Βιβλία

Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος ή Μιχάλης Σπιέρος ή Νικόλαος Καλαμάρης.

Η διαδικασία παραγωγής του έντυπου κόμικς μοιάζει σε πολλά σημεία με της κινηματογραφικής ταινίας. Η εικόνα ακολουθεί το σενάριο.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης θα περίμενε κανείς ότι το εμβληματικό μυθιστόρημα του Αρθουρ Κέσλερ Το μηδέν και το άπειρο, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1941, θα έμοιαζε παρωχημένο.

Τον Ιούνιο του 1933 ο Ζορζ Σιμενόν, ως ρεπόρτερ της μεγαλύτερης γαλλικής εφημερίδας της εποχής, της Paris-Soir, ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει συνέντευξη από μια σημαντική προσωπικότητα, τον Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν, που δεν ήταν άλλος από τον Τρότσκι.

Οταν το 2013 κυκλοφόρησε το αστυνομικό μυθιστόρημα του Μάρκου Κρητικού Απιστία μετά φόνου, αναγνώστες και κριτικοί χειροκρότησαν τον καινούργιο συγγραφέα που μπήκε στον χώρο ορμητικά με σκοπό να μείνει και να θριαμβεύσει.

Το καινούργιο βιβλίο του Χ. Α. Χωμενίδη καλύπτει την περίοδο 1860-1927 και στρέφεται γύρω από τα πρόσωπα του Αγγελου Σικελιανού και της Εύας Πάλμερ, που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, ερωτεύτηκαν και ανέπτυξαν κοινή καλλιτεχνική δράση κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου (θα πρέπει στο χρονικό του άνυσμα να υπολογίσουμε και το ιστορικό των οικογενειών τους). Δεν έχουμε ωστόσο να κάνουμε με βιογραφικό μυθιστόρημα, ούτε καν με ιστορικό.

Ανάμεσα στα «εικαστικά μυθιστορήματα» - η καλύτερη, κρίνω, ελληνική απόδοση του «graphic novel», ενός όρου του μάρκετινγκ, που συναντά τη σθεναρή αντίσταση πολλών μελετητ(ρι)ών και δημιουργών, καθώς προκρίνουμε την καθολική χρήση του όρου «κόμικς» - υπάρχει μια κατηγορία που συνδέεται στενά με τη λογοτεχνία: εκείνα που μεταφέρουν ένα έργο από το ένα μέσο (έντυπο λογοτεχνικό βιβλίο) στο άλλο (κόμικς).

Φανταστείτε ότι βρισκόμαστε στο 2600 μ.Χ., σε μια χώρα που περικλείεται από ένα γυάλινο τείχος το οποίο φιλτράρει το φως του ήλιου και την προστατεύει από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Οπου όλα είναι φτιαγμένα από γυαλί: τα δημόσια κτίρια, τα σπίτια, τα πεζοδρόμια.

Στη δεκαετία 1936-1946 ο Ανδρέας Εμπειρίκος συντάσσει μια συλλογή από 33 πεζά κείμενα, την οποία, αρχικά τουλάχιστον, σκόπευε να ονομάσει Οι κύκλοι του Ζωδιακού. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, το 1960, ο ποιητής αποφασίζει να δημοσιεύσει μόνο είκοσι τέσσερα από τα τριάντα τρία κείμενα της συλλογής, υπό τον τίτλο Γραπτά ή Προσωπική μυθολογία (εκδ. «Δίφρος»).

Η πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης τον Αύγουστο του 1917 κράτησε 32 ώρες, εξαφάνισε από προσώπου γης καταστήματα, δημόσια αρχεία, χώρους διασκέδασης, ιδρύματα των μεγάλων θρησκευτικών κοινοτήτων, καθώς κι ένα μεγάλο μέρος της εβραϊκής συνοικίας, και υπήρξε η αφορμή για να αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας της πόλης τόσο στο επίπεδο της ρυμοτομίας όσο και στο επίπεδο της πληθυσμιακής σύνθεσης.

ο βιβλίο Βalkanoir περιέχει είκοσι ένα αστυνομικά διηγήματα από χώρες των Βαλκανίων: Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία.

Εχουν περάσει πενήντα τέσσερα χρόνια από τότε που ο Umberto Eco στο βιβλίο του Κήνσορες και θεράποντες αφιέρωνε εξήντα σελίδες για να αναλύσει μία σελίδα κόμικς του Milton Caniff από τη σειρά του Steve Canyon που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1947 στον αμερικανικό Τύπο και έφτασε να έχει 30 εκατομμύρια καθημερινούς αναγνώστες

H Tουρκία είναι μια χώρα αινιγματική, πολύπλοκη, απρόοπτη. Δεν είναι εύκολο να την προσεγγίσει κανείς με δυτικά μέτρα, ούτε να την ερμηνεύσει επιστρατεύοντας απλοϊκές, μανιχαϊστικές διαζεύξεις.

Με σκηνικό του χώρο τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά (πρωτίστως του Πειραιά, από Πέραμα, Δραπετσώνα και Κερατσίνι μέχρι Ταμπούρια, Ιχθυόσκαλα και Λιπάσματα συν την Ελευσίνα), ο Χριστόπουλος ζωντανεύει στις σελίδες του ωχρούς και καταρρακωμένους ανθρώπους.

Στην ανατριχιαστική αφήγησή του ο Τηλέμαχος Κώτσιας παρακολουθεί, αρχίζοντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, τρεις νεαρούς από τη Δερβιτσιάνη της Ελληνικής Μειονότητας της Αλβανίας που φοιτούν στο λύκειο του Αργυροκάστρου.

Στα τέλη του 1948 ο Τζορτζ Οργουελ, ταλαιπωρημένος από τη φυματίωση, δακτυλογραφούσε ξαπλωμένος στο κρεβάτι το τελικό κείμενο ενός μυθιστορήματος που θα κυκλοφορούσε τον επόμενο χρόνο και θα συγκλόνιζε τον κόσμο. Τίτλος του, «1984».

Είναι κόμικς; Είναι λογοτεχνία; Σε ποια κατηγορία στα ράφια των βιβλιοπωλείων το βρίσκουμε, πώς το διαβάζουμε; Τις επόμενες εβδομάδες, δημιουργοί, μελετητές και άνθρωποι από τον χώρο του βιβλίου γράφουν για το αναδυόμενο και δημοφιλές είδος.

Ο Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε (Καρθαγένη, 1951), μάχιμος δημοσιογράφος την περίοδο 1973-1994 (κάλυψε ένοπλες συγκρούσεις σε πολλά μέρη του κόσμου, Λίβανο, Ελ Σαλβαδόρ, Νικαράγουα), μπήκε δυναμικά στον χώρο της λογοτεχνίας τη δεκαετία του '80 και καθιερώθηκε με το μυθιστόρημα Ο δάσκαλος της ξιφασκίας (1986).

Τα Σιλό αναφέρονται στη βουλγαρική Κατοχή της Καβάλας, της γενέτειρας του συγγραφέα, μεταξύ 1941 και 1944, παρακολουθώντας από απόσταση αναπνοής τα γεγονότα της εποχής.

Ο δρόμος, το βιβλιοπωλείο, η πλατεία και το καφέ διαμορφώνουν τα δρομολόγια της νεωτερικότητας ως χώροι τέλεσης δύο θεμελιωδών πράξεων: της συζήτησης και της ανάγνωσης.