Είναι άραγε ίδιον της σόου μπιζ να έχει μνήμη κοντύτερη από φρεσκοκουρεμένο γκαζόν; Ή μήπως τελικά η βιομηχανία των media και του θεάματος διαθέτουν καρδιά που θα ζήλευε και αγκινάρα στην περίοδο της πλήρους ανθοφορίας της;

Τα παραπάνω ερωτήματα είναι καταδικασμένα να μείνουν εσαεί αναπάντητα ή έστω νεφελώδη. Άλλωστε η φράση «there is no business like show business» έχει περιγράψει προ πολλού και με χειρουργική ακρίβεια την άλογη λογική γύρω από την οποία περιστρέφεται ο κόσμος της εύπεπτης και μαζικής ψυχαγωγίας.

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη για άλλους διαφαινόμενη και για άλλους επικείμενη – για όλους πάντως φημολογούμενη- ολική επαναφορά, όπως τη βαφτίζουν, του Νότη Σφακιανάκη στα τραγουδιστικά εγκόσμια. Δεν υπήρξε τηλεοπτική εκπομπή την εβδομάδα μου μας πέρασε, δεν υπήρξε πάνελ που σέβεται το νοβοπάν από το οποίο είναι κατασκευασμένο και δεν υπήρξε τηλεπαρουσιαστής που τιμά τα γαλόνια του στο σελεμπριτιλίκι που δεν καταπιάστηκαν με το για κάποιον εντελώς ακατανόητο λόγο μείζον ζήτημα της επιστροφής του λαϊκού τραγουδιστή στην ενεργό δράση.

Άλλοι μίλησαν για πληροφορίες που είχαν χαϊδέψει τους λοβούς των αυτιών τους, σύμφωνα με τις οποίες ο Notis, όπως συνήθιζε να υπογράφει στα εξώφυλλα των δίσκων του, ετοιμάζει τη θριαμβική επάνοδό του σε κάποια νυχτερινή πίστα την ερχόμενη σεζόν. Άλλοι μετέφεραν τη – μέχρι στιγμής ανεπιβεβαίωτη- είδηση ότι ο Σφακιανάκης θα ξεκινήσει να τραγουδά ξανά για το κοινό του με εκκίνηση δύο συναυλίες στο Καλλιμάρμαρο.

Υπήρξαν και κάποιοι τρίτοι που υποστήριξαν ότι ο αμφιλεγόμενος ελέω των δημόσιων τοποθετήσεών του ερμηνευτής δε σκοπεύει να σπάσει τη σιωπή του και να επιτρέψει σε νότα να βγει από το λαρύγγι του στο εγγύς μέλλον.

Μεσσιανική υποδοχή

Στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σημασία πόσο κοντά ή πόσο μακριά από την αλήθεια βρίσκονται οι εικασίες για την επανεμφάνιση ενός τραγουδιστή που διαχρονικά επέλεγε για τον εαυτό του το ρόλο του αντισυστημικού, του ασύμβατου, του μαύρου προβάτου και μάλιστα με τρόπους ανοίκειους και αντιαισθητικούς, όπως λόγου χάρη μηρυκάζοντας την τσίχλα του δημοσία ή παίζοντας επιδεικτικά το κομπολόι του.

Περισσότερο ενδιαφέρον έχει και αντιστοίχως μεγαλύτερα αισθήματα απορίας γεννά το γεγονός πως η καθεστηκυία τάξη των μέσων ενημέρωσης και ευρύτερα της σόου μπιζ μοιάζει να του επιφυλάσσει υποδοχή αεροδρομίου. Παραβλέποντας, αγνοώντας ή ακόμα χειρότερα διαγράφοντας μονοκοντυλιά την τοξικότητα που φρόντιζε να μπολιάζει ο Σφακιανάκης στο δημόσιο διάλογο κάθε φορά που του δινόταν ο λόγος και του ζητούνταν η άποψή του.

Το 1999 είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της μοναρχίας, στην επόμενη περίοδό του αποφάσισε να εκθειάζει τις «αρετές» της χούντας των συνταγματαρχών, στην ύστερη φάση του έγινε ένθερμος υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής.

Δεν έχει μεσολαβήσει χρονολογική άβυσσος από την περίοδο που σε κάθε εμφάνιση του Notis στηνόταν ένας νοητός πάγκος χασάπη, στον οποίο σφαγιάζονταν ξερά, χλωρά, τελικά η κοινή λογική με τη στοχοποίηση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, όπως οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι ομοφυλόφιλοι, κλπ. Ο λαϊκός τραγουδιστής φρόντιζε κάθε που του δινόταν βήμα να υπενθυμίζει πως δεν υπάρχει άλλη θεώρηση του κόσμου, από την πατριαρχικά, ετεροκανονικά, τελικά μονολιθικά δική του.

Με την πίστα για άμβωνα

Μπορεί βέβαια τα θέσφατα που μέχρι πριν από πέντε χρόνια ο Notis μοίραζε με τη σέσουλα να δίχαζαν, να κρίνονταν, να καταδικάζονταν από μερίδα των media, να γίνονταν viral για όλους τους λάθος λόγους και να γεννούσαν πουληστερούς click-bait τίτλους, όμως πλέον φαίνεται πως έχουν τοποθετηθεί στο ερμάριο των «περασμένων-ξεχασμένων».

Κανείς δε φαίνεται να δίνει δεκάρα για την αλήστου μνήμης τοποθέτησή του πως οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι τίποτα άλλο από προϊόν του lifestyle ή για τη θεωρία του ότι οι πρόσφυγες που ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους με προορισμό τη δική μας είναι ριψάσπιδες που έρχονται στην Ευρώπη για να πολεμήσουν το δυτικό πολιτισμό από τα μέσα. Όση ήταν η απάθεια των τηλεπαρουσιαστών που άκουγαν τον Notis να αμολά ρητορείες μίσους ακούγοντάς τον με χαμόγελο αντάξιο λοβοτομής, άλλη τόση φαίνεται πως είναι η πρεμούρα τους να τον δουν να ξαναπιάνει μικρόφωνο.

Πιθανότατα όχι μόνο για να τραγουδήσει, αλλά κατά την παλαιότερη προσφιλή συνήθειά του, να επιδοθεί σε κάποιο από πίστας κήρυγμα. Δεν ήταν άλλωστε λίγες οι φορές που ο ίδιος θεωρώντας ενδεχομένως τον εαυτό του κήρυκα της απόλυτης αλήθειας εκμεταλλευόταν τα μπαρουτοκαπνισμένα από λουλούδια νυχτερινά κέντρα ως άμβωνα για να κατηχήσει το ποίμνιό του.

Τα αμφιλεγόμενα θέσφατα που μοίραζε με τη σέσουλα φαίνεται πως έχουν τοποθετηθεί στο ερμάριο των «περασμένων-ξεχασμένων».

Στην πρεμιέρα του το 2013, την οποία έκανε μόνος, αφού η Δέσποινα Βανδή τον είχε αφήσει στα κρύα του λουτρού, θορυβημένη από ένα ακόμα ρατσιστικό παραλήρημά του, ο Notis εμφανίστηκε επί σκηνής με παντελόνι παραλλαγής, μια γερμανική σημαία τοποθετημένη προφανώς ειρωνικά στο μπουφάν και απηύθυνε προσκλητήριο στους fans του: «Θα σας παρακαλούσα πάρα πολύ, σύντομα που θα γίνουν εκλογές, να δώσετε το παρόν βροντερά και να διώξετε τους τυράννους. Τους ανθρώπους που τυραννικά κυβερνούν, ούτως ώστε κάποια στιγμή οι επόμενοι που θα έρθουν, να καταλάβουν ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει για εκείνους».

Πλίνθοι, λίθοι, κέραμοι

Ναι, ο Σφακιανάκης ένιωθε ανέκαθεν πολιτικό ον και θεωρούσε χρέος του να εκφράζει τη διαυγή όσο ας πούμε ένα έλος σκέψη του. Το 1999 για παράδειγμα σε συνέντευξή του είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της μοναρχίας, στην επόμενη περίοδό του αποφάσισε να εκθειάζει τις «αρετές» της χούντας των συνταγματαρχών, στην ύστερη φάση του έγινε ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής. Δηλαδή μιας εγκληματικής οργάνωσης.

Όση ήταν κάποτε η απάθεια των τηλεπαρουσιαστών που άκουγαν τον Notis να αμολά ρητορείες μίσους ακούγοντάς τον με χαμόγελο αντάξιο λοβοτομής, άλλη τόση φαίνεται πως είναι η πρεμούρα τους να τον δουν να ξαναπιάνει μικρόφωνο.

«Επιβάλλεται να στηρίζετε τη Χρυσή Αυγή. Διότι αυτή έχει μέσα και την αυγή. Οι άλλοι έχουν μόνο το σκότος. Με είχαν ρωτήσει γιατί δεν κατεβαίνω στην πολιτική. Διότι απλά δεν έχω μάθει να κατεβαίνω, εγώ μόνο ανεβαίνω», έλεγε το 2013. Τρία χρόνια μετά σε άλλη συνέντευξή του επιβεβαίωνε με το χειρότερο τρόπο τον εαυτό του:

«Όχι, δεν ψήφισα ποτέ ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Έχω ψηφίσει μόνο μία φορά στη ζωή μου και ψήφισα αυτούς που βάλανε στη φυλακή. Πρόσφατα δεν έβαλαν στη φυλακή ανθρώπους οι οποίοι ήταν εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό; Τι προσβολή. Πρώτα πρέπει να τα αποδείξεις και μετά να καταδικάσεις και να φυλακίσεις τους ανθρώπους. Δεν τους φυλακίζεις προκαταβολικά. Δικτατορία, φασισμός. Λένε φασίστες τους φασίστες οι φασίστες».

Η συνέπεια των σκληροπυρηνικά ολοκληρωτικών απόψεών του παραμένει έως σήμερα ο πιο αδιάψευστος μάρτυς πως οι δηλώσεις του Notis δεν ήταν τυχαίες, συγκυριακές ή έστω προιόν lapsus linguae, βρε αδελφέ.

Το χειμώνα του 2019, λίγες εβδομάδες πριν η πανδημία καθιερώσει ως νέα κανονικότητα της εποχής τα lockdowns και το social distancing, ο Νότης Σφακιανάκης πραγματοποίησε τις τελευταίες live εμφανίσεις του.

Η τελευταία παράσταση

Ένα σχεδόν χρόνο αργότερα το φθινόπωρο του 2020 συνελήφθη στην περιοχή της Γλυφάδας σε μπλόκο της ομάδας Δ.Ι.Α.Σ. Τότε στην κατοχή του βρέθηκε ένα όπλο τύπου μπερέτα, ένα τέιζερ και μικροποσότητα κοκαΐνης. Οι infotainment εκπομπές φυσικά έδωσαν γη και ύδωρ για ένα πλάνο του σιδεροδέσμιου λαϊκού ειδώλου κατά τη μεταγωγή του στα δικαστήρια της Ευελπίδων και δαπάνησαν εργατοώρες για να αναλύσουν τα πώς και τα γιατί της πτώση του. Ίσως γι’ αυτό τώρα τον περιμένουν ως Μεσσία, για να ισοφαρίσουν την αλλοτινή διαπόμπευση που πρόσφεραν με περίσσευμα γενναιοδωρίας.

Ο Notis επέλεγε διαχρονικά για τον εαυτό του το ρόλο του αντισυστημικού, του ασύμβατου, του μαύρου προβάτου και μάλιστα με τρόπους ανοίκειους, όπως μηρυκάζοντας επιδεικτικά την τσίχλα του.

Υπενθυμίζεται πάντως πως παρά τις φήμες που θέλουν τον Notis να επιστρέφει καβαλάρης – νοητά, αν και με τα larger than life τερτίπια του ποτέ δεν ξέρεις- στο Καλλιμάρμαρο, το στάδιο παραμένει ακόμα στη θέση του. Ίσως γιατί τα μάρμαρα κωφεύουν στις εικασίες που διαδίδονται εσχάτως και εμπιστεύονται την υπόσχεση που έδωσε ο τραγουδιστής σε δηλώσεις του το περασμένο φθινόπωρο.

«Δεν επιστρέφω. Δεν μου αρέσει να συνδιαλέγομαι με ανθρώπους που δεν με κατανοούν. Τα τραγούδια δεν τα έκανα μόνο για εμένα, τα έκανα και για τον κόσμο, τώρα δεν έχω λόγο να βγάλω τραγούδια, να απευθυνθούν σε ποιον;».

Τι τα θες, Notis μου; Ουδείς προφήτης στον τόπο του.