Η καταδίκη της Μαρίν Λεπέν, ηγέτιδος της γαλλικής Ακροδεξιάς, για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος, με πενταετή φυλάκιση και πενταετή στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, η οποία της στερεί το δικαίωμα να είναι υποψήφια στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, το 2027, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Το ακροδεξιό κόμμα της, η Εθνική Συσπείρωση (RN), ενώ γνώριζε ότι οι πιθανότητες να καταδικαστεί η Λεπέν ήταν αυξημένες, αρνείτο ακόμη και να το λάβει υπ’ όψιν του ως ενδεχόμενο. Mε αποτέλεσμα, η καταδίκη της Λεπέν (στις 31/3) να αποτελεί μείζον πλήγμα για όλη τη γαλλική Ακροδεξιά και το κόμμα της ειδικότερα, καθώς δε φαίνεται να υπάρχει διάδοχη κατάσταση για να την αντικαταστήσει ως υποψήφια πρόεδρο.

Παρότι ο Ζορντάν Μπαρντελά, ευρωβουλευτής της RN, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος του κόμματος με τις ευλογίες της Λεπέν, φέρεται ως ο φυσικός της διάδοχος, δεν αμφισβητείται από το κόμμα και δεν έχει ασκηθεί καμία δίωξη εναντίον του, το 2027 θα είναι μόλις 31 ετών και θεωρείται πολιτικά άπειρος.

Η Λεπέν θα ασκήσει έφεση, ωστόσο έχει ελάχιστες πιθανότητες να ανατραπεί η εναντίον της καταδικαστική απόφαση. Αυτό που πιθανώς θα επιχειρήσει να κάνει στο αμέσως επόμενο διάστημα, είναι να παρουσιάσει τον εαυτό της ως θύμα των δικαστών, του «συστήματος», όπως έκανε και ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία να στηλιτεύει την αμερικανική Δικαιοσύνη που του ασκούσε διώξεις.

Είναι γεγονός πάντως, όπως επεσήμανε η γαλλική εφημερίδα Le Monde, ότι η γαλλική Ακροδεξιά χάνει τη «φυσική της υποψήφια» για την προεδρία: η Μαρίν Λεπέν ήταν υποψήφια πρόεδρος στις εκλογές του 2012, του 2017 και του 2022 (και ηττήθηκε και τις τρεις φορές).

Θεωρητικά, η καταδίκη της Λεπέν ωφελεί πολιτικά τον ηγέτη της ακροαριστερής Ανυπότακτης Γαλλίας (LFI), τον Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο οποίος δεν έχει κρύψει ποτέ τις προεδρικές του φιλοδοξίες. Ο 72 ετών Μελανσόν μετέχει στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο, τον τετρακομματικό συνασπισμό κομμάτων της Αριστεράς, ο οποίος δημιουργήθηκε για να φράξει τον δρόμο στη Λεπέν, στις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Ιουλίου, όμως είναι σαφές ότι ο απώτερος στόχος του είναι η διεκδίκηση του προεδρικού αξιώματος. Το σχέδιο του Μελανσόν ήταν να περάσει στον δεύτερο γύρο των εκλογών του 2027 απέναντι στην Λεπέν και να την κερδίσει.

Τώρα ωστόσο, καθώς το γαλλικό πολιτικό σκηνικό αναδιατάσσεται, είναι πολύ νωρίς για να προβλέψει κανείς ποιος πολιτικός του Κέντρου, της Κεντροαριστεράς ή της γαλλικής Δεξιάς θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στον Μελανσόν. Με την αποχώρηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος δεν μπορεί, εκ του Sυντάγματος, να διεκδικήσει τρίτη προεδρική θητεία, το κεντρώο κόμμα του, η Αναγέννηση, δεν είναι βέβαιο ότι δε θα διασπαστεί. Ο Μακρόν δε φρόντισε για την ενδυνάμωση και την ενότητα του κόμματος και οι δελφίνοι είναι αρκετοί (όπως ο πρώην πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ζεράλντ Νταρμανέν).

Παράλληλα, ούτε στη γαλλική Κεντροαριστερά ούτε στη γαλλική Δεξιά, δε διακρίνεται, επί του παρόντος, ένα πρόσωπο με ισχυρό ρεύμα, ώστε να έχει σοβαρές πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας.