Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ Τζοσάια Ομπερ συσχετίζει την οικονομική άνθηση της ελληνικής αρχαιότητας με τα πνευματικά και πολιτικά της επιτεύγματα στο Η άνοδος και η πτώση της κλασικής Ελλάδας. Μια νέα πολιτική και οικονομική ιστορία (εκδ. Δώμα, 2020).
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Είναι χημικός μηχανικός, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών και απόφοιτος της Σχολής Ανωτάτων Εμπορικών Σπουδών του Παρισιού στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Λιθούπολη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Εστίας
Στη νεότερη πολιτική το κάλεσμα στον λαό λειτουργεί διπλά. Είτε κάποιος καλεί μια υπαρκτή κίνηση του λαού ώστε αυτή να αποκτήσει συγκεκριμένη μορφή και στόχο. Είτε με το κάλεσμα επιδιώκουμε να «κατασκευάσουμε» έναν λαό από έναν πληθυσμό που δεν βρίσκεται σε κατάσταση αφύπνισης. Στην πρώτη περίπτωση, είναι από πριν ορατή η παρουσία ενός κινήματος, μιας […]
Τελικά, αυτός που ήρθε νύχτα ήταν ο Εγκέλαδος για να κονιορτοποιήσει με τραγικό τρόπο το κατά συμμάχων εντεινόμενο ψηφοθηρικό νταηλίκι. ΣΤΑΥΡΟΣ, ΠΡΩΗΝ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΑΓΚΥΡΑΣ Πόπη Τσαπανίδου: Ελα πρόεδρε, με φόρα. Κώστας Ουράνης: Τώρα γυρίζω και κοιτάζω / και την ζωή μου αναμετρώ / πόσο μεγάλη ήταν η φόρα / πόσο το πήδημα μικρό. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, […]
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι σε κάθε εποχή υφίσταται εντονότατη η ενδιάθετη ανάγκη του ανθρώπου να ανακαλύψει μιαν ολοκληρωμένη θεωρία που θα εξηγήσει όσο το δυνατόν πειστικότερα την απαρχή του κόσμου του και ιδίως το νόημα και τον βαθύτερο σκοπό της ίδιας του της ύπαρξης μέσα σε μια προκαθορισμένη συμπαντική τάξη πραγμάτων, η οποία εν πολλοίς […]
Από τον καιρό της «υπόθεσης Ντρέιφους» η έννοια του διανοουμένου συνδέθηκε με τον άνθρωπο της σκέψης και της γνώσης. Οι διανοούμενοι ύψωναν κριτική, θαρραλέα, ίσως ενοχλητική φωνή, με στόχο την υπεράσπιση ιδεών και αξιών, συχνά απέναντι σε εδραιωμένες πεποιθήσεις και ισχυρές εξουσίες. Διαβάστε επίσης: Διανόηση – Το Βήμα / Νέες Εποχές Δημόσιοι διανοούμενοι; Oχι, γενικές διάνοιες […]
Πού είναι οι δημόσιοι διανοούμενοι που είχαμε τον παλιό καλό καιρό; Οταν σήμερα γίνεται λόγος για αυτούς, υποτίθεται ότι αφορά την παρακμή τους. Δεν υπάρχει πια ένας Σαρτρ ή μια Μποβουάρ, ένας Παζολίνι ή ένας Τζέιμς Μπόλντουιν. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί η φιγούρα του δημόσιου διανοουμένου συσχετίζεται σχεδόν πάντα με αυτή την αίσθηση […]
Αθόρυβα σχεδόν, με τα έτη να αλληλεπικαλύπτονται στη διαδοχή των οικονομικών, πολιτικών, υγειονομικών κρίσεων, ο 21ος αιώνας φτάνει ήδη στο πρώτο του τέταρτο. Χρονικά, πρόκειται για ικανή απόσταση ώστε να εντοπίζει κανείς πια διαφορές από τις νοοτροπίες και τις κανονικότητες του προηγούμενου αιώνα. Διαβάστε επίσης: H διανόηση ως νέος ακτιβισμός – Της Εφης Γαζή Δημόσιοι […]
Αλίμονο σ’ αυτούς που ζουν σε ενδιαφέροντες καιρούς, λένε οι Κινέζοι. Για δέκα χρόνια η ζωή μας ήταν γεμάτη ενδιαφέρον, «αγανακτισμένη» εξαλλοσύνη και βία που ξεχαρβάλωσαν τους θεσμούς και τα μυαλά των ανθρώπων. Η σημερινή αποθηρίωση τμήματος της νεότητας είναι ο καρπός του. Μετά γνωρίσαμε τη «φαντασία στην εξουσία», μια φαντασία γεμάτη με τέρατα του […]
Οι αντιπαραθέσεις για το «Μένουμε Ευρώπη» και οι αποκαλύψεις για το λεγόμενο «Qatargate» ανέδειξαν, μεταξύ άλλων, πόσο κακοσχεδιασμένα είναι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις. Πολλοί ευρωπαίοι πολίτες διερωτώνται αν αξίζει να συντηρούν θεσμούς και αξιωματούχους που ζουν σε εξωπραγματικές σφαίρες χλιδής και έλλειψης λογοδοσίας. Υπάρχει σημείο αναφοράς για τον έλεγχο ποιότητας των […]
Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1975. Σπούδασε νομικά, επικοινωνία και δημιουργική γραφή. Εχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα, μία συλλογή διηγημάτων και μία νουβέλα. Το πιο πρόσφατο βιβλίο της με τίτλο «120 γραμμάρια» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη
Σε επιστολή προς τον αδελφό του, έπαρχο στη ρωμαιοκρατούμενη Μικρά Ασία, ο πολιτικός και φιλόσοφος Κικέρων γράφει: «Μίλα πού και πού ελληνικά στους έλληνες υπηκόους σου· κολακεύονται επειδή πιστεύουν ότι μιλούν την ωραιότερη γλώσσα του κόσμου». Πρόκειται εν μέρει για συμβουλή διπλωματικής διαχείρισης (όπου μπορεί κανείς να διακρίνει και κάποια ειρωνεία) αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία […]
Λόιντ Μόρισετ (2 Νοεμβρίου 1929 – 30 Ιανουαρίου 2023) Οταν το 1966 ο 37χρονος τότε Λόιντ Μόρισετ παρατήρησε ότι η μικρή του κόρη, Σάρα, τραγουδούσε διαφημιστικά τζινγκλ και καθόταν ευλαβικά μπροστά στην τηλεόραση τα πρωινά του Σαββατοκύριακου πριν ακόμη αρχίσει οποιαδήποτε εκπομπή προγράμματος περιμένοντας την έναρξη των καρτούν, είχε μια επιφοίτηση. Αντί του αδιάκοπου τρεχαλητού […]
Τζορτζ Ζιμπλ(15 Ιουλίου 1929 – 9 Ιανουαρίου 2023) Ο Τζορτζ Ζιμπλ κόλλησε το μικρόβιο της φωτογραφίας από δύο θεσμούς του κόσμου των περιοδικών, το «Life» και το «Look». Αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή σε ηλικία 14 ετών και έγινε ο φωτογράφος των σχολικών και κολεγιακών του εφημερίδων. Σπούδασε στο Κολούμπια, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο […]
Φρένε Τζινγουάλα(25 Απριλίου 1932 – 12 Ιανουαρίου 2023) Η ενηλικίωση της Φρένε Τζινγουάλα ήταν βίαιη. Η 28χρονη δικηγόρος του Ντέρμπαν, απόγονος πάρσων μεταναστών από τη Βομβάη, γνώριζε ότι για την ινδική, όπως και για τη μαύρη κοινότητα της χώρας, η Νότια Αφρική ήταν εχθρική χώρα. Η δολοφονία 69 διαδηλωτών στο Σάρπβιλ τον Μάρτιο του 1960 […]
Κάτι σχετικό με τον καιρό Αχός βαρύς ακούγεται – το καθεστώς πέφτει με πάταγο και έτσι δεν θα ακούσουμε τις αποφάσεις των ειδικών δικαστηρίων που δικάζουν Νίκο Παππά και Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Σκόνη πολλή σηκώνεται, να μη δούμε τις χειροπέδες – αν υπάρξουν. Αλλά καλύτερα να τα προλαβαίνουμε τα χειρότερα – των φρονίμων τα παιδιά πριν… κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά… […]
O,τι συνέβη εκείνη την ημέρα, στις 30 Ιανουαρίου 1933, δεν είναι παρά το τελετουργικό επιφαινόμενο μιας βαθύτερης και διάχυτης ευθύνης. Δικής μας ευθύνης. Ο παρανοϊκός – και άκρως ταλαντούχος δημαγωγός – δεν ήταν μόνος του. Δεν ήταν αυτόνομο περιστατικό. Hταν ο ψυχολογικός εκπρόσωπος μιας συλλογικής υπαιτιότητας. Και γερμανικής και ευρωπαϊκής και εν μέρει και παγκόσμιας. Μόνο μέσα […]
Η κυριότερη αιτία της ανόδου του ναζισμού στην εξουσία δεν ήταν ο εθνικιστικός ρεβανσισμός μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή η αντίδραση στην υπέρογκη πολεμική αποζημίωση που καλούνταν να καταβάλει η χώρα στους Συμμάχους αλλά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 1929 και η διαχείρισή της από τις συντηρητικές πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ. Ο εθνικισμός […]
O ναζισμός συνετρίβη πολιτικά, στρατιωτικά και ηθικά στο Βερολίνο το 1945. Η γενοκτονική βία που άσκησε εντός της ίδιας της Γερμανίας αλλά και στην κατεχόμενη Ευρώπη αποτυπώθηκε μεταπολεμικά βαθιά στις συνειδήσεις των γενεών εκείνων που είχαν βρεθεί αντιμέτωπες με το αδιανόητο Κακό. Στις περισσότερες μάλιστα ευρωπαϊκές χώρες η μνήμη της αντίστασης ενάντια στους ναζί συνέβαλε […]
Το ζήτημα της ανόδου του ναζισμού στην εξουσία στη διάρκεια του Μεσοπολέμου αποτελεί το κεντρικό πρόβλημα της ευρωπαϊκής Ιστορίας του 20ού αιώνα. Η ανάδυση από το περιθώριο ενός κομματικού σχηματισμού υπό την ηγεσία ενός ερασιτέχνη πολιτικού, η γρήγορη πολιτική του επικράτηση, η τρομοκρατία που τη συνόδευσε, ο ολοκληρωτικός στραγγαλισμός της γερμανικής κοινωνίας που ακολούθησε, η […]