Νέες Εποχές

Ο παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ πιστεύει ότι στις μέρες μας υπάρχει σύγχυση ως προς το τι είναι προοδευτικό και τι συντηρητικό.

Η πρύτανις του Παντείου Πανεπιστημίου Χριστίνα Κουλούρη γράφει για την πρόσληψη της 28ης Οκτωβρίου.

Στις πρόσφατες τοπικές εκλογές στο Βρανδεμβούργο της Γερμανίας, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (ΑfD) ψηφίστηκε, σύμφωνα με στοιχεία στα μέσα ενημέρωσης, από σχεδόν έναν στους τρεις νέους ψηφοφόρους. Το κόμμα οργάνωσε μια προεκλογική καμπάνια με έντονη παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και με άλλες δράσεις, όπως οι πορείες μοτοσικλετών. Οι πόλεμοι, η πρόσφατη […]

Η πολιτιστική επανάσταση της Νότια Κορέα αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα του σύγχρονου κόσμου. Οταν ήμουν μικρός, η εικόνα που είχα για τη χώρα ήταν περιορισμένη σε αφηρημένες αναμνήσεις για την οικονομική της ανάπτυξη μετά τον πόλεμο και την παρουσία της σε γεωπολιτικές σκακιέρες. Δεν θα μπορούσα τότε να φανταστώ ότι αυτή η […]

Των Κωνσταντίνου Γάτσιου, Δημήτρη Α. Ιωάννου

Εδώ και κάποια χρόνια ο σπουδαίος πολωνός κοινωνιολόγος Ζίγκμουντ Μπάουμαν έκανε λόγο για τη «ρευστή νεωτερικότητα». Οπως και άλλοι παρατηρητές των κοινωνιών μας, ο Μπάουμαν διαπιστώνει ότι θεσμοί, δομές και πρότυπα μιας παλαιότερης εποχής ρευστοποιούνται. Ρήγματα νοήματος απειλούν τη δημόσια σφαίρα και εισβάλλουν στην ενδόμυχη, ψυχική ζωή των ανθρώπων. Η υπόθεση περί ρευστότητας είναι ουσιαστικά […]

Γράφουν στο ΒΗΜΑ η Βασιλική Γεωργιάδου, καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης, η Αλεξία Κατσανίδου, διευθύντρια στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών της Γερμανίας, η Ελπίδα Κ. Βόγλη, καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας και ο Δημήτρης Τζιόβας, συγγραφέας.

Η θεατροπαιδαγωγός και ποιήτρια Ιωάννα Λιούτσια πιστεύει ότι ο κόσμος κινείται με δύναμη σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις, σαν διελκυστίνδα.

Για έναν σημερινό συγγραφέα, η θεωρία του Ναμπόκοφ για τη δημιουργική διαδικασία έχει μια διάσταση ιεροτελεστική. Η διεισδυτική του προσέγγιση απαιτεί έναν διάλογο με το ίδιο το υποσυνείδητο, κάτι που μπορεί να φαίνεται ακραίο ή και ανέφικτο σε μια εποχή που κυριαρχείται από το «εδώ και τώρα» και τον πραγματισμό. Ωστόσο, η πρόκληση είναι μεγάλη. […]

Αν ανέδειξαν κάτι ξεχασμένο οι εσωκομματικές εκλογές του ΠαΣοΚ την πρώτη Κυριακή ήταν ότι οι πολίτες προσέρχονται να ψηφίσουν όταν η πολιτική τους ελκύει. Μπορεί τα κίνητρά τους να ποικίλλουν ιδεολογικά και στρατηγικά. Αλλά η κοινή συνισταμένη παραμένει: δείχνουν ενδιαφέρον γιατί πιστεύουν ότι η ψήφος τους μετράει. Χρησιμοποιούν το «βόλι» που τους έδωσε το εθνικό […]

Τον Ιωνά Καρούση δεν τον χτύπησαν στο κεφάλι δύο βιβλία (η Παλαιά Διαθήκη και το Κοράνι) που έπεσαν από τον ουρανό. Τον δολοφόνησε, άοπλο και ανυπεράσπιστο, η «πολιτική οργάνωση» Χαμάς που υπερήφανα ανέλαβε την ευθύνη. Οποιοι την υποστηρίζουν συμμερίζονται την ενοχή.

Οι καθηγητές Βασίλης Σαμπατακάκης και Φραντσέσκο Σκαλόρα γράφουν στο ΒΗΜΑ για τις σπουδές γύρω από τον ελληνικό πολιτισμό, ιδιαίτερα για τις εστιασμένες στο νεοελληνικό τμήμα του.

Η ηθοποιός και χορεύτρια μιλάει για τις υπαρξιακές μας αγωνίες, τη φιλοσοφία, την τέχνη, τη θρησκεία.

Θα τους εξοντώσει όλους και όλες το Ισραήλ; Δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.

Ο Πρόεδρος του ΣτΕ Μιχάλης Πικραμένος γράφει για τη σχέση ελληνικής Δικαιοσύνης και Συμβουλίου της Ευρώπης.

Πώς βλέπει ο ιστορικός και ερευνητής τους σύγχρονους ρυθμούς προόδου στον κόσμο;

Απαντούν και γράφουν στις Νέες Εποχές οι καθηγητές Πανεπιστημίου Εφη Γαζή, Ρεββέκα Παιδή και Αθανάσιος Πλατιάς.

«Στην ελληνική περίπτωση, ο εθνικός χαρακτήρας ερμηνεύει την εμφάνιση των εμφύλιων συγκρούσεων εφόσον η διχόνοια παρουσιάζεται ως δομικό εθνικό χαρακτηριστικό από την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου.»

«Αν σε Γαλλία και Ιταλία οι ακροδεξιοί σχηματισμοί μοιάζουν να υποδέχονται την αζήτητη κληρονομιά του συνεκτικού έθνους για να τη στρεβλώσουν, σε Γερμανία και Αυστρία οι ακροδεξιοί που κερδίζουν εκλογές και ηγεμονεύουν είναι πολύ πιο σκοτεινοί.»

«Ενα από τα κίνητρα της ποιητικής δημιουργίας είναι η ακριβής απαθανάτιση της αίσθησης ορισμένων στιγμών.»