Το 2023 όταν η ΕΕ καλείτο να αποφασίσει υπέρ της καθολικής απαγόρευσης διάθεσης αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής από το 2035 και εφεξής η Γερμανία, εισήγαγε στην σχετική συζήτηση τα συνθετικά καύσιμα, γνωστά ως e-fuels, επιδιώκοντας τη θεσμοθέτησή τους και αποσπώντας την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία συγκατατέθηκε επί της αρχής στην εξαίρεση τους από την καθολική απαγόρευση, προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις του γερμανικού οχυρού στο σύνολο της σχετικής νομοθεσίας.
Ανεξαρτήτως των πολιτικών διεργασιών που τα έφεραν στην επιφάνεια, τα e-fuels αποτελούν μια σημαντική ευρωπαϊκής παραχώρηση που θα συμβάλλει στη συνέχιση εξέλιξης κινητήρων εσωτερικής καύσης και μετά το 2035 αν και μένει να αποδειχθεί αν θα αποτελέσουν ένα προνόμιο για πολύ λίγους με δεδομένο ότι η διαδικασία παραγωγής τους είναι κοστοβόρα –τουλάχιστον προς τον παρόν.

Συνοπτικά η παραγωγή τους προϋποθέτει και συντελείται με την απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και τον συνδυασμό του με υδρογόνο που παράγεται με την ηλεκτρόλυση νερού, διαδικασία που τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Με αυτόν τον τρόπο αν και τα e-fuels εκλύουν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά την καύση τους, αυτές ουσιαστικά αντισταθμίζονται από την απορρόφηση CO2 που απαιτεί η διαδικασία παραγωγής τους. Έτσι, όταν τα e-fuels υπόκεινται σε καύση, απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα, όπως ακριβώς και τα συμβατικά καύσιμα.
Επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα
Το κύριο επιχείρημα των υποστηρικτών τους είναι πως οι εκπομπές αυτές είναι ίσες ή μικρότερες από εκείνες που αφαιρούνται από την ατμόσφαιρα κατά την παραγωγή τους, αποτελώντας με αυτό τον τρόπο ένα κλιματικά ουδέτερο καύσιμα που δεν μειώνει μεν αλλά και δεν αυξάνει τα κατάλοιπα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Προς το παρόν δεν υπάρχει βιομηχανική παραγωγή e-fuels σε μεγάλη κλίμακα για αυτοκίνητα, με την Porsche ωστόσο να έχει κάνει τα πρώτα βήματα δημιουργώντας μια σχετική μονάδα στη Χιλή.

Επίσης, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι προς το παρόν τα συνθετικά καύσιμα αποτελούν ένα ιδιαίτερα ακριβό σπορ καθώς η παραγωγή τους προϋποθέτει την παραγωγή υδρογόνου, ένα στοιχείο του οποίου η παραγωγή δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη σε κόστος ενώ προϋποθέτει τεράστια ποσά ενέργειας τα οποία θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι προέρχονται από ανανεώσιμες πηγές προκειμένου να έχουν περιβαλλοντικό «νόημα» τα e-fuels.
Κρίσιμη παράμετρο για την εφαρμογή τους θα αποτελέσει η παρουσία ασφαλιστικής δικλίδας η οποία θα αποτρέπει τη χρήση ορυκτών καυσίμων αντί e-fuels ως εναλλακτική. Αυτό θεωρείται απαραίτητο καθώς τα συγκεκριμένα καύσιμα δεν διαφέρουν ουσιαστικά από τα συμβατικά και είναι συμβατά με τους συνήθεις κινητήρες.