλή συζήτηση γίνεται τον τελευταίο καιρό περί εκλογικού νόμου, κυβερνησιμότητας, ακόμα και τερατογένεσης. Ως εκ τούτου, η αναφορά σε κάποιες εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες το εκλογικό σύστημα έπαιξε καθοριστικό ρόλο νομίζω ότι μπορεί να είναι χρήσιμη όσο και διαφωτιστική. Το 1987, βλέποντας ότι θα έχανε σίγουρα από τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις επόμενες εκλογές, το […]
Στη διακυβέρνηση, στην πολιτική και κομματική δράση παρατηρούνται αστοχίες, κακές εκτιμήσεις, άτοπες επιλογές, αναποτελεσματικές αποφάσεις. Σε μια ορθή στρατηγικά και πειθαρχημένη πορεία όλα αυτά μπορεί να απορροφηθούν στον χρόνο, νεότερα δεδομένα της δράσης να τα παραμερίσουν, η πολιτική εργασία υπέρ μιας νέας συνθήκης να τα καταστήσει δευτερεύουσας σημασίας στη μεγάλη διαδρομή. Υπάρχουν τα λάθη. Υπάρχουν […]
Παρατηρώντας την τάση του γιου μου Ερμή για τη μουσική σκεφτόμουν κάτι απλό: εάν πράγματι έχει ταλέντο, τι γίνεται μετά: Πώς μπορεί αυτό το ταλέντο να αποδώσει καρπούς; Κάθε καλλιτέχνης αναρωτιέται τι είναι το ταλέντο. Είναι ένα θείο δώρο; Είναι κληρονομικό; Το βέβαιο είναι ότι είναι δώρο. Ενα δώρο που πρέπει να το συντηρήσεις, να […]
Σαν σήμερα, πριν από 92 ακριβώς χρόνια, στις 30 Οκτωβρίου 1930, η Ελλάδα και Τουρκία υπέγραφαν στην Αγκυρα τη Συνθήκη Φιλίας, Ουδετερότητας, Συνδιαλλαγής και Διαιτησίας μετά από σχετική πρόταση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Με τη Συνθήκη αυτή, που συνήφθη μόλις οκτώ χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, εγκαινιάσθηκε η πρώτη περίοδος της ελληνοτουρκικής φιλίας (ακολούθησε το 1933 […]
Το win-win ή gagnant-gagnant είναι το διαχρονικό όνειρο οικονομολόγων και πολιτικών: προσβλέπουν σε κράματα πολιτικών επωφελών σε όλους τους κοινωνικούς εταίρους, κατά το δυνατόν σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και κατηγορίες. Το perdant-perdant, δηλαδή η αρνητική εξέλιξη των πραγμάτων όποια επιλογή και αν κάνει, όποιο στίγμα ή προσανατολισμό και αν δώσει στη δράση του, όποιες […]
Οχι βέβαια πως είμαστε σε θέση να λυπηθούμε άλλους, αλλά ρίχνεις μια ματιά στους Βρετανούς και τους λυπάσαι. Τους λυπάσαι για το πώς μπέρδεψαν τον εγωισμό – τον καλό εγωισμό που είναι ταυτόσημος της αυτοεκτίμησης – με το τραγούδι του πιο επικίνδυνου λαϊκισμού. Πίστεψαν πως σε έναν τόσο πολύπλοκο κόσμο εκείνοι θα τρέξουν ανέμελοι στο λιβάδι με […]
Ενας «εαυτοσχεδιασμός» στη Συνάντηση για τον Β. Λεοντάρη* Απέφυγα την Εισήγηση διότι «το να φύγεις ισοδυναμεί με το να χαράξεις μια γραμμή φυγής». Το ποίημα είναι μια τέτοια χάραξη φυγής, το θεωρητικό κείμενο δεν είναι. Εάν «φεύγει» κανείς με ένα θεωρητικό κείμενο, δεν μετατοπίζεται αλλά βηματίζει επιτόπου. Σκέφτομαι τον Ιωσήφ Μπρόνσκι: «η σύνθεση στίχων είναι […]
Προσπαθώ να γράψω στις σελίδες σου, ημερολόγιό μου, αλλά δεν είναι εύκολο, συνεχώς με αποδιοργανώνει ο υπολογιστής μου. Εγώ φταίω, φυσικά: μου έχει μείνει από εκείνα τα πολύ παλιά χρόνια που δημοσιογραφούσα η συνήθεια να κοιτάω συνεχώς τις ειδήσεις στο Internet – χειρότερος και από αυτούς που έχουν συνεχώς την τηλεόρασή τους ανοιχτή είμαι. Κάθε τόσο […]
Ατυχη, δύσμοιρη πατρίδα Εκείνη που τη λησμόνησαν τα παιδιά της. Αντ. Μακρυδημήτρης, Το πυρ της ποίησης Από το 1821 μέχρι σήμερα ο Ελληνισμός βιώνει διαδοχικές κρίσεις ταυτότητας, τόσο στο κοινωνικό όσο και στο πολιτισμικό επίπεδο. Ή – καλύτερα – διέρχεται συνεχείς φάσεις αναπροσαρμογής της εθνικής ταυτότητας καθώς η Ελλάδα αυτο- και ετερο-προσδιορίζεται κάθε φορά που κινδυνεύει ως […]
Ενα από τα πράγματα για τα οποία φημίζεται η χώρα μας είναι οι ποιητές της. Δεν πρόκειται μόνο για τα δύο Νομπέλ που πήραμε – αλλά και την ποσότητα και ποιότητα των ποιητών μας και πριν καθιερωθεί το Νομπέλ και μετά. Σολωμός, Κάλβος, Παλαμάς, Σικελιανός, Καβάφης, Καζαντζάκης, Βάρναλης, Καρυωτάκης, Σεφέρης, Ελύτης, Εμπειρίκος, Παπατζώνης, Τέλλος Αγρας, Αναγνωστάκης, […]
Θα συμβούλευα, πάντως, τους οικολόγους ακτιβιστές να αποφεύγουν να πασαλείβουν μοντέρνους πίνακες, όπως, λ.χ., του αφηρημένου εξπρεσιονισμού (βλ. Jackson Pollock)· γιατί ελάχιστοι θα αντιληφθούν τη διαφορά. ΣΤΑΥΡΟΣ, ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΟΣ ΜΥΗΣΗΣ Στην παραπαίουσα δραματικά Μεγάλη Βρετανία οι φλεγματικοί πολιτικοί στο Κοινοβούλιο εκ του σύνεγγυς αλληλοκατηγορούνται σαρκαστικά από έρκους οδόντων. Εδώ, οι μη φλεγματικοί ομόλογοί τους αλληλοεκτοξεύουν […]
Προχθές γιορτάσαμε τα 82 χρόνια από την ιστορική 28η Οκτωβρίου. Παρακολουθώντας όμως τα ελληνοτουρκικά θυμήθηκα τον αξέχαστο Βέγγο που έριχνε πετρέλαιο αντί νερού σε μια φλεγόμενη αχυροκαλύβα. Το ίδιο κάνουν και τα ελληνικά κανάλια με τα ελληνοτουρκικά. Με χαρά βλέπω να πυκνώνουν στον τύπο κριτικές στον τρόπο που τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης, κυρίως τα τηλεοπτικά, […]
Τον τελευταίο καιρό η λέξη βιασμός ακούγεται όλο και πιο συχνά στην καθημερινότητά μας. Υποθέσεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας απασχολούν ολοένα και συχνότερα τα μέσα ενημέρωσης, έχοντας φέρει στο προσκήνιο σοβαρά ερωτήματα τόσο για τη συχνότητα εμφάνισης αυτών των εγκλημάτων όσο και για την αποτελεσματικότητα της αντιμετώπισή τους από τα αντίστοιχα θεσμικά όργανα. Ποια είναι […]
Δεν γνωρίζω πόσοι είναι οι σταθεροί καταναλωτές ποίησης στις μέρες μας, αλλά τα φαινόμενα δεν αποκλείουν την πιθανότητα να είναι λιγότεροι από τους παραγωγούς της. Πάντως, και οι μεν και οι δε ως άμεσα ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να εντυπωσιάστηκαν δυσάρεστα όταν τις προηγούμενες μέρες πληροφορήθηκαν από τον Τύπο, με μικρές παραλλαγές, ότι η Ακαδημία απέρριψε […]
Είναι ένα περιβάλλον που ευνοεί το κακό, το κάνει να φαίνεται εύκολο και κυρίως το κάνει να μη φαίνεται και τόσο κακό
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) πραγματοποίησε το 20ό Εθνικό Συνέδριό του στις 16-22 Οκτωβρίου. Ενώ το συνέδριο αυτό, που πραγματοποιείται κάθε πέντε χρόνια, συνήθως χαρακτηρίζεται από την αγωνία για το ποιος θα βρεθεί στα υψηλά κλιμάκια – στη Διαρκή Επιτροπή του Πολιτικού Γραφείου -, αυτή τη φορά ήταν βέβαιο ότι ο Σι Τζινπίνγκ θα παρέμενε […]
Τι ωραία χώρα το Ηνωμένο Βασίλειο… εκεί γλεντάνε κηδεύοντας βασιλιάδες και ξεφαντώνουν δολοφονώντας πρωθυπουργούς. Η χαρά του κάθε αδικημένου από το «σύστημα» δηλαδή. Οπως η Αγγλία ήταν η πρώτη δημοκρατική χώρα της νεότερης εποχής, το Ηνωμένο Βασίλειο γίνεται η πρώτη μεταδημοκρατική χώρα: οι πολιτικές διαδικασίες συνεχίζονται κανονικά, ειρηνικά· γίνονται εκλογές, συνεδριάζει η βουλή, ομοίως και […]
Πέραν της Ιστορίας, στο μεταξύ μάλλον ιστοριογραφίας και λογοτεχνίας, εκεί στη μεικτή ζώνη τεκμηρίωσης και αυθαιρεσίας, όπου τα πιο ετερόκλιτα στοιχεία συγκλίνουν και εναρμονίζονται σε μια ενότητα, δοκιμάζοντας σκληρά την καθαρότητα του μυθιστορηματικού είδους, κινείται το τελευταίο βιβλίο του Ηλία Ευθυμιόπουλου «Barcelona», με τον υπότιτλο «σαν μυθιστόρημα». Τι δηλώνει αυτό το παρομοιωτικό-επεξηγηματικό «σαν»; Οτι απουσιάζει […]
Συμπληρώνονται εφέτος εκατό χρόνια από την τραγική Μικρασιατική Καταστροφή, η Ελλάδα που είχε νικήσει στους Βαλκανικούς Πολέμους και ήταν με το μέρος των νικητών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τελικά κατατροπώθηκε στη Μικρασία. Ηδη πολλές εκδηλώσεις γίνονται για να τιμηθούν τα θύματα της ιστορικής εκείνης περιόδου 1919-1922. Από τότε που έφτασαν στην Ελλάδα οι ξεριζωμένοι Ελληνες […]