Η Γιουντόρα Γουέλτι (1909-2001) δεν είναι άγνωστη στο αναγνωστικό κοινό της χώρας μας. Το 1992 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια κυκλοφόρησε σε μετάφραση Ανδρέα Αποστολίδη το μυθιστόρημά της Η κόρη του αισιόδοξου δικαστή Μακ Κέλβα (το οποίο είχε τιμηθεί με το βραβείο Πούλιτζερ), αλλά δεν είχε την επιτυχία που του άξιζε.
«Είναι ένα μεγάλο κτίριο με ένα φαρδύ φουγάρο με 15 (δεκαπέντε) φούρνους. Από κάτω από έναν κήπο είναι δύο μεγάλοι υπόγειοι θάλαμοι απέραντοι.
Εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη πριν από δεκαοκτώ μήνες και του πήρε, λέει, λίγο καιρό να συνηθίσει ότι είχε γείτονες που λέγονταν Περικλής, Πλάτωνας, Αριστοτέλης.
Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου, που έχει καθιερωθεί διεθνώς από την UNESCO στις 23 Απριλίου, πραγματοποιείται το Σάββατο 21 Απριλίου Περίπατος Βιβλίου στο κέντρο της Αθήνας.
Γνωριστήκαμε στο Παρίσι.
Διηγήματα-μινιατούρες για την παιδική ηλικία και τον θάνατο, για τη νιότη και τα γηρατειά, για την ευρωστία και την αρρώστια, για την περίθαλψη και τον έρωτα, αλλά και για ποικίλες άδηλες εκδοχές της καθημερινότητας περιλαμβάνει το πρώτο πεζογραφικό βιβλίο της Ελένης Στελλάτου (γεν. 1978).
«Πώς παραμένει άπατρις ο ιστορικός;» ρωτούσε σε ένα από τα ερεθιστικά βιβλία της (Η Δύση της Ανατολής) η πρόωρα χαμένη Ελλη Σκοπετέα. Παραφράζοντάς την, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει:
Ποιος είναι ο Λόρενς Φερλινγκέτι του οποίου το βιβλιοπωλείο City Lights είναι ο ζωντανός θρύλος του Σαν Φρανσίσκο; Τόσο ζωντανός όσο και η Γκόλντεν Γκέιτ Μπριτζ;
«Τα λάστιχα βουίζουν στην υγρή άσφαλτο σαν τη μηχανή προβολής του κινηματογράφου».
Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει με σαφήνεια στο πεδίο, αλλά και στις συνδηλώσεις του: πρόκειται αφενός για την ίδια τη διατύπωση του Ιωάννη Κωλέττη στην Εθνοσυνέλευση τον Ιανουάριο του 1844, καταστατική αρχή της «Μεγάλης Ιδέας», αφετέρου για τον αντίστοιχο τίτλο του δοκιμίου του Κωνσταντίνου Θ. Δημαρά στο οποίο ο διαπρεπής ιστορικός ανέλυε το ιδεολογικό υπόβαθρο και εξέθετε τις περιστάσεις της εξαγγελίας της.
Ο Μιχαήλ Επστάιν την Τρίτη 17 Απριλίου, στις 19.00, θα παρουσιάσει το βιβλίο του στο Ιδρυμα Λασκαρίδη (2ας Μεραρχίας 36 & Ακτής Μουτσοπούλου, Πειραιάς), ενώ την Τετάρτη 18 Απριλίου, στις 11.00-13.00, θα συνομιλήσει με μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και νέους ερευνητές για «Το μέλλον των ανθρωπιστικών επιστημών»
Οι επιθέσεις της 11/9/2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπήρξαν καθοριστικές σε ποικίλα επίπεδα.
Η θέση την οποία διεκδικεί η γυναικεία παρουσία στα βιβλία της Ευγενίας Φακίνου ορίζει εν πολλοίς και την κοινωνική διάσταση της πεζογραφίας της.
Δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση του 2008 και την ανεπαρκή πολιτικά διαχείρισή της, ο νοητός ιδεολογικός χάρτης της δυτικής κοινωνίας μοιάζει ριζικά διαφοροποιημένος. Λαϊκιστικά, ευρωσκεπτικιστικά ή αντισυστημικά ρεύματα διαπέρασαν το πολιτικό σκηνικό στη Βρετανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία.
Δεν αρκεί να δεις προσχέδια, σχέδια, τυπωμένα βιβλία ή περιοδικά για να κατανοήσεις τον τρόπο με τον οποίο ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας ασχολήθηκε με την εικονογράφηση εκδόσεων.
Το θέμα αυτής της «Μικρής Εισαγωγής» δεν συγκρίνεται σε όγκο με τη βιβλιογραφία του 1821 ή για τον εμφύλιο πόλεμο του 1946-49, και όμως είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι δεν απασχόλησε το μυαλό και τη σκέψη των Ελλήνων εξίσου;
Δεν πρωτοτυπεί κανείς λέγοντας ότι ο Τίτος Πατρίκιος ανήκει στους σημαντικότερους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.
Με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, και συνάμα την πολιτική και την κοινωνική κρίση που την έθρεψαν και τη συνοδεύουν, είδαμε, σε παγκόσμιο επίπεδο, τη βία και την εγκληματικότητα να εντείνονται. Υποψήφιοι ή και εκλεγμένοι ηγέτες μιλούν τον λόγο του μίσους.
Η συρροή επετείων πραγματικά κοσμοϊστορικών γεγονότων κατά τη διαδρομή του 2017, της εκδήλωσης της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης το 1517, της Φεβρουαριανής και της Οκτωβριανής επανάστασης στη Ρωσία το 1917, επισκίασε στη χώρα μας κάποιες άλλες επετείους, όχι λιγότερο σημαντικές για τη σύγχρονη ανθρωπότητα. Μία από αυτές είναι η ανεξαρτησία αλλά και ο διαμελισμός της Ινδίας στις 15 Αυγούστου του 1947.
Με τι υλικά φτιάχνεται η ποίηση στον καιρό μας; Τι ακριβώς μεταφέρει ο καλλιτέχνης στο εργαστήριό του και με ποιον τρόπο πασχίζει να του δώσει σχήμα;