Βιβλία

«Οι λάσπες, το μεγάλο μαρτύριο του χειμώνα. Αν γλιστρούσες κι έπεφτες, κολλούσαν παντού, στα πόδια, στα ρούχα.

Ο πολιτογραφημένος όρος «Διχασμός» ως περιγραφή της σύγκρουσης βενιζελικών και αντιβενιζελικών κατά την περίοδο 1915-1920 μπορεί να θεωρηθεί ως έναν βαθμό παραπλανητικός.

Η ευρεία και δραστήρια ψηφιακή κοινότητα του βιβλίου έδωσε και εφέτος το «παρών» στην Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο εκθεσιακό γεγονός για τον κλάδο του βιβλίου διεθνώς.

Δεν είναι πολλοί οι γιατροί ανά τον κόσμο που ασχολούνται με την αστυνομική λογοτεχνία, ιδίως οι ψυχίατροι.

Ο Κλείτος Κύρου (1921-2006) υπήρξε μια ξεχωριστή ποιητική φωνή της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς και πολύ συχνά συναριθμήθηκε με δύο συντοπίτες και σχεδόν συνομηλίκους του: τον Μανόλη Αναγνωστάκη και τον Πάνο Θασίτη.

«Το σκοτάδι πέφτει μέσα μου βαθιά, μου πιέζει την ψυχή. Κρότοι από όπλα, θαρρείς μπαίνω μέσα σε φέρετρο, η νύχτα όπου μπήκα δεν αφήνει καμιά διαφυγή» γράφει η Ασλί Ερντογάν και ο αναγνώστης έχει την αίσθηση - για μια ακόμη φορά, επειδή το ίδιο συμβαίνει καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης - ότι δεν διαβάζει απλώς τις (ενίοτε συνταρακτικές) αράδες μιας συγγραφέως, αλλά ότι ακούει απευθείας την αποκαμωμένη, ραγισμένη φωνή μιας ολόκληρης χώρας ή - τουλάχιστον, για να είμαστε ακριβέστεροι - της δημοκρατικής και προοδευτικής Τουρκίας που τα τελευταία χρόνια έχει σαρωθεί από το καθεστώς του συνεπώνυμου προέδρου και βρίσκεται σε μια κατάσταση ιλιγγιώδους αμηχανίας και έκδηλου τρόμου.

Στις 12 Μαρτίου 1911 (σύμφωνα με το ρωσικό - Ιουλιανό - ημερολόγιο), ένα δεκατριάχρονο αγόρι ονόματι Αντρέι Γιουσίνσκι εξαφανίστηκε στα περίχωρα του Κιέβου καθ' οδόν προς το σχολείο του.

«Αξιότιμε κ. Διευθυντά του "Εθνικού Κήρυκος", με εξαιρετικήν ευχαρίστησιν διεξήλθον τα υπό των καταστημάτων του "Εθνικού Κήρυκος" εκδοθέντα νέα Αλφαβητάρια διά τα ελληνόπουλα της Αμερικής.

Αναρίθμητες σελίδες έχουν γραφτεί για την Οκτωβριανή Επανάσταση (η οποία σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο δεν ξέσπασε τον Οκτώβριο αλλά στις 7 Νοεμβρίου του 1917) και το ερώτημα είναι αν κάτι νέο θα μπορούσε να προστεθεί στα όσα ως τώρα έχουν καταγραφεί και αναλυθεί από την πλευρά τόσο των Ρώσων όσο και των Δυτικών.

Η δεκαετία των εμφύλιων πολέμων, η δεκαετία του 1940, αποτελεί την πιο αιματηρή διαιρετική τομή της νεότερης Ελλάδας.

Αν με τα ιστορικά της μυθιστορήματα η Ρέα Γαλανάκη καταλήγει στη συντριβή των φωτισμένων φιλοδοξιών των ηρώων της από τις σιδερένιες ανάγκες και τους αδήριτους καταναγκασμούς της εποχής τους, με τις συλλογές διηγημάτων Τρία ομόκεντρα διηγήματα (1986) και Ενα σχεδόν γαλάζιο χέρι (2004), όπως και με το μυθιστόρημά Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα (2009), οδηγεί την Ιστορία στην αγκαλιά του μύθου.

Στο καινούργιο βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου με τίτλο Οι Κόρες του Ηφαιστείου περιλαμβάνεται και η ιστορία «Γάντια για τα χείλια».

Δεν είναι πολλά τα προερχόμενα από την αλλοδαπή θεωρητικά βιβλία σχετικά με την αστυνομική λογοτεχνία που κυκλοφορούν στη χώρα μας.

Το 1989 αποτελεί ένα οριακό χρονικό σημείο, κατά τον Ρόμπερτ Κάπλαν. Οχι για το πολιτικό του βάρος ως τομής της ιστορίας του 20ού αιώνα, αλλά για τη συμβολή του στην απώλεια της επίγνωσης της σημασίας της γεωγραφίας.

Οταν εκδόθηκε το τοποθετημένο στην Αργεντινή μυθιστόρημα του Καρίλ Φερέ Μαπούτσε (Αγρα, 2013), γράψαμε στα «Βιβλία» ότι «δεν πρόκειται για αστυνομικό ανάγνωσμα με το ερώτημα "ποιος σκότωσε", αλλά για ένα μυθιστόρημα με βίαιες σκηνές, σκοτωμούς και βασανισμούς, με δράση που ολοκληρώνεται με την τιμωρία των "κακών"».

Το καλοκαίρι του 1932 ο Μίλτον Ράιτ, αμερικανός διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, έχει το αμφίβολο προνόμιο να προσαχθεί ενώπιον του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος επισκέπτεται το τοπικό καλλιτεχνικό φεστιβάλ και τον διακρίνει ανάμεσα στους θεατές - είναι ο μοναδικός νέγρος μεταξύ των κατοίκων της περιοχής.

Ostinato στα ιταλικά σημαίνει πεισματάρης.

Ενας άνδρας σε πλήρη απόγνωση. Ενα αγόρι, ο γιος του, πυλώνας δίπλα του, η ματιά της λογικής, απέναντι στον πανικό και στο άγχος που θολώνουν τη σκέψη.

«Από την εμπειρία που έχω, θα έλεγα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πλήττουν αν επιχειρήσεις να τους πεις την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ακόμα κι αν είσαι εξαιρετικά σύντομος. Εμένα πάντως μου αρέσει πολύ αυτού του είδους η πλήξη, επειδή πραγματικά δεν θα ήθελα να περιγράψω ούτε στον εαυτό μου ούτε και σε κανέναν άλλον την αναμφίβολα ενδιαφέρουσα ιστορία που θα ακολουθούσε την κατάρρευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος» έγραφε πριν από μερικά χρόνια ο Ρόμπερτ Μενάσε.

Ο Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ είναι ο θεμελιωτής του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, του αποκαλούμενου néo-polar, εκείνος που προσέδωσε στο αμερικανικό hardboiled κοινωνικές και πολιτικές αποχρώσεις με βάση τη μαρξιστική θεωρία.