Η μοναδική «έρημος» της Ευρώπης, το δέντρο που πάγωσε τον χρόνο και οι μεταμορφώσεις της λάβας
Χιλιάδες τα συλλεκτικά εκθέματα στη μόνιμη Συλλογή Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου την οποία εμπνεύστηκε ο Χρήστος Μπουλώτης
Με ένα σκίτσο και πολλές ελπίδες για το αύριο, μια μαθήτρια αποχαιρετά τα σχολικά της χρόνια
Το Γενικό Λύκειο Μύρινας είναι το αρχαιότερο Λύκειο της Λήμνου. Αποτελεί συνέχεια του Σχολείου που ιδρύθηκε το σχολικό έτος 1917-1918, μετά την απελευθέρωση της Λήμνου από τους Τούρκους το 1912. Ονομάστηκε «Ελληνικό Σχολείο». Μέχρι το 1988 που λειτούργησε το Γενικό Λύκειο Μούδρου ήταν το μοναδικό Γενικό Λύκειο στο νησί. Το 2005 που πρωτοδιορίστηκα στο Γενικό […]
Και φτάσαμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς! Μιας χρονιάς ιδιαίτερης από πολλές απόψεις, που όμως για χιλιάδες παιδιά ήταν η τελευταία τους χρονιά στο σχολείο, η «τελευταία μας χρονιά μαζί», όπως χαρακτηριστικά λένε οι μαθητές της Λήμνου. Η Λήμνος λοιπόν παίρνει σήμερα τη «σκυτάλη» και οι μαθητές του Γενικού Λυκείου Μύρινας, παραμονές της έναρξης των […]
Το λείψανο της Αγίας Μελιτίνης, ο Λαβύρινθος της Λήμνου, ο απολιθωμένος γεωργός και ο κορμός της Αγίας Μαρίνας
Και ήρθε λοιπόν η μέρα που ποτέ κάνεις δεν φανταζόταν. Μετά από αυτή την εμπειρία τίποτα στα σχολικά χρόνια δεν είναι το ίδιο. Ολες οι αρχές και τα ιδανικά που περνούσαν από γενιά σε γενιά μαθητών πλέον κατέρρευσαν. Η τεχνολογία εισέβαλε στο σχολείο. Και το χειρότερο δεν το ακούσατε ακόμα. Οι μαθητές θέλουν με την […]
Τα ξεχωριστά ήθη και έθιμα της Λήμνου – Από τις φαντασμαγορικές ιπποδρομίες και τις Κακανούρες έως τα τοπικά τραγούδια του νησιού
Στο πανέμορφο νησί παράχθηκε στην αρχαιότητα το πρώτο συσκευασμένο φάρμακο
Μια ξενάγηση στα πιο ξεχωριστά σημεία του νησιού και στη μακραίωνη ιστορία του – Από το Κάστρο της Μύρινας στην Παναγία την Κακαβιώτισσα
Η απόσταση που μας χωρίζει από την πραγματική ισότητα των δύο φύλων και οι ηρωίδες του νησιού στη μυθολογία και στην Ιστορία
Οι μαθητές, παρά τις υψηλές απαιτήσεις της σχολικής ζωής, αλλά και τις πρόσθετες δυσκολίες που αντιμετώπισαν εξαιτίας της πανδημίας, βρήκαν τον χρόνο και τη διάθεση κι έγιναν για λίγο μικροί δημοσιογράφοι.