Βιβλία

Πιερ Λεμέτρ

Οleg Κhlevniuk

Timothy Brook

Devin E. Naar

Κeith Lowe

David Mamet

Λεονάρδο Παδούρα

Ορχάν Παμούκ

Χριστόφορος Μηλιώνης

Αμάντα Μιχαλοπούλου

Επιλέγουν και γράφουν:

Το 1998, η Χρύσα Σπυροπούλου ξεκινούσε τη συγγραφική της σταδιοδρομία με μια αστυνομική νουβέλα που είχε τίτλο Ομίχλη στη λίμνη.

Κεντρικός ήρωας στο βιβλίο Λίγη φλόγα, πολλή στάχτη (2015) του Γιάννη Ατζακά είναι το αυτοβιογραφικό πρόσωπο της μυθιστορηματικής του τριλογίας Διπλωμένα φτερά (2007), Θολός βυθός (2008) και Φως της Φονιάς (2013), που ξεκινάει τη διαδρομή του σαν οκτάχρονο αγόρι από τη Θάσο του Εμφυλίου, συνεχίζει με μια μακρά περιπλάνηση στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης (όπου μολονότι γιος κομμουνιστή ανακαλύπτει ένα καταφύγιο θαλπωρής) και επιστρέφει ως έφηβος στον τόπο της γέννησής του (εξακολουθώντας να βασανίζεται από την πατρική απουσία).

Η ένταξη της χώρας μας στην ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία αποτέλεσε κορυφαία στρατηγική επιλογή.

Αν δώσει κανείς πίστη στον ίδιο τον Μπένεντικτ Αντερσον (1936-2015), σημαντικό πολιτικό επιστήμονα που άνοιξε νέους δρόμους στη μελέτη του εθνικισμού με τις «Φαντασιακές κοινότητες», τα βασικά θέματα της αυτοβιογραφίας του είναι δύο:

Ο Πάουλ Τσέλαν (1920-1970) ανήκει στους κορυφαίους ποιητές του 20ού αιώνα αλλά και στους πλέον δυσκολομετάφραστους, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως είναι σχεδόν αδύνατον να μεταφραστεί.

Βρισκόμαστε στη Ρώμη, κατά το σωτήριον έτος 1599, και παρακολουθούμε έναν απίθανο αγώνα τένις. Από τη μια πλευρά έχουμε τον Καραβάτζο, τον θρύλο της ιταλικής ζωγραφικής, και από την άλλη τον πολυσχιδή ισπανό ποιητή Φρανθίσκο δε Κεβέδο.

«Ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο άνθρωπος;» αναρωτιέται ο εικοσιεξάχρονος Ντάνιελ Μέντελσον ένα βράδυ ακούγοντας τον σκληρό, αυστηρό και ζόρικο πατέρα του να του κάνει ένα γλυκό σχόλιο.

Αρχίζει, όπως μαθαίνουμε, η πιλοτική λειτουργία τριών τμημάτων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (ΕΒΕ) στις νέες εγκαταστάσεις της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (ΚΠΙΣΝ) στο Φάληρο

Ο Μαξ Μπήρμπομ (1872-1956) υπήρξε διάσημος άγγλος δανδής, συγγραφέας, κριτικός, σκιτσογράφος, δεξιοτέχνης της λογοτεχνικής παρωδίας και του παστίς, ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα στους λονδρέζικους καλλιτεχνικούς κύκλους της βικτωριανής και εδουαρδιανής εποχής - ο «ασύγκριτος Μαξ», όπως τον αποκάλεσε ο Μπέρναρντ Σω παραδίδοντάς του τη στήλη της θεατρικής κριτικής το 1898 στο περιοδικό Saturday Review.