Ποιος είναι ο Λόρενς Φερλινγκέτι του οποίου το βιβλιοπωλείο City Lights είναι ο ζωντανός θρύλος του Σαν Φρανσίσκο; Τόσο ζωντανός όσο και η Γκόλντεν Γκέιτ Μπριτζ;
«Τα λάστιχα βουίζουν στην υγρή άσφαλτο σαν τη μηχανή προβολής του κινηματογράφου».
Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει με σαφήνεια στο πεδίο, αλλά και στις συνδηλώσεις του: πρόκειται αφενός για την ίδια τη διατύπωση του Ιωάννη Κωλέττη στην Εθνοσυνέλευση τον Ιανουάριο του 1844, καταστατική αρχή της «Μεγάλης Ιδέας», αφετέρου για τον αντίστοιχο τίτλο του δοκιμίου του Κωνσταντίνου Θ. Δημαρά στο οποίο ο διαπρεπής ιστορικός ανέλυε το ιδεολογικό υπόβαθρο και εξέθετε τις περιστάσεις της εξαγγελίας της.
Ο Μιχαήλ Επστάιν την Τρίτη 17 Απριλίου, στις 19.00, θα παρουσιάσει το βιβλίο του στο Ιδρυμα Λασκαρίδη (2ας Μεραρχίας 36 & Ακτής Μουτσοπούλου, Πειραιάς), ενώ την Τετάρτη 18 Απριλίου, στις 11.00-13.00, θα συνομιλήσει με μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και νέους ερευνητές για «Το μέλλον των ανθρωπιστικών επιστημών»
Οι επιθέσεις της 11/9/2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπήρξαν καθοριστικές σε ποικίλα επίπεδα.
Η θέση την οποία διεκδικεί η γυναικεία παρουσία στα βιβλία της Ευγενίας Φακίνου ορίζει εν πολλοίς και την κοινωνική διάσταση της πεζογραφίας της.
Δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση του 2008 και την ανεπαρκή πολιτικά διαχείρισή της, ο νοητός ιδεολογικός χάρτης της δυτικής κοινωνίας μοιάζει ριζικά διαφοροποιημένος. Λαϊκιστικά, ευρωσκεπτικιστικά ή αντισυστημικά ρεύματα διαπέρασαν το πολιτικό σκηνικό στη Βρετανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία.
Δεν αρκεί να δεις προσχέδια, σχέδια, τυπωμένα βιβλία ή περιοδικά για να κατανοήσεις τον τρόπο με τον οποίο ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας ασχολήθηκε με την εικονογράφηση εκδόσεων.
Το θέμα αυτής της «Μικρής Εισαγωγής» δεν συγκρίνεται σε όγκο με τη βιβλιογραφία του 1821 ή για τον εμφύλιο πόλεμο του 1946-49, και όμως είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι δεν απασχόλησε το μυαλό και τη σκέψη των Ελλήνων εξίσου;
Δεν πρωτοτυπεί κανείς λέγοντας ότι ο Τίτος Πατρίκιος ανήκει στους σημαντικότερους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.
Με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, και συνάμα την πολιτική και την κοινωνική κρίση που την έθρεψαν και τη συνοδεύουν, είδαμε, σε παγκόσμιο επίπεδο, τη βία και την εγκληματικότητα να εντείνονται. Υποψήφιοι ή και εκλεγμένοι ηγέτες μιλούν τον λόγο του μίσους.
Η συρροή επετείων πραγματικά κοσμοϊστορικών γεγονότων κατά τη διαδρομή του 2017, της εκδήλωσης της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης το 1517, της Φεβρουαριανής και της Οκτωβριανής επανάστασης στη Ρωσία το 1917, επισκίασε στη χώρα μας κάποιες άλλες επετείους, όχι λιγότερο σημαντικές για τη σύγχρονη ανθρωπότητα. Μία από αυτές είναι η ανεξαρτησία αλλά και ο διαμελισμός της Ινδίας στις 15 Αυγούστου του 1947.
Με τι υλικά φτιάχνεται η ποίηση στον καιρό μας; Τι ακριβώς μεταφέρει ο καλλιτέχνης στο εργαστήριό του και με ποιον τρόπο πασχίζει να του δώσει σχήμα;
Ο Αλέξης Πανσέληνος είναι παθιασμένος με την κλασική μουσική. Στην αρχή φιλοδοξούσε να γίνει μουσικός. Στο τέλος έγινε ένας μελωδικός συγγραφέας.
Οταν ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ, πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου των Κομισαρίων του Λαού, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ενωσης, εκλεκτό μέλος της παλιάς φρουράς των μπολσεβίκων, πέθανε στις 9 Νοεμβρίου 1986, η κυβερνητική εφημερίδα «Ιζβέστια» τον χαρακτήρισε ως «προσωπικό συνταξιούχο πανενωσιακής σημασίας».
Ελάχιστοι θα φαντάζονταν πως ο Πολ Οστερ, που μας είχε συνηθίσει σε ευσύνοπτα, για τα αμερικανικά δεδομένα, μυθιστορήματα, θα εξέδιδε στα 70 χρόνια του αυτό το θηριώδες βιβλίο, ένα bildungsroman, ένα μυθιστόρημα της ενηλικίωσης τόσο φιλόδοξο και πρωτότυπο ως σύνθεση και κατασκευή, το οποίο ωστόσο το αρχίζεις και δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου.
Η «Αραβική Ανοιξη» πριν από 6-7 χρόνια υπήρξε το τέλος της προσπάθειας εκσυγχρονισμού στις χώρες του Ισλάμ.
Ο Φίλιπ Κερ, ο οποίος απεβίωσε προσφάτως από καρκίνο, είχε γεννηθεί στο Εδιμβούργο το 1956. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ και εργάστηκε ως κειμενογράφος στη διαφήμιση και αρθρογράφος σε εφημερίδες (The Sunday Times, Evening Standard, New Statesman).
Κανένας δεν μπορεί να αφηγηθεί την πλοκή ενός αφηγήματος του Κορτάσαρ... Αν επιχειρήσουμε να το συνοψίσουμε, θα διαπιστώσουμε πως κάτι πολύτιμο έχει χαθεί» έλεγε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
Στο εξώφυλλο βλέπουμε μια γυναίκα με το νυφικό της να ποζάρει χαμογελαστή στην ταράτσα του σπιτιού της, την παραμονή του γάμου της, το καλοκαίρι του 1954, στην Καλαμάτα. Είναι η Βασιλική Παπαχρήστου η οποία θα παντρευτεί τον συνονόματό της Βασίλη, τον «γιατρό των φτωχών», και το 1955 θα φέρει στον κόσμο την πρωτότοκη κόρη τους, τη γνωστή δημοσιογράφο και θεατρική συγγραφέα Ρούλα Γεωργακοπούλου.