Βιβλία

«Είσαι λοιπόν ο ξακουστός Βιργίλιος, / πηγή που ποταμό αναβράει το λόγο; / με θώρι ντροπαλό τού απηλογιέμαι. / Ω φως των άλλων βάρδων και καμάρι, / θυμήσου τη μακριά σπουδή, με πόση / μεγάλη αγάπη το έργο σου ερευνούσα! / Εσύ 'σαι κι ο ποιητής κι ο δάσκαλός μου /, εσύ 'σαι ο μόνος οδηγός που επήρα / στην όμορφη γραφή που ετίμησέ με!». Με αυτά τα λόγια ο Δάντης απευθύνεται στον δάσκαλο και οδηγό του Βιργίλιο καθώς τον συναντά σκιά στον δρόμο του και τον εξορκίζει, στον θεό που δεν γνώρισε o ίδιος, να του γίνει οδηγός: «την πόρτα ν' αξιωθώ να δω του Πέτρου / και τις ψυχές που τόσο λες θλιμμένες». (Θεία κωμωδία, Η Κόλαση, Α, μτφρ. Ν. Καζαντζάκης).

«Οταν γράφω μυθοπλασία, μου λένε ότι αυτοβιογραφούμαι· όταν αυτοβιογραφούμαι, μου λένε ότι γράφω μυθοπλασία. Αφού λοιπόν εγώ δεν το πιάνω τόσο καλά και εκείνοι είναι τόσο έξυπνοι, ας αποφασίσουν κι ας μου πουν οι ίδιοι». Κάπως έτσι, με ειρωνική οργή και ακλόνητη αυτοπεποίθηση, απαντούσε ο πολυγραφότατος Φίλιπ Ροθ στις διάφορες επικρίσεις ότι με τα βιβλία του άλλο δεν έκανε παρά να πλαστογραφεί τον εαυτό του.

Κανένας πόλεμος δεν υπήρξε τόσο καταστρεπτικός όσο ο Β' Παγκόσμιος και για κανέναν άλλον δεν γράφτηκαν και εξακολουθούν να γράφονται τόσα πολλά. Συνήθως οι ιστορικοί καταγράφουν τα όσα συνέβησαν τόσο στο πολιτικό επίπεδο όσο και σε εκείνο των μαχών και των καταστροφών.

Οταν ο Απόστολος Δοξιάδης και ο Σταύρος Τσακυράκης δέχθηκαν πρόταση του συλλόγου ελλήνων φοιτητών της Οξφόρδης να συνομιλήσουν για την ελληνική κοινωνία και την πολιτική μετά τη μεταπολίτευση του 1974, δεν είχαν σκοπό να εκδώσουν τον διάλογό τους. Στη συνέχεια όμως αποδέχθηκαν πρόταση του εκδότη του έργου να δημοσιευθεί η συνομιλία τους, με πρώτο αναφερόμενο συγγραφέα τον Τσακυράκη, καθώς αυτός διατύπωνε απαντήσεις σε ερωτήσεις και παρατηρήσεις του Δοξιάδη.

Το πρόσφατο μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη είναι επίκαιρο, ωστόσο δεν αναφέρεται ευθέως στα μνημόνια και στην κρίση που πλήττει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

Επρεπε να περάσουν περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες για να επιστρέψει ο Μπόντο Κίρχοφ στην Αθήνα.

Στην Όλγκα Τοκάρτσουκ απονεμήθηκε το Διεθνές Βραβείο Booker 2018, όπως ανακοινώθηκε αργά το βράδυ της Τρίτης στο Μουσείο Βικτόρια και Άλμπερτ στο Λονδίνο.

Ο προκλητικός τίτλος «Τρελοί, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί», αν και κατά τι επιθετικότερος του πρωτότυπου αγγλικού («Fools, Frauds and Firebrands»), αποδίδει εν τούτοις με επιτυχία το περιεχόμενο του εν λόγω τόμου: πρόκειται για μια κατά μέτωπον επίθεση στις επιστημονικές πρακτικές και στο πολιτικό σκεπτικό μιας σειράς επιφανών αριστερών διανοουμένων.

ο μυθιστόρημα του Γιουτζίν Κιρόβιτς που γράφτηκε μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου του 2014 έχει περάσει από σαράντα κύματα μέχρι να εκδοθεί.

Ο Ζέριν είναι ένας ιδιαίτερα εύπορος εισοδηματίας που ροκανίζει την πλήξη του σε μιαν ανώνυμη παραθαλάσσια πόλη επαναπαυμένη στα τουριστικά της κέρδη.

Ο διεθνώς αναγνωρισμένος Αβραάμ Β. Γεοσούα δεν ήταν ο μόνος που επισκέφθηκε την Ελλάδα.

Βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα, μαζί με πέντε ακόμη ισραηλινούς συγγραφείς, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την «Αθήνα, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018».

Το νέο βιβλίο του Δημήτρη Πλάντζου με τον τίτλο «Η τέχνη της ζωγραφικής στον αρχαιοελληνικό κόσμο» έρχεται να συμπληρώσει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης

Δεν πέρασαν πολλές ημέρες από τότε που εκδόθηκε το βιβλίο «Πυρ και μανία: Στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ» (στις 5 του περασμένου Ιανουαρίου) του δημοσιογράφου Μάικλ Γουλφ και στο Διαδίκτυο κυκλοφόρησε μια φωτογραφία του δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν να ξεφυλλίζει το βιβλίο σκασμένος στα γέλια. Πρόκειται φυσικά για φωτομοντάζ. Στο μεταξύ το βιβλίο κάνει θραύση σε πωλήσεις στις ΗΠΑ

Την καλαισθησία των ελληνικών εκδόσεων θαύμασαν ξένοι συγγραφείς και εκδότες στην πρόσφατη Διεθνή Έκθεση

Το ερωτηματολόγιο της HELEXPO προς τους επισκέπτες της 15ης Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (ΔΕΒΘ), που διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα, ζητούσε μεταξύ άλλων να την αποτιμήσουμε σε σύγκριση με άλλες εκθέσεις βιβλίου στην Ελλάδα.

Πώς μπορεί να συναντηθούν στις αρχές της δεκαετίας του 1950 (από το 1950 μέχρι και το 1953) ένας ζωγράφος που χαλάει ξαφνικά τις σχέσεις του με έναν σημαντικό οικονομικό παράγοντα, μια πλούσια κόρη με άστατη καρδιά, ένας βιομήχανος χαλβά, ένας επιχειρηματίας με αδιαφανές δίκτυο δραστηριοτήτων, ένας κεντροαριστερός δικηγόρος που εκλέγεται βουλευτής, ένας πιτσιρικάς που είναι βυθισμένος στις σεξουαλικές του φαντασιώσεις, ένα πρώην στέλεχος της ΟΠΛΑ που είναι πλέον έτοιμο να αναλάβει οποιαδήποτε ύποπτη δουλειά, δυο αδέλφια με αιμομικτικό δεσμό, ένας στρατιωτικός που αγωνίζεται πάση θυσία να αποφύγει τη συμμετοχή του στον πόλεμο της Κορέας και ένας παράξενος πρωτοπρόσωπος αφηγητής που ξέρει όσο κανένας άλλος την τέχνη των μεταμορφώσεων;

Το Τούνελ του Ερνέστο Σάμπατο είναι μια ιστορία πάθους.

«Δεν είναι κατασχέσεις, είναι αφαίρεση χρημάτων από κάποιους λογαριασμούς. Δεν είναι κατάσχεση λογαριασμών.

Τι κοινό έχουν ο αποκλεισμός της Πηνελόπης στον γυναικωνίτη και η ήττα της Χίλαρι Κλίντον στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016;