Βιβλία

Αμάντα Μιχαλοπούλου

Επιλέγουν και γράφουν:

Το 1998, η Χρύσα Σπυροπούλου ξεκινούσε τη συγγραφική της σταδιοδρομία με μια αστυνομική νουβέλα που είχε τίτλο Ομίχλη στη λίμνη.

Κεντρικός ήρωας στο βιβλίο Λίγη φλόγα, πολλή στάχτη (2015) του Γιάννη Ατζακά είναι το αυτοβιογραφικό πρόσωπο της μυθιστορηματικής του τριλογίας Διπλωμένα φτερά (2007), Θολός βυθός (2008) και Φως της Φονιάς (2013), που ξεκινάει τη διαδρομή του σαν οκτάχρονο αγόρι από τη Θάσο του Εμφυλίου, συνεχίζει με μια μακρά περιπλάνηση στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης (όπου μολονότι γιος κομμουνιστή ανακαλύπτει ένα καταφύγιο θαλπωρής) και επιστρέφει ως έφηβος στον τόπο της γέννησής του (εξακολουθώντας να βασανίζεται από την πατρική απουσία).

Η ένταξη της χώρας μας στην ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία αποτέλεσε κορυφαία στρατηγική επιλογή.

Αν δώσει κανείς πίστη στον ίδιο τον Μπένεντικτ Αντερσον (1936-2015), σημαντικό πολιτικό επιστήμονα που άνοιξε νέους δρόμους στη μελέτη του εθνικισμού με τις «Φαντασιακές κοινότητες», τα βασικά θέματα της αυτοβιογραφίας του είναι δύο:

Ο Πάουλ Τσέλαν (1920-1970) ανήκει στους κορυφαίους ποιητές του 20ού αιώνα αλλά και στους πλέον δυσκολομετάφραστους, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως είναι σχεδόν αδύνατον να μεταφραστεί.

Βρισκόμαστε στη Ρώμη, κατά το σωτήριον έτος 1599, και παρακολουθούμε έναν απίθανο αγώνα τένις. Από τη μια πλευρά έχουμε τον Καραβάτζο, τον θρύλο της ιταλικής ζωγραφικής, και από την άλλη τον πολυσχιδή ισπανό ποιητή Φρανθίσκο δε Κεβέδο.

«Ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο άνθρωπος;» αναρωτιέται ο εικοσιεξάχρονος Ντάνιελ Μέντελσον ένα βράδυ ακούγοντας τον σκληρό, αυστηρό και ζόρικο πατέρα του να του κάνει ένα γλυκό σχόλιο.

Αρχίζει, όπως μαθαίνουμε, η πιλοτική λειτουργία τριών τμημάτων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (ΕΒΕ) στις νέες εγκαταστάσεις της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (ΚΠΙΣΝ) στο Φάληρο

Ο Μαξ Μπήρμπομ (1872-1956) υπήρξε διάσημος άγγλος δανδής, συγγραφέας, κριτικός, σκιτσογράφος, δεξιοτέχνης της λογοτεχνικής παρωδίας και του παστίς, ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα στους λονδρέζικους καλλιτεχνικούς κύκλους της βικτωριανής και εδουαρδιανής εποχής - ο «ασύγκριτος Μαξ», όπως τον αποκάλεσε ο Μπέρναρντ Σω παραδίδοντάς του τη στήλη της θεατρικής κριτικής το 1898 στο περιοδικό Saturday Review.

Ως τον Μάιο του 1840 στη Βρετανία τα ταχυδρομικά έξοδα της αλληλογραφίας πλήρωναν οι παραλήπτες.

Ο κριτικός Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, που παρακολουθεί συστηματικά τη λογοτεχνική παραγωγή στην Ελλάδα από το 1979 και τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με «Το Βήμα της Κυριακής», δεν συνηθίζει να δίνει συνεντεύξεις.

Σε μια σημαντική καμπή της εξέλιξής της βρίσκεται η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων 174 χρόνια μετά την ίδρυσή της, διευρύνοντας διαρκώς την πνευματική εμβέλειά της σε πολλαπλά επίπεδα:

Οι σημαντικοί πεζογράφοι - αλλά και ποιητές - από τα Βαλκάνια αρχίζουν σιγά-σιγά να γίνονται γνωστοί και στη χώρα μας μαζί με άλλους, άγνωστους ως σήμερα, από την Κεντρική Ευρώπη.

Σε δημόσιες και ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες του εξωτερικού εφαρμόζεται εκτεταμένα για τους δανεισμούς, εδώ και χρόνια, το σελφ-σέρβις σύστημα: σε μηχανήματα που βρίσκονται εγκατεστημένα μέσα και έξω από τη βιβλιοθήκη οι χρήστες μπορούν να σκανάρουν τα στοιχεία των βιβλίων που επιθυμούν να δανειστούν (τη λεγόμενη RFID ετικέτα με τα στοιχεία ταυτότητας κάθε βιβλίου)

«Πήγα στο δάσος επειδή επιθυμούσα να ζήσω συνειδητά, να αντιμετωπίσω μονάχα τα ουσιώδη της ζωής και να δω αν θα μπορούσα να μάθω όσα είχε να μου διδάξει» έγραφε το 1854 ο H.D. Thoreau (Walden ή η ζωή στο δάσος, μετάφραση Β. Αθανασιάδης, Κέδρος).

Η κρίση εμπνέει και κατευθύνει τους αστυνομικούς συγγραφείς παντού στην Ευρώπη.

To 1904 ο άσημος τότε Ιρλανδός Τζέιμς Τζόις δραπετεύει με τη σύντροφό του Νόρα Μπάρνακλ από την καταχρεωμένη οικογένειά του και την καταπιεστική κοινωνία του καθολικού Δουβλίνου για την ηπειρωτική Ευρώπη.

Το νέο βιβλίο της Μαρίλιας Αϊζενστάιν αποτελεί συλλογή ορισμένων από τα σημαντικότερα άρθρα της, τα οποία δημοσιεύτηκαν από το 1992 έως και το 2011 σε ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους.