Νέες Εποχές

Χρυσόψαρα στη σχάρα Εντάξει, το άριστο είναι να μην τη συναντήσεις καθόλου – πάντως καλύτερα να την αφήνεις, τη γρίπη, στο 2022 και να τη βλέπεις να εξαφανίζεται σιγά-σιγά στα μυστηριώδη βάθη του χωροχρόνου παρά να σου τη φέρνει χαμογελώντας σαρδονίως το 2023. Γιατί να παριστάνεται παντού χαμογελαστός ο νέος χρόνος; Ποιος μας έχει πείσει ότι […]

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 η Ντόροθι Ιανόνε έκανε το πιο αποφασιστικό βήμα στην καριέρα της. Εγκαταλείποντας τους καμβάδες αφηρημένης ζωγραφικής στους οποίους ενσωμάτωνε στίχους από το σαιξπηρικό «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» και άλλα έργα του κλασικού ρεπερτορίου πέρασε σε ένα είδος αναπαράστασης εμπνευσμένο από αιγυπτιακές τοιχογραφίες, βυζαντινά ψηφιδωτά και αρχαία αγάλματα θεών της γονιμότητας. […]

Οι επαναστάσεις είναι για τους νέους, εξ ου και η έλευση του πανκ ήταν μια υπόθεση των εικοσάρηδων – του Τζο Στράμερ, του Τζόνι Λάιντον, του Σιντ Βίσιους. Μαζί τους, όμως, σε ιδιότυπους ρόλους μεντόρων ή βοηθών πορεύτηκαν και άλλες γενιές. Η Βίβιεν Γουέστγουντ, για παράδειγμα, ήταν 36 ετών όταν οι Sex Pistols τραγουδούσαν το Anarchy […]

Για 272 ημέρες, όπως έλεγε ο ίδιος, ο Τόνι Βακάρο ταυτίστηκε με το κακό. Τόσο κράτησε η θητεία του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και παρά το γεγονός ότι δεν αμφισβήτησε ποτέ τη σημασία της νίκης κατά του Χίτλερ η βία εκείνων των εννέα μηνών τον σημάδεψε για όλα τα υπόλοιπα χρόνια της μακράς ζωής του. […]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971 και είναι συγγραφέας. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες θεματικές ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά και στα σερβικά. Πιο πρόσφατο βιβλίο του το «Μικρές αυτοκρατορίες. Muratti. Ενας αποχαιρετισμός» (εκδ. Πόλις)

Στο κινεζικό ωροσκόπιο το 2023 είναι η χρονιά του Λαγού – και μάλιστα του μαύρου, όπου το μαύρο ταυτίζεται με το υγρό στοιχείο. Ρευστότητα χαρακτηρίζει και τη διεθνή θέση της Κίνας. Ξεχωρίζουν τρεις αλληλένδετες προκλήσεις. Πρώτη και προφανής είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας με την εγκατάλειψη της πολιτικής του «μηδενικού covid» (zero-covid). Αντίθετα από τη Δύση, […]

Καὶ ὅλως ἄπιστον, οἶμαι, ταῖς πολιτείαις ἡ τυραννίς, ἄλλως τε κἂν ὅμορον χώραν ἔχωσι. (Κατά τη γνώμη μου, η τυραννίδα δεν εμπνέει απολύτως καμία εμπιστοσύνη στις δημοκρατίες, και για άλλους λόγους, ακόμα και όταν γειτονεύουν με αυτήν.) Δημοσθένης, Ὀλυνθιακὸς α΄ 1.5. Το ερώτημα εάν η πολύμηνη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πρόκειται να αλλάξει τον […]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Σπούδασε Νομικά και εργάζεται ως γραφίστρια και web designer. Συμμετέχει στη συντακτική επιτροπή του λογοτεχνικού περιοδικού «Φρέαρ». Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2017 για τη συλλογή διηγημάτων και μικρών πεζών «Το κήτος». Η νουβέλα της «Ησυχα να πας» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.

Ο σπουδαίος γάλλος συγγραφέας Emmanuel Carrère (1957) ξεκίνησε το δημιουργικό του διάβημα ως ταλαντούχος μυθιστοριογράφος, μα προοδευτικά, αφού πέρασε από το σενάριο και τη σκηνοθεσία, έγινε ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαίους εκπροσώπους του είδους που αποκαλείται «non-fiction». Αυτή τη φόρμα γραφής, που δανείζεται το υποκειμενικό βλέμμα του αφηγητή από το μυθιστόρημα και την πραγματική ανθρώπινη […]

    Ο παρελθών χρόνος κι ο χρόνος ο παρών / Είναι πιθανόν παρόντες στο μέλλοντα χρόνο / Κι ο μέλλων χρόνος ίσως περιέχεται στο Παρελθόν. / Αν ο χρόνος όλος είναι αιωνίως παρών / Ο χρόνος όλος είναι μη ανακτήσιμος. Οταν ο Τ.Σ. Ελιοτ έγραφε αυτές τις γραμμές το 1935, είχαν περάσει είκοσι πέντε […]