Κύριο Άρθρο

Δεν θα πρέπει να ξεχνά κανείς όμως πως εάν την πολιτική ατζέντα την διαμορφώνει πολλές φορές η επικαιρότητα, την προεκλογική ατζέντα την έχουν καθορίσει ήδη οι πολίτες

Το ζήτημα γίνεται πολιτικό από τη στιγμή που η υπερασπιστική του ενός γίνεται υπερασπιστική γραμμή όλου του κόμματος

Οπως πάντα η πολιτική είναι επίμονη. Και είναι αυτή που υπενθυμίζει ότι αυτή δεν θα είναι μόνο μια κυβέρνηση ηττημένων αλλά και ηττημένων που αυτοδιαψεύδονται.

Από κοινωνοί του κουτσομπολιού, οι υπεύθυνοι που χειρίστηκαν πολιτικά την υπόθεση Γεωργούλη έγιναν πρωταγωνιστές του

Πουθενά αλλού στον κόσμο η κακοποίηση δεν κατηγοριοποιήθηκε ως «δεξιά» ή «αριστερή», μπλε, πράσινη ή κίτρινη

Πού ξανακούστηκε ανώτατος δικαστής αντί να εφαρμόζει τον νόμο να αντιδικεί με τον νομοθέτη; Αν τα πράγματα δεν ήταν σοβαρά, θα μιλούσαμε για κάποιου είδους οπερέτα κακόγουστης πλοκής.

Ανάμεσα στο λειτουργικό κράτος και τη λειτουργική δημοκρατία.

Ποιος ρίχνει νερό στον μύλο της πιο αποκρουστικής εκδοχής της Ακρας Δεξιάς;

Εκείνο όμως που προστατεύει  τον δημοκρατικό βίο από τη νεοναζιστική απειλή ήταν το ηχηρό «ναι». Κι αυτό είναι που μετράει.  

Στο τέλος της ημέρας όλοι κρίνονται. Το δυστύχημα είναι πως σε αυτή την καθημερινή και δυναμική άσκηση που είναι η δημοκρατία κάποιοι επιμένουν να εκτίθενται 

Είναι αδιανόητη και προκλητική η εμμονή ατόμων που έχουν καταδικαστεί για εγκληματικές πράξεις να υποδυθούν στις επερχόμενες εκλογές το πολιτικό κόμμα.

Ο ρόλος δεν είναι ξένος προς τη Δικαιοσύνη. Η τρίτη εξουσία δεν είναι μόνο πυλώνας του πολιτεύματος, είναι και ένας από τους βασικούς του εγγυητές

Ο τόπος μας είναι μικρός και ο βίος και η πολιτεία ενός εκάστου λίγο έως πολύ γνωστή.

Η «νέα κανονικότητα» δεν χαρακτηρίζεται μόνο από κινήσεις καλής θέλησης και φιλόφρονες δηλώσεις, σχεδόν αδιανόητες έως πρόσφατα, από την πλευρά της Αγκυρας.

Η Βουλή δεν είναι τόπος συνάθροισης ανθρώπων που για τον έναν ή για τον άλλο λόγο γίνονται γνωστοί στο ευρύτερο κοινό.

Συμβαίνει όταν χρησιμοποιείται ως όχημα έξαλλης καταγγελίας και «ιερής αγανάκτησης»... Αλλά συμβαίνει και όταν χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να δικαιολογηθεί ο σεξιστικός ή ο ομοφοβικός λόγος.

Η φύλαξη των συνόρων δεν αποτελεί ούτε εθελοντική ούτε προαιρετική δραστηριότητα. Δεν είναι δηλαδή ζήτημα επιλογής. Είναι εθνική υποχρέωση.

Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε ατύπως με την ειδική κατηγορία της περιττολογίας να διεκδικεί τον δικό της χώρο.

Αν όλοι συμφωνούν πως είναι αναγκαίο να φυλάσσονται τα σύνορα με αυτόν τον τρόπο, σε τι ακριβώς μπορεί να διαφωνούν;

Υπάρχει κανένας ανάμεσα στα κόμματα που να πιστεύει πως η σκανδαλολογία μπορεί να υποκαταστήσει τις απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα;