Ο αμερικανός ιστορικός Μπέβιν Αλεξάντερ αναλύει τις λανθασμένες αποφάσεις που οδήγησαν στην ήττα της Γερμανίας
To βιβλίο θα κυκλοφορήσει μαζί με τις άλλες χώρες την Τρίτη, στις 10 Ιανουαρίου από τις Εκδόσεις Πρόκειται για ταυτόχρονη έκδοση σε 16 γλώσσες σε όλο τον κόσμο.
Στις εκφάνσεις της πνευματικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του Ελληνισμού και στο γούστο του αναγνωστικού κοινού μάς μυεί η δίτομη καταγραφή των ελληνικών περιοδικών του 19ου αιώνα της Μάρθας Καρπόζηλου
Στο νέο νουάρ του Μίνωα Ευσταθιάδη ένα έγκλημα στο Αίγιο υποκρύπτει τη διαπλοκή ατομικού και συλλογικού στοιχείου
Οι ήρωες των διηγημάτων του Νίκου Κουρμουλή ζουν σε μια περιπλάνηση χωρίς προορισμό ή παραμένουν εγκλωβισμένοι στον χρόνο
Ως έτος που ακολουθεί εκείνα δύο οροσήμων της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας, της διακοσιετηρίδας του 1821 και της εκατονταετηρίδας του 1922, το 2023 θα προμηνυόταν ενδεχομένως χαμηλότερων ιστορικών τόνων. Ωστόσο, η νέα χρονιά χαρακτηρίζεται από μια σειρά επετείων κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητων. Στα 80 χρόνια από την παράδοση των Γερμανών στο Στάλινγκραντ στις 2 Φεβρουαρίου […]
Τι σημαίνει να είναι κανείς νέος και να νιώθει ηττημένος; Ο αμερικανός μοντερνιστής Ντέλμορ Σβαρτς, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, ακτινογραφεί μια παρέα φίλων στη Νέα Υόρκη κατά την περίοδο της Μεγάλης Υφεσης
«Η μικρασιατική περιπέτεια άλλαξε την Ελλάδα σε μεγαλύτερη κλίμακα από οποιοδήποτε προηγούμενο γεγονός της νεότερης ιστορίας». Η επισήμανση που αποτελεί την εναρκτήρια πρόταση του βιβλίου του Θάνου Βερέμη Μικρή ιστορία της Μικρασιατικής Καταστροφής (εκδ. Πατάκη) είναι καίρια και ορθώς συνιστά την αφετηρία της αφήγησης. Παρά το γεγονός ότι το 1922 είναι για το σύνολο σχεδόν […]
Ένα βιβλίο του Γιώργου Ι. Αλλαμανή επιστρέφει σε μια κορυφαία στιγμή του ελληνικού ραδιοφώνου και όχι μόνο
Η κορυφαία συγγραφέας μιλάει στο «Βήμα» για το πιο πρόσφατο έργο της, ένα μυθιστόρημα που, μέσα από τρεις πεθαμένες γιαγιάδες και μια «αγέννητη ακόμη» εγγονή, υμνεί τη γυναίκα και την πολυδιάστατη ανθεκτικότητά της μέσα στον χρόνο
Ο συλλογικός τόμος προς τιμήν του Λουκά Τσούκαλη αναδεικνύει τα επίκαιρα σήμερα ζητήματα της δημοκρατίας και της ευημερίας στην Ευρώπη που αποτέλεσαν και πυρήνα της δικής του προβληματικής
Αναγνώσεις 2022
Δέκα ώριμα αλλά και πρωτότυπα δοκίμια του Οσιπ Μαντελστάμ, που πέθανε τo 1938 στο γκουλάγκ σαν «εχθρός του λαού»
Τα δέκα καλύτερα βιβλία της χρονιάς, έτσι όπως προκύπτουν μέσα από τις παρουσιάσεις και τις κριτικές της εκδοτικής ομάδας και των κριτικών του ενθέτου «Βιβλία», παρουσιάζονται σε αυτή τη σελίδα. Απουσιάζουν βιβλία που εκδόθηκαν τον τελευταίο μήνα, τα οποία δεν έχουν ακόμη παρουσιαστεί. Μερικά από αυτά θα ήταν αναμφισβήτητα σε αυτή τη λίστα
«Αναμφίβολα το καλύτερο βιβλίο του από το 2010 τουλάχιστον […]. Μια φοβερή μυθοπλαστική συνθήκη, αντανάκλαση της δυτικής ζωής στις αρχές του 21ου αιώνα, εγγράφοντας τις επίπονες αντιφάσεις του ατομικού πεπρωμένου στις συντριπτικές, εξουθενωτικές, καταθλιπτικές αντινομίες του σύγχρονου κόσμου: η ανασφάλεια της ύπαρξης καθρεφτίζεται στην αβεβαιότητα των καιρών και τανάπαλιν». Γρηγόρης Μπέκος, 31/1/2022
«Aποτέλεσμα πολύχρονου ερευνητικού μόχθου, η μεθοδική τεκμηριωτική έρευνα της Αποστολίδου προσκομίζει τεράστιο όγκο υλικού και συνιστά μια τολμηρή και γενναία επιχείρηση αφήγησης της Ιστορίας της Νεοελληνικής Φιλολογίας, ενός πεδίου το οποίο σπαράσσεται από έριδες». Λαμπρινή Κουζέλη, 10/4/2022
«Δεν έχουμε μόνο μια κοινωνία μεγάλων αλλά και παιδιών, και εφήβων, όσων εξαιτίας των διωγμών και του πολέμου μεγαλώνουν απότομα. […] Δεν πρόκειται για μικρόκοσμο, αλλά για ολόκληρο κόσμο, στην πραγματικότητα για την ίδια την κοινωνία, με τους συμβιβασμούς και τον τρόπο που αναγνώριζε τον εαυτό της». Αναστάσης Βιστωνίτης, 10/7/2022
Το 2022 ευτύχησα να διαβάσω πολλά όμορφα πράγματα. Θα πιάσω μόνο τα πιο πρόσφατα. Διάβασα τις Κόρες της Λούσι Φρίκε (μτφρ. Τέο Βότσος, εκδ. Κείμενα). Είναι ένα αστείο βιβλίο με θανατερό θέμα. Οι δυναμικές γυναίκες της αφήγησης έχουν απαίσιους, ετοιμοθάνατους μπαμπάδες και ψυχολογικά. Κάνουν σεξ αλλά δεν νιώθουν και πολλά, πίνουν και δεν το ευχαριστιούνται, […]
«Ο Μονταίνι καθιέρωσε το δοκίμιο ως λογοτεχνικό είδος γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο: για τον εαυτό του, για πλείστα όσα της καθημερινής ζωής, για όσα ορίζουν αυτό που με δυο λέξεις ονομάζουμε ανθρώπινη κατάσταση. Είναι ανατρεπτικός, αλλά γράφει με εκπληκτική σαφήνεια και καθαρότητα κρίνοντας τον εαυτό του και τους άλλους». Αναστάσης Βιστωνίτης, 23/10/2022