Βιβλία

Ο γαλλοπρωσικός πόλεμος και η παρισινή Κομμούνα του 1771, η ίδρυση της Β' Διεθνούς από τους μαρξιστές και η αναθεωρητική τάση των ποσιμπιλιστών, η κομμουνιστική αντιπαλότητα με τον Μπακούνιν και οι ακάματες σοσιαλιστικές κινητοποιήσεις, οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις και η στροφή της τέχνης στον μοντερνισμό (ο ιμπρεσιονισμός του Εντουάρ Μανέ ή ο αισθητικός ρεαλισμός του Φλομπέρ), η τεράστια οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των εργατικών στρωμάτων και τα υψηλά ποσοστά της παιδικής θνησιμότητας προτού εμφανιστεί ο Παστέρ, αλλά και ο Ζολά, ο Ουγκό και ο Ρεμπό: αυτός είναι ο κόσμος που ξεπηδά από τις σελίδες του μυθιστορήματος του Αρη Μαραγκόπουλου, ένας κόσμος που ονομάστηκε και Belle Époque προς τιμήν του αισιόδοξου πνεύματος (της ανυποχώρητης πρόσβλεψης στο μέλλον) το οποίο κατά τα άλλα τον διέκρινε

Πριν από λίγο καιρό παρουσιάσαμε στο «Βήμα» την πρωτοβουλία των «Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας» (ΑΣΚΙ) να ψηφιοποιήσουν την Επιθεώρηση Τέχνης, εμβληματικό περιοδικό μιας πάλαι ποτέ Αριστεράς, και να την αποδώσουν στους μελετητές. Παλαιούς και νεότερους.

Ο David Armitage, καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Harvard, είναι σήμερα ένας από τους πρωταγωνιστές της συγγραφής μιας νέας μορφής «παγκόσμιας ιστορίας», δηλαδή της δημιουργίας ιστορικών αφηγήσεων που να διακρίνονται από καθολικότητα, υπερβαίνοντας την καθήλωση μέσα στα εθνικά όρια που επέβαλλε μια συμβατικότερη ιστοριογραφική αντίληψη.

Υστερα από τέσσερις ώρες ταξιδιού προς τα βορειοανατολικά της Συρίας, 200 χιλιόμετρα από τη Δαμασκό, και ενώ ο σημερινός επισκέπτης βρίσκεται κοντά σε μια κωμόπολη - αίφνης! - αναδύεται και φράζει τον ορίζοντά του «ένα εκπληκτικό συναρμολογούμενο παιχνίδι» μισογκρεμισμένων κατασκευών.

«Το κτίριό μας είναι περικυκλωμένο απ' την αστυνομία και το γραφείο μου έχει δύο παράθυρα. Το ένα βλέπει στο δικαστήριο και τ' άλλο σ' ένα κοιμητήριο. Αυτά είναι τα δύο μέρη που επισκέπτονται πιο συχνά οι τούρκοι δημοσιογράφοι...»

Ο Χριστόφορος Μηλιώνης (1932-2017) ανήκει σε μια λογοτεχνική γενιά που ένιωσε σε απόσταση αναπνοής την καυτή ανάσα της Ιστορίας, χωρίς ωστόσο να προλάβει να έλθει σε γυμνή επαφή με τα γεγονότα τα οποία σημάδεψαν τους προκατόχους της.

Ο Jesper Svenbro (1944) είναι μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, ελληνιστής, ποιητής και δοκιμιογράφος. Γνωστό είναι το βιβλίο του (η διδακτορική διατριβή του) La parole et le marble.

Με τον Σαρ συστηθήκαμε μέσω Σεμπρούν. Μου τον σύστησε εκείνος με όλη την ορμή και το πάθος του εικοσάχρονου που φωνάζει στίχους του αγαπημένου του ποιητή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ για να δημιουργήσει απόσταση ανάμεσα στον εαυτό του και στον θάνατο (Χόρχε Σεμπρούν, Γραφή ή ζωή, μτφ. Βασίλης Τομανάς, Εξάντας, 1996)

Προτού αναφερθούμε στο μυθιστόρημα Οι μυημένοι του Τομά Μπρονέκ,

Δεν πρωτοτυπεί ασφαλώς κανείς λέγοντας πως ο Κλάουντιο Μάγκρις είναι σπουδαίος συγγραφέας. Αρκεί μόνο η ανάγνωση του εξαίσιου χρονικού του Δούναβης και των γοητευτικών Μικρόκοσμων (και τα δύο βιβλία έχουν εκδοθεί στα ελληνικά) για να διαπιστώσει το αυτονόητο.

Στο «Βήμα» της Κυριακής 11.6.2017 δημοσιεύτηκε, με το πρόσχημα της κριτικής, λιβελογράφημα του κ. Γιώργη Γιατρομανωλάκη

Ο Εκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε επισκέφθηκε (για δεύτερη φορά) την Ελλάδα στο πλαίσιο του 9ου Ιβηροαμερικανικού Φεστιβάλ ΛΕΑ. Πριν από λίγες ημέρες εκδόθηκε στα ελληνικά το βιβλίο του «Η λήθη που θα γίνουμε» (El olvido que seremos).

Με το Ταξίδι στην Ελλάδα (2013), το πρώτο μέρος της μυθιστορηματικής τριλογίας του Δημήτρη Νόλλα «Δύσκολοι καιροί»

Ενα θαυμάσιο μυθιστόρημα μας έρχεται από τη μακρινή Ισλανδία, την Εσχάτη Θούλη κατά τους αρχαίους. Το νησί που βρίσκεται απομονωμένο στον Ατλαντικό Ωκεανό, λίγο νότια από τον Αρκτικό Κύκλο.

Λίγα λόγια λέγονται από την ελληνική Αριστερά για το 1956. Η αποκαθήλωση του Στάλιν, τα γεγονότα της Πολωνίας, η εξέγερση της Ουγγαρίας

Μια καλογραμμένη αστυνομική ιστορία δεν είναι απαραίτητο να ειπωθεί με ένα μυθιστόρημα πεντακοσίων και οκτακοσίων σελίδων, δηλαδή εκείνα τα ογκώδη που χαρακτηρίζονται «τούβλα» και απωθούν πολλούς απαιτητικούς αναγνώστες.

Ο χαρακτηρισμός νουάρ προήλθε από τη γαλλική λέξη noir (μαύρος, σκούρος, ζοφερός, σκοτεινός), που όταν συνοδεύει τις λέξεις roman και film χαρακτηρίζει συγκεκριμένο λογοτεχνικό και κινηματογραφικό είδος.

Η Ελενα Ακρίτα, δημοσιογράφος με μεγάλη θητεία σε εφημερίδες και περιοδικά, το 2015 εξέδωσε το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα, το Φόνος πέντε αστέρων, επιχειρώντας να αποτίσει φόρο τιμής αρχικά στην Αγκαθα Κρίστι και ακολούθως στον Ρέιμοντ Τσάντλερ.

Περπατάμε ή βαδίζουμε;

Η πολυαναμενόμενη Πετρούπολη (που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1913), το σημαντικότερο μυθιστόρημα του κορυφαίου, μαζί με τον Αλεξάντρ Μπλοκ, ρώσου συμβολιστή, κυκλοφορεί επιτέλους και στη γλώσσα μας.