«Climate Correction» επιγράφει το περιοδικό Harper's magazine το τελευταίο ποίημα του Τζον Ασμπερι.
αθώς πλησιάζει η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας (1821-2021), αναμένεται πληθώρα εκδόσεων για μια περίοδο που πολλοί θα νόμιζαν ότι έχει ερευνηθεί επαρκώς.
Το να ασχολείσαι με τον Μπρεχτ χωρίς να του ασκείς κριτική είναι προδοσία» έλεγε ο γερμανός θεατρικός συγγραφέας και ποιητής Χάινερ Μίλερ.
Ο Γρηγόρης Αζαριάδης (1951) έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους σκανδιναβούς ομοτέχνους του.
Την ιδέα για την περιήγηση στους τόπους που περιβάλλουν τις στάσεις μιας συγκοινωνιακής γραμμής την έχουμε δει σε δύο βιβλία της πεζογραφικής παραγωγής των τελευταίων ετών.
Με τα κόμικς ως ατζέντισσα άρχισα να ασχολούμαι από σύμπτωση. Παιδί διάβαζα μεν μανιωδώς Αστερίξ και Τεντέν, Μάχη και Κράνος (ένεκα μεγαλύτερος αδελφός), καμιά Μανίνα και Κατερίνα, πότε πότε και Μίκυ Μάους.
Στο νεκροταφείο Westwood Memorial Park του Λος Αντζελες βρίσκεται ο τάφος του Ρέι Μπράντμπερι που πέθανε το 2012. Στην επιτάφια πλάκα από γρανίτη ο επισκέπτης διαβάζει: «Ρέι Μπράντμπερι, 1920 - 2012.
Tο 1986, δεκαπέντε χρόνια ύστερα από τον θάνατο του Γιώργου Σεφέρη (1971), ο Γιώργος Χειμωνάς δημοσίευσε ένα γραπτό με τίτλο «Οι τρεις συναντήσεις».
Τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα, ο Σέρλοκ Χολμς είχε γίνει ήρωας περιπετειών από πλείστους συγγραφείς ανά τον κόσμο.
Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος ή Μιχάλης Σπιέρος ή Νικόλαος Καλαμάρης.
Η διαδικασία παραγωγής του έντυπου κόμικς μοιάζει σε πολλά σημεία με της κινηματογραφικής ταινίας. Η εικόνα ακολουθεί το σενάριο.
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης θα περίμενε κανείς ότι το εμβληματικό μυθιστόρημα του Αρθουρ Κέσλερ Το μηδέν και το άπειρο, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1941, θα έμοιαζε παρωχημένο.
Τον Ιούνιο του 1933 ο Ζορζ Σιμενόν, ως ρεπόρτερ της μεγαλύτερης γαλλικής εφημερίδας της εποχής, της Paris-Soir, ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει συνέντευξη από μια σημαντική προσωπικότητα, τον Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν, που δεν ήταν άλλος από τον Τρότσκι.
Οταν το 2013 κυκλοφόρησε το αστυνομικό μυθιστόρημα του Μάρκου Κρητικού Απιστία μετά φόνου, αναγνώστες και κριτικοί χειροκρότησαν τον καινούργιο συγγραφέα που μπήκε στον χώρο ορμητικά με σκοπό να μείνει και να θριαμβεύσει.
Το καινούργιο βιβλίο του Χ. Α. Χωμενίδη καλύπτει την περίοδο 1860-1927 και στρέφεται γύρω από τα πρόσωπα του Αγγελου Σικελιανού και της Εύας Πάλμερ, που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, ερωτεύτηκαν και ανέπτυξαν κοινή καλλιτεχνική δράση κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου (θα πρέπει στο χρονικό του άνυσμα να υπολογίσουμε και το ιστορικό των οικογενειών τους). Δεν έχουμε ωστόσο να κάνουμε με βιογραφικό μυθιστόρημα, ούτε καν με ιστορικό.
Ανάμεσα στα «εικαστικά μυθιστορήματα» - η καλύτερη, κρίνω, ελληνική απόδοση του «graphic novel», ενός όρου του μάρκετινγκ, που συναντά τη σθεναρή αντίσταση πολλών μελετητ(ρι)ών και δημιουργών, καθώς προκρίνουμε την καθολική χρήση του όρου «κόμικς» - υπάρχει μια κατηγορία που συνδέεται στενά με τη λογοτεχνία: εκείνα που μεταφέρουν ένα έργο από το ένα μέσο (έντυπο λογοτεχνικό βιβλίο) στο άλλο (κόμικς).
Φανταστείτε ότι βρισκόμαστε στο 2600 μ.Χ., σε μια χώρα που περικλείεται από ένα γυάλινο τείχος το οποίο φιλτράρει το φως του ήλιου και την προστατεύει από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Οπου όλα είναι φτιαγμένα από γυαλί: τα δημόσια κτίρια, τα σπίτια, τα πεζοδρόμια.
Στη δεκαετία 1936-1946 ο Ανδρέας Εμπειρίκος συντάσσει μια συλλογή από 33 πεζά κείμενα, την οποία, αρχικά τουλάχιστον, σκόπευε να ονομάσει Οι κύκλοι του Ζωδιακού. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, το 1960, ο ποιητής αποφασίζει να δημοσιεύσει μόνο είκοσι τέσσερα από τα τριάντα τρία κείμενα της συλλογής, υπό τον τίτλο Γραπτά ή Προσωπική μυθολογία (εκδ. «Δίφρος»).
Η πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης τον Αύγουστο του 1917 κράτησε 32 ώρες, εξαφάνισε από προσώπου γης καταστήματα, δημόσια αρχεία, χώρους διασκέδασης, ιδρύματα των μεγάλων θρησκευτικών κοινοτήτων, καθώς κι ένα μεγάλο μέρος της εβραϊκής συνοικίας, και υπήρξε η αφορμή για να αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας της πόλης τόσο στο επίπεδο της ρυμοτομίας όσο και στο επίπεδο της πληθυσμιακής σύνθεσης.
ο βιβλίο Βalkanoir περιέχει είκοσι ένα αστυνομικά διηγήματα από χώρες των Βαλκανίων: Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία.