Το «Κουαρτέτο του Χάρλεμ», το κύκνειο άσμα του Τζέιμς Μπόλντουιν, για πρώτη φορά στα ελληνικά
Ενα σύγχρονο μυθιστόρημα από την Αμερικανίδα Ελίζαμπεθ Στράουτ για τις οικογενειακές σχέσεις, για τους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουμε ποτέ πλήρως και τους οποίους αγαπάμε πάντοτε ατελώς
Γεώργιος Παπανδρέου και Κυβέλη, Νίκος Μπελογιάννης και Ελλη Παππά, Οθωνας και Αμαλία. Πολιτικοί, βασιλιάδες, αγωνιστές και οι γυναίκες που βρέθηκαν πλάι τους γράφουν την Ιστορία της Ελλάδας στο νέο βιβλίο της ελληνίδας ιστορικού
Η πύκνωση της έκδοσης βιωματικών κειμένων, λογοτεχνικών, βιογραφικών, ιστορικών, με άξονα τη σχέση πατέρα - γιου τα τελευταία χρόνια φανερώνει την ανάδυση μιας διάστασης διερεύνησης της απώλειας, των δεσμών αίματος, ζωής και θανάτου, αλλά και ισχυρών μνημονικών τόπων του 20ού αιώνα από μια νεότερη γενιά
Βρίσκομαι στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, και ιδιαίτερα στους χώρους που είναι για όλον τον κόσμο. Είναι εκεί που νιώθεις τη «συνενοχή», που βλέπεις ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη μπορεί να έχει και μια πλευρά δημόσιας βιβλιοθήκης (city library). Μόλις έχω διαβάσει το βιβλίο Palaces for the People (Ανάκτορα για τον Λαό) […]
Μια ανθολογία δόκιμων μεταφραστών παρουσιάζει ένα μικρό πανόραμα του λυρισμού από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας
Κλαυδιανού, Μαλανδράκης, Νικόλτσιος, Ντούμπρου, Παραφέλας. Πέντε νέοι λογοτέχνες που προσέξαμε μέσα στο 2019 και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα μας απασχολήσουν στο μέλλον
Ενα νεανικό διήγημα του έλληνα λογοτέχνη στο πνεύμα των ημερών, έρωτες και λογοτεχνικές ανησυχίες, θερμές επιστολές και τεκμήρια του βίου από το θαυμαστό αρχείο του αιγυπτιώτη συγγραφέα
Βιβλία, περιοδικά, αρχεία, ο Πόρτολος, ο Χαριτάτος, το ΜΙΕΤ και η πορεία του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου μέσα στα χρόνια
Πρωτοχρονιές της φυλακής και ευχές για ελευθερία. Το παιδί της Αριστεράς και ο λόγος της απουσίας. Διαδρομές στα αρχεία της Ελλης Παππά και της Διδώς Σωτηρίου
Από το «Ρομάντσο» της Κατοχής ως τον «Ταχυδρόμο» της δικτατορίας, τα έντυπα ποικίλης ύλης και τα λογής εφήμερα αποτυπώνουν την καθημερινότητα και τα όνειρα της ελληνικής κοινωνίας στην ανατολή κάθε νέου χρόνου
Τα δέκα καλύτερα βιβλία της χρονιάς, έτσι όπως προκύπτουν μέσα από τις παρουσιάσεις και τις κριτικές της εκδοτικής ομάδας και των κριτικών του ενθέτου «Βιβλία» παρουσιάζονται σε αυτή τη σελίδα.
Τα ελευθεριακά γραπτά του Καμί καταγγέλλουν τον ολοκληρωτισμό και αναδεικνύουν τη σύγκρουση γάλλων διανοουμένων στην περίοδο της έξαρσης του Ψυχρού Πολέμου
«Η επιφυλλίδα είναι και δημοσιογραφικό και λογοτεχνικό είδος πολύ υψηλών απαιτήσεων […] Τα Χρόνια των ξενοδοχείων είναι εξαίσιο βιβλίο. Πολυπρισματικό, διεισδυτικό, απαράμιλλης ζωντάνιας, μια ακτινογραφία της μεσοπολεμικής Ευρώπης δοσμένη με άκρα ευαισθησία, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, με αφάνταστη περιγραφική δύναμη και ελεγχόμενο πάθος από έναν ανεπανάληπτο συγγραφέα». ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ, 20/10/19
Το πιθάρι των αναγνωσμάτων του 2019 κρατάει βιβλία και βιβλία. Πολλά έχουν στο επίκεντρο την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Με τράβηξαν όσα μεταφέρουν φωνές των πρωταγωνιστών. Η βιογραφία του Σπυρίδωνος Τρικούπη της Λύντιας Τρίχα (Σπυρίδων: ο άλλος Τρικούπης, 1788-1873, Πόλις) συναντά την εποχή, τους ανθρώπους της, τις δράσεις και τις καταγραμμένες […]
«Ενα από τα πιο εμβληματικά βιβλία της Λατινικής Αμερικής στον 20ό αιώνα, ένα έργο που πλέον θεωρείται δικαίως κλασικό, το ανατριχιαστικό αφήγημα Επιχείρηση Σφαγή […] Σπουδαίο πεζογράφημα, το οποίο ασφαλώς και μπορούμε να διαβάσουμε ως ένα πρωτοποριακό μη μυθοπλαστικό μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε περίπου μία δεκαετία προτού ο Τρούμαν Καπότε δημοσιεύσει το περίφημο Εν ψυχρώ». ΓΡΗΓΟΡΗΣ […]
Από τα βιβλία που πρόλαβα να διαβάσω τον τελευταίο καιρό, ξενόγλωσσα και ελληνικά, θα ξεχώριζα για τη λογοτεχνική τους αξία τα παρακάτω: Αννυ Πρου, Ανθρωποι του δάσους, εκδ. Καστανιώτη. Φερνάντο Αραμπούρου, Πατρίδα, εκδ. Πατάκη. Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ, Ο σκλάβος, εκδ. Καστανιώτη. Εκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε, Ο χαμένος παράδεισος, εκδ. Πατάκη. Μερσέ Ροδορέδα, Πλατεία Διαμαντιού, εκδ. Καστανιώτη. […]
«Υπό την επήρεια αυτού του σκευάσματος, λοιπόν, παρακολουθούμε το χρονικό μιας ατομικής κατάπτωσης που συντελείται παράλληλα με την προϊούσα συλλογική παρακμή, με ό,τι δηλαδή ο Μισέλ Ουελμπέκ έχει εσχάτως μετουσιώσει σε συγγραφικό πρόγραμμα, την αυτοκαταστροφή της Δύσης […] Ο ακατάλυτος μηχανισμός της ανθρώπινης δυστυχίας συνιστά τον πυρήνα του βιβλίου». ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΕΚΟΣ, 05/05/19
Βραβευμένα μυθιστορήματα της σύγχρονης παραγωγής από το Ισραήλ ως τη Γαλλία, σύγχρονοι κλασικοί του εικοστού αιώνα από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, συναρπαστικές και περιπετειώδεις αφηγήσεις που αγγίζουν τη μεταναστευτική και οικολογική κρίση
«Περισσότερο περιγραφικές, λιγότερο αυστηρές ως προς τη σύνταξη θεωρητικών σχημάτων, ιδιαίτερα αναλυτικές, οι Ομολογίες της σάρκας αναδεικνύουν τον πλούτο των ιδεών και τη γονιμότητα των διασυνδέσεων που αποτελούν εν τέλει την κυριότερη κληρονομιά του Μισέλ Φουκό και αποβαίνουν ένα από τα πιο προσιτά έργα του – ίσως το πιο προσιτό μετά την Ιστορία της τρέλας». ΜΑΡΚΟΣ […]