Βιβλία

Στην τελετή απονομής των λογοτεχνικών βραβείων του ηλεκτρονικού περιοδικού «Ο Αναγνώστης» στο Μουσείο Μπενάκη πριν από λίγες μέρες, ο σκηνογράφος Γιώργος Ζιάκας τιμήθηκε με το Ειδικό Βραβείο Καλλιτεχνικού Σχεδιασμού για το βιβλίο του «Γιώργος Ζιάκας, θέατρο, κινηματογράφος, ζωγραφική» (Θεμέλιο, 2017)

Σε ειδική τελετή στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς απονεμήθηκαν το βράδυ της Τρίτης 12 Ιουνίου τα Λογοτεχνικά

Οι σύγχρονοι αστυνομικοί συγγραφείς βάζουν συνήθως τους ήρωές τους να δρουν στη σημερινή εποχή, ενσωματώνοντας στην πλοκή στοιχεία της πραγματικότητας, η οποία αναμφίβολα επιδρά στις σκέψεις και στη συμπεριφορά τους. Αναμφίβολα, χρησιμοποιούν την αστυνομική ίντριγκα ως όχημα για να μιλήσουν για τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας, έστω κι αν ορισμένοι κριτικοί αυτό το θεωρούν αρνητικό.

Ο υπολοχαγός του γαλλικού στρατού Φερνάν Μπροντέλ συνελήφθη από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής το 1940 και παρέμεινε αιχμάλωτος ως το 1945 στις φυλακές της Λυβέκης. Αυτήν ακριβώς την πενταετία της αιχμαλωσίας συνέγραψε την περίφημη διατριβή του που εκδόθηκε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με τίτλο «Η Μεσόγειος και ο μεσογειακός κόσμος την εποχή του Φιλίππου Β΄».

Τι είναι η γενεαλογία, τι είναι τα γενεαλογικά δέντρα, γιατί πολλοί πασχίζουν μέσα από προφορικές πληροφορίες, κιτρινισμένα και τσαλακωμένα χαρτιά, από παλιές φωτογραφίες να βρουν τις ρίζες της γενιάς τους, και τι παλεύουν να αποδείξουν με αυτό;

Εξι ιστορίες που χωρίς να διαχωρίζονται με αυστηρό τρόπο μεταξύ τους αποδεσμεύουν γενναίες δόσεις οργής, θυμού και βίας.

Τον Μάιο του 2005 αποκαλύφθηκε στην Ισπανία ένα μεγάλο σκάνδαλο πλαστοπροσωπίας που έκανε τον γύρο του κόσμου.

Σε οποιοδήποτε εγχειρίδιο Συνταγματικού Δικαίου ανατρέξει κανείς θα διαπιστώσει ότι η νομοθέτηση, δηλαδή η διαδικασία παραγωγής των κανόνων δικαίου και το περιεχόμενό τους, εξετάζεται πρωτίστως υπό το πρίσμα της τυχόν αντίθεσής τους με το Σύνταγμα και σχεδόν καθόλου δεν συνδέεται με την πραγματική διαδικασία που οδηγεί στην παραγωγή ενός τέτοιου κανόνα, υπό την έννοια της έρευνας γύρω από την ορθότητα μιας νομοθετικής επιλογής.

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο το πρώτο μυθιστόρημα ενός συγγραφέα να είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό.

Μια ηλικιωμένη Αθηναία, μια γριά μάνα, που έχει πια αρχίσει να ξεχνάει.

Στην ακαδημαϊκή και γενικότερα στην επιστημονική εκδοτική παραγωγή που κατακλύζεται από εγχειρίδια προς ικανοποίηση των περιορισμένων εκπαιδευτικών αναγκών των εγχώριων πανεπιστημίων, η έκδοση κλασικών κειμένων στον χώρο της οικονομικής ιστορίας και της οικονομικής επιστήμης, γενικότερα, αποτελεί εκδοτικό γεγονός πρώτου μεγέθους, ιδιαίτερα αν αυτή αφορά κείμενα ενός εκ των σημαντικότερων διανοητών, του Max Weber.

Σε κάποιο ακριτικό αιγαιοπελαγίτικο νησί, «ο λιγόλαλος δάσκαλος» γράφει εδώ και χρόνια ένα βιβλίο για τους συντοπίτες του. Οι σελίδες αυτές μάς ταξιδεύουν στο «ξεμύτισμα της δεκαετίας του '60» και σχηματίζουν ένα ολοζώντανο μωσαϊκό από εξατομικευμένες, αλλά κυρίως από συλλογικές περιπέτειες.

Με την τριλογία του Για ένα πακέτο «Αρωμα» (1992), Χαιρετίσματα από τον Νότο (1994) και Απέραντες συνοικίες. Εγχρωμο σινεμασκόπ (2001), την οποία αποτελούν μία συλλογή διηγημάτων και δύο μυθιστορήματα αντιστοίχως, ο Γεράσιμος Δενδρινός γελοιογραφεί, σε εξαιρετικά λεπτούς και διακριτικούς τόνους, τις μικροαστικές οικογενειακές σχέσεις αλλά και τα ιδεολογικά σύμβολα της χούντας στο Θριάσιο Πεδίο.

Μιλώντας με τον Κλάουντιο Μάγκρις συνειδητοποιεί κανείς ότι ούτε η σκέψη ούτε το έργο του μπορούν να περιγραφούν συνοπτικά ή να περιοριστούν σε καλούπια - όπως ακριβώς το magnum opus του

Στην εκπνοή της δεκαετίας του 1990 ένα σμήνος ακατάληπτων όρων προσγειώνονταν στα βιβλία γλωσσικής διδασκαλίας του ελληνικού λυκείου.

Το Φεστιβάλ ΛΕΑ - Λογοτεχνία Εν Αθήναις (Festival LEA - Literatura En Atenas) γιορτάζει εφέτος τα δέκα του χρόνια. Πρόκειται, δίχως αμφιβολία, για μια επιτυχημένη ιστορία.

To 2005 το τότε Εθνικό Κέντρο Βιβλίου θα απένεμε το πρώτο του Βραβείο Αναγνωστών. Με sms, με e-mail –ή και με

Η πρώτη πεζογραφική απόπειρα της Μαρίας Στασινοπούλου ήταν η συλλογή διηγημάτων Κυρία, με θυμάστε; που κυκλοφόρησε το 2010.

Καθηγητής Ανθρωπιστικών Σπουδών, Φιλοσοφίας και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον από το 1990, διακεκριμένος μελετητής του Νίτσε, της πλατωνικής μεταφυσικής και αισθητικής, όπως και της σωκρατικής φιλοσοφίας, ο 72χρονος σήμερα Αλέξανδρος Νεχαμάς είναι από τις 17 Μαΐου το πιο πρόσφατο τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Είναι μάλλον παράδοξο να διαβάζει κανείς ή να σχολιάζει ένα άγνωστο ως σήμερα κείμενο που ολοκληρώθηκε περίπου 75 χρόνια πριν.